به گزارش خبرنگار ای بی اس نیوز، «رضا نجفی» معاون حقوقی و بین الملل وزارت امور خارجه ایران روز پنجشنبه در نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد در خصوص حذف اقدامات قهری اقتصادی و فراسرزمینی یکجانبه به وقت محلی شرکت کرد. بیانی سیاسی برای بیان اثرات منفی تحریم های غیرقانونی بر حقوق بشر. بشر تاکید کرد: جامعه جهانی باید اقدامات یکجانبه قهری اقتصادی را محکوم و رد کند.
وی افزود: این امر برای حمایت از ارتقای حقوق اساسی و ذاتی و رفاه ملت‌هایمان، حاکمیت قانون و چندجانبه‌گرایی واقعی ضروری است و این در واقع یک مسئولیت جمعی است و هیئت ما آماده مشارکت فعال در این مذاکرات است. انجام این مسئولیت
معاون وزیر امور خارجه ایران با بیان اینکه چرا جامعه جهانی باید به طور موثر به موضوع تحریم ها رسیدگی کند و برای رفع آن اقدام کند، تصریح کرد: از منظر حقوقی، اعمال تحریم های یکجانبه نقض آشکار اهداف و اصول سازمان ملل است. . تحریم‌ها اساساً ناقض «اهداف سازمان ملل متحد» به‌ویژه آن‌هایی است که در بندهای 2 و 3 ماده 1 منشور آمده است که عبارتند از: توسعه روابط دوستانه بین ملت‌ها، دستیابی به همکاری بین‌المللی برای حل و فصل اقتصاد بین‌المللی، مشکلات اجتماعی و انسانی مسائل فرهنگی یا بشردوستانه و ترویج و تشویق احترام به حقوق بشر.
نجفی افزود: اعمال تحریم های یکجانبه نقض آشکار «اصول سازمان ملل متحد» به ویژه اصول مندرج در بندهای 1 و 2 ماده 2 منشور یعنی «برابری حاکمیتی» کشورها و “برابری حاکم” دولت ها. به ویژه موارد مندرج در بندهای 1. و ماده 2 منشور ذکر شده است. این قانون از کشورها می خواهد که با حسن نیت به تعهدات مشخص شده توسط کشورهای عضو بر اساس منشور عمل کنند.
مشاور حقوقی وزارت امور خارجه ایران گفت: بنابراین بر اساس اعلامیه 1970 مبانی حقوق بین الملل در رابطه با روابط دوستانه و همکاری دولت ها بر اساس منشور سازمان ملل متحد، همه کشورها باید از توسل به ارتش خودداری کنند. ، سیاسی، از هرگونه اقدام اقتصادی یا هر نوع اقدام دیگری که با هدف تحمیل سایر دولت ها و به دست آوردن کنترل دولتی آنها باشد، خودداری کنند. همچنین اعمال تحریم های یکجانبه مغایر با اصول و موازین حقوق بین الملل حقوق بشر است.
نجفی ادامه داد: این اقدامات و تحریم ها ناقض ماده یک حقوق مشترک مدنی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی است که بر اساس آن «به هیچ وجه نمی توان مردم را از وضعیت معیشتی محروم کرد». آنها همچنین ماده 47 میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی و همچنین ماده 25 میثاق بین المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی را نقض می کنند که به موجب آن هیچ اقدامی «نباید به حقوق ذاتی همه مردم لطمه وارد کند. ” از ثروت و منابع طبیعی خود به طور مساوی بهره مند شوند و به طور کامل و آزادانه از آنها استفاده کنند.
معاون حقوقی وزارت امور خارجه تاکید کرد: تحریم‌های یکجانبه همچنین با «حق همگان برای برخورداری از بالاترین استانداردهای سلامت جسمی و روانی» مندرج در بند ۱ ماده ۱۲ میثاق بین‌المللی تعارض دارد. حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی تحریم های یکجانبه نیز ناقض حق ذاتی هر انسانی برای زندگی است که در بند 1 ماده 6 میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مجدداً تأیید شده است و طبق بند 2 ماده 4 «هیچ استثنایی از این قوانین وجود ندارد. مجاز است. .
این مقام مسئول در وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران سپس به بیان آثار مخرب تحریم‌های یکجانبه و آثار منفی آن در حوزه‌های مختلف از جمله حق بر سلامت، حق توسعه، حق آموزش و حقوق اجتماعی پرداخت. کمک کرد و اعلام کرد:
بیماران مبتلا به بیماری های مزمن به دلیل محدودیت های واردات داروهای ناشی از تحریم های یکجانبه با کمبود شدید داروهای نجات دهنده مواجه هستند. همچنین تحریم ها از واردات تجهیزات پزشکی کافی جلوگیری می کند و از عملکرد مناسب بیمارستان ها و مراکز درمانی جلوگیری می کند. مجموع این کمبودها منجر به افزایش قابل توجهی در میزان مرگ و میر بیماران به ویژه کودکان، سالمندان و افراد دارای معلولیت می شود.
2. در این زمینه، باید به تأثیر مخرب تحریم ها بر بیماران مبتلا به اپیدرمولیز بولوزا (EB)، یک بیماری پوستی نادر و ناتوان کننده اشاره کنم. اگرچه این بیماران برای درمان به پانسمان های خاصی نیاز دارند، اما تحریم های یک جانبه واردات این گونه پانسمان ها را به میزان قابل توجهی محدود می کند. این نه تنها رنج بیماران EB را در کشور من بدتر کرد، بلکه منجر به افزایش قابل توجهی در میزان مرگ و میر در بین بیماران EB شد.
3. با نزدیک شدن به سالگرد حمله شیمیایی صدام در سال 1987 به شهر سردشت ایران، باید به رنج قربانیان سلاح های شیمیایی ناشی از تحریم ها نیز اشاره کنم. یک نمونه از هزاران مورد، نیاز فوری به داروهای خاص برای یک زن 43 ساله ایرانی است. تنها هفت سال داشت که در سردشت بر اثر مواد شیمیایی مجروح شد. او برای تنفس طبیعی به داروی خاصی نیاز دارد که فعلا نمی توان آن را معرفی کرد زیرا همه مسیرهای ممکن به دلیل تحریم مسدود شده است. او در سال 1366 قربانی سلاح های شیمیایی کشورهای غربی علیه صدام شد و اکنون قربانی تحریم های همین کشورهای غربی است. با این حال، این کشورها همچنان وانمود می کنند که از وضعیت زنان در کشور من ناراضی هستند.
4. همانطور که توسط گزارشگر ویژه در مورد اقدامات اجباری یکجانبه تاکید شده است، تحریم ها اثرات نامطلوبی بر افراد دارای معلولیت و همچنین بر افراد مبتلا به بیماری های نادر یا جدی که نیاز به مراقبت های پزشکی مستمر دارند، که آسیب پذیرترین آنها هستند، دارد. این گزارش تاکید می کند که چنین اقداماتی و نبود کمک های پزشکی و درمان کافی برای افراد دارای معلولیت و همچنین بیماران مبتلا به بیماری های جدی و نادر، منجر به افزایش نرخ مرگ و میر، کاهش امید به زندگی و بدتر شدن وضعیت عمومی شده است. سلامتی.
5. تحریم های یکجانبه همچنین رشد اقتصادی را متوقف می کند، پروژه های توسعه را مسدود می کند، مردم را از معیشت محروم می کند و فقر و نابرابری را تداوم می بخشد. همچنین به دلیل عدم دسترسی به نیازهای اولیه مانند غذا، دارو و مراقبت های بهداشتی، میزان مرگ و میر را در میان اقشار آسیب پذیر جامعه از جمله کودکان، زنان باردار و سالمندان افزایش می دهد.
معاون حقوقی وزارت امور خارجه در ادامه به ضرورت توجه ویژه کشورها و جامعه جهانی به تحریم ها به دلایل زیر اشاره کرد:
1- تحریم های یکجانبه از هر نظر غیرانسانی، غیراخلاقی و غیرقانونی است. آنها چیزی جز مجازات جمعی ظالمانه برای کشورهای هدف به حساب نمی‌آیند که به دلیل عزم آنها برای اعمال حق ذاتی خود برای تعیین سرنوشت شناخته شده در ماده 1 منشور سازمان ملل متحد و همچنین ماده 1 در مورد حقوق مدنی و سیاسی و اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی است.
حقوق بشر در خلأ محقق نمی شود، بلکه تنها در صورت ایجاد شرایط لازم. همانطور که در مقدمه دو معاهده در مورد حقوق مدنی و سیاسی و اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی به درستی بیان شد. چنین شرایطی را نمی توان در کشورهایی که هدف تحریم های یکجانبه قرار گرفته اند ایجاد کرد، زیرا تحریم ها مانع استفاده این کشورها از منابع خود، مختل شدن روابط اقتصادی و تجاری آنها و جلوگیری از واردات نیازهای اولیه آنها مانند غذا، محصولات غذایی و دارو می شود.
3. کشورهایی که تحریم می کنند از غذا، دارو، تجهیزات پزشکی و … استفاده می کنند. برای پیشبرد سیاست های محدود کننده ملی خود.
4. تحریم های یکجانبه به تضعیف نهادهای چندجانبه گرایی که سازمان ملل در مرکز آن است، ادامه می دهد. این تحریم ها به طور جدی متن و روح منشور سازمان ملل را نقض می کند. تحریم، امتناع از همکاری و دامن زدن به تقابل؛ و به جای ترویج روابط دوستانه، نفرت و دشمنی را برمی انگیزند.
5. همه این حقایق ناراحت کننده همچنان جوهر و روح این سازمان و اساسنامه آن را که بیش از هر چیز بر ارزش های والای شمولیت، همکاری، همزیستی مسالمت آمیز، حسن همجواری، همبستگی، آزادی و عدالت استوار است، تضعیف می کند.
6. تحریم های یکجانبه چیزی جز جنگ اقتصادی و تروریسم نیست. محدود کردن دسترسی کشورهای هدف به کالاها و خدمات ضروری؛ تشدید مشکلات اقتصادی و فقر؛ آسیب رساندن به رفاه غیرنظامیان و مردم عادی؛ تداوم چرخه فقر، نابرابری و رنج انسانی؛ و بدتر از آن، آسیب پذیرترین اقشار جامعه را هدف قرار می دهد.
7. ما نباید اجازه دهیم این گرایش خطرناک به سوی یکجانبه گرایی حاکمیت قانون، چندجانبه گرایی و تلاش های جمعی ما برای ارتقای صلح، رفاه، همبستگی و دوستی میان ملت ها را تضعیف کند.
8. اگر کاری انجام نشود، کشورهای غربی که همچنان به رقابت برای اعمال تحریم های شدیدتر علیه کشورهای بیشتری ادامه می دهند، در نهایت تحریم های یکجانبه را به محاصره اقتصادی واقعی علیه کشورهای هدف تبدیل خواهند کرد. نمونه بارز آن محاصره غیرقانونی و غیرانسانی نوار غزه توسط رژیم اسرائیل در 17 سال گذشته است. اسرائیل اکنون غیرنظامیان را از غذا، آب، دارو و سایر کمک های حیاتی محروم می کند و از گرسنگی به عنوان روشی برای جنگ استفاده می کند.
