او فراتر از آن، حتی قوانین به جا مانده از نظام سیاسی گذشته را که در نظام جدید لغو نشده است، به اندازه «پیمان مجتهد» و «ضد انقلاب» و «استعمار» معتبر می داند. به دنبال بی ثباتی و هرج و مرج است. هشدار می دهد: به فکر پناه بردن قانونی به جمهوری اسلامی نباشید. فکر نکنید قانون با پیمان مجتهد فرق دارد. توجه به این نکته برای شما بسیار حائز اهمیت است که قوانین جاری کشور اگرچه مربوط به زمان شاه است، اما معتبر است و هیچ تفاوتی با عهدنامه شما و سخنان رهبری ندارد.
در بخشی از پیشگفتار کتاب آمده است: دولتمردان هر جامعهای به هر نوع دستاورد و جهتگیری که داشتهاند، سرمایههای ملی کشور محسوب میشوند و بیتوجهی به این موضوع باعث آسیب در عرصه سیاسی میشود. رشته. در واقع یکی از مهم ترین ایرادات مطالعات سیاسی در ایران این است که کمتر به شناخت افکار و عقاید دولتمردان و نیروهای سیاسی آنها توجه شده است.
به گزارش خبرنگار ای بی اس نیوز، حمیدرضا اسماعیلی به دنبال یک دهه تحقیق در مورد افکار و عقاید علی اکبر هاشمی رفسنجانی کتاب اندیشه سیاسی آیت الله هاشمی رفسنجانی منتشر شده اگرچه کتاب های مختلفی در زمینه خاطرات این دولتمرد نوشته شده است، اما به دلیل فعالیت و تأثیرگذاری طولانی مدت هاشمی رفسنجانی و تصمیم گیری و مدیریت وی در مقاطع حساس تاریخ، می توان گفت که این منطقه هنوز جای کار زیادی دارد.
کتاب اندیشه سیاسی آیت الله هاشمی رفسنجانی این نشریه در 584 صفحه در 500 نسخه توسط مؤسسه فرهنگی مطبوعاتی ایران به همراه مقاله منتشر شده است.
یکی از مشکلات این کتاب در کنار محتوای آن، رنگی است که ناشر روی قسمت بیرونی کاغذهای کتاب گذاشته است. این چسب باعث می شود همه صفحات به هم بچسبند و مخاطب باید تلاش مضاعفی برای ورق زدن کتاب انجام دهد، اقدامی که باعث از بین رفتن تمرکز حین مطالعه می شود.
اسماعیلی قبل از این کتابها سه رئیس جمهور روحانی، ایدئولوژی اصلاحات، قیام اشرافیت علیه جمهوری و دین و سیاست در اندیشه سیاسی معاصر منتشر کرده است
استدلال هاشمی این بود که «چون قانون جمهوری اسلامی است… قوانین جاری جامعه امروز (برخلاف دوران شاه) زیر نظر فقیه است. مسئولیت همه مسئولان زیر نظر فقیه است. بنابراین همه کسانی که قانون را اعمال می کنند دارای اعتبار شرعی هستند.
آیت الله هاشمی در دوران پس از برکناری ابوالحسن بنی صدر و شهادت محمدعلی رجایی او آن را پایان انقلاب می دانست و از پاییز 1360 احساس می کرد که «نیازی نداریم انقلابی بر کشورمان اداره کنیم». او عصر جدید را عصر “قانون و نظم” می دانست. وی در این مدت اعلام کرد که تمامی قوانین کشور حتی رعایت «چراغ قرمز» واجب است و «عبور از چراغ قرمز گناه است».
در مواردی که مثلاً یک دولتمرد را خطاب می کردند، یا از سر ستایش و قهرمانی ساده و یا با دیدی کاملاً منفی، در پی انکار همه مراتب فکری و وجودی او بودند. در نتیجه، نتیجه این است که کمتر متنی باقی مانده است که رویکرد تبیینی داشته باشد و سیاسی و جهتدار نباشد، در حالی که جامعه امروزی نیازمند روشهای علمی با رویکرد تبیینی است. البته واضح است که هیچ محققی بی طرف نیست و دیدگاه مثبت یا منفی ندارد; اما این موضوع نباید مانع مشاهده صحیح شود و رویکرد تبیینی را به سمت رویکردی صرفاً جدلی یا اسطورهسازی سوق دهد.
بخشی از متن کتاب