ناتوانی علمی سالخورده دیابتی ها با استفاده از برس انسولین

“امروز ما با پدیده ای هستیم هیجان علمی و اقتصادی ما با هر یک از خطرناک تر روبرو هستیم. این هیجان منجر به تأثیر توصیه های علمی در ایران توسط بسیاری از ابزار و فشار می شود و لازم است از ورود تکنیک های علمی علمی به فناوری های جدید جلوگیری شود.

وی همچنین افزود: “امروز موضوع تزریق انسولین ایجاد شده است ؛ در زمینه پزشکی ، تکنیک هایی وجود دارد که ناشی از شکل گیری مکانیک ، الکترونیک ، فناوری اطلاعات و بیوتکنولوژی (بیوتکنولوژی) است. این چهار زمینه و دستگاه ادغام می شوند

آنها می توانند وضعیت بیمار را به طور خودکار حتی در خواب کشف کنند و انسولین مورد نیاز را تزریق کنند. اما در کشور ما ، به دلیل این هیجان علمی و اقتصادی ، این ابزارها و روشهای جدید هنوز مورد استفاده قرار نگرفته اند یا اولویت ندارند.

مهابودی گفت که هیجان علمی و اقتصادی باعث ایجاد مشکلاتی در زمینه توسعه نیز شده است. به عنوان مثال ، تعدد مراکز نظارت و بوروکراسی یکی از اصلی ترین دلایل پیشرفت آهسته در زمینه فناوری و درمان است.

وی همچنین ادامه داد: مسئله حوادث جاده ای ، مرگ ده ها هزار نفر سالانه است

در این میان ، فرد به یک شخص تبدیل می شود ، متأسفانه برای برخی از مقامات ، این اهمیت واقعی را پیدا نمی کند ، در حالی که ما نهادی به نام “وزارت بهداشت” داریم که مأموریت آن حفظ و تقویت زندگی بشر است. اما گاهی اوقات ساختارهای توسعه یافته و عملیات اداری مانع از انجام صحیح وظایف می شوند. یا هنگامی که سازمان استاندارد روی غذا یا پزشکی کار می کند ، به عنوان مثال ، بخش دیگری از دولت یا برخی از گروه های تأثیرگذار. این پراکندگی یکی از وظایف است و تعدد مؤسسات موازی یک مسئله جدی است.

مهبودی: هنگامی که راه حل های درمانی جدید یا علمی به کشور می آیند ، مقاومت نیز وجود دارد.

صدور مجوز به موقع به موقع مجاز نیست. در نتیجه ، بیماران مضر هستند. به عنوان مثال ، برای یک درمان جدید یا واردات تجهیزات پیشرفته ، ناشی از مشکلات ممکن است به دلیل ادارات اداری یا نظارتی باشد که روند کار را گسترش می دهد.

وی همچنین تأکید کرد: “سرانجام ، من فکر می کنم تا زمانی که هیجان علمی و اقتصادی بر محیط تولید کشور حاکم باشد ، ساختارهای سازمانی و اجرایی به صورت موازی ، بوروکراسی ، توسعه واقعی و پیشرفت در زمینه های فناوری ، پزشکی و صنعت پیچیده هستند همه ما ، از جمله مقامات ، تکنسین ها و تصمیم گیری در مورد موسسات ، باید تلاش کنیم تا این موانع را برطرف کنیم.