11:38 – 20 مهر 1403
مرکز آمار ایران اخیرا گزارشی از ضریب جینی خانوارهای ایرانی در سال 1402 منتشر کرده است که بر اساس آن این ضریب برای خانوارهای کل کشور 0.3979 است که نسبت به سال قبل 0.0102 افزایش نشان می دهد.
ضریب جینی یکی از مهمترین شاخص های نابرابری درآمد در یک جامعه است. این ضریب عددی بین صفر و یک است که صفر به معنای توزیع مطلقاً مساوی درآمد یا ثروت و یک به معنای توزیع مطلقاً نابرابر درآمد است.
همانطور که گفته شد، ضریب جینی شاخصی برای اندازه گیری نابرابری درآمد است. هر چه این ضریب به 1 (یا 100%) نزدیکتر باشد، نابرابری بیشتر است. در سال 1402 وضعیت نابرابری در استان های ایران به پنج دسته تقسیم شد:
نابرابری کم (26-29%):
گیلان با ضریب 26.75 کمترین سطح نابرابری را دارد.
میانگین تحمل رو به پایین (30-32%):
استان هایی مانند گلستان، مازندران و اردبیل در این دسته قرار می گیرند.
نابرابری متوسط (32-35%):
این گروه متعلق به خراسان جنوبی، آذربایجان شرقی و لرستان است.
سطح بالای نابرابری (35-40٪):
تهران، اصفهان، فارس و کرمانشاه از جمله استان هایی هستند که تفاوت درآمدی قابل توجهی دارند.
تنوع بسیار زیاد (بیش از 40 درصد):
سیستان، بلوچستان و هرمزگان بالاترین میزان نابرابری را دارند.
در سال گذشته سهم دهک بالای کشور از هزینه خانوارها به عنوان کم هزینه ترین دهک کشور 2.29 درصد و سهم دهک دهم کشور به عنوان گران ترین دهک کشور 31.94 درصد بوده است. که نشان دهنده فاصله 13.9 برابری هزینه بین دهک اول و دهم است
