میمون‌ها نمی‌توانند به طور اتفاقی شکسپیر را تا پایان جهان بنویسند

«قضیه میمون بینهایت» می گوید که میمونی که به طور تصادفی کلیدهای صفحه کلید را برای مدت بی نهایت فشار می دهد، در نهایت می تواند هر متنی از جمله آثار شکسپیر را بنویسد، اما ریاضیدانان استرالیایی این نظریه را به چالش کشیده اند.

نسخه دیگری از نظریه میمون بی نهایت می گوید که تعداد نامتناهی میمون می توانند آثار شکسپیر را در زمان محدودی بنویسند. قضیه میمون بینهایت یک آزمایش فکری برای درک مفهوم بی نهایت است. این قضیه بیان می‌کند که بی‌نهایت آنقدر بزرگ است که حتی رویدادهای غیرمحتمل نیز «مسلماً» در آن رخ می‌دهد.

اما این مورد از نظر ریاضیدانان استرالیایی گمراه کننده بود. آنها می خواستند ببینند اگر محدودیت های کوچک اما بسیار بزرگ برای این مشکل اعمال شود چه اتفاقی می افتد. آنها دریافتند که پس از آن می‌توانیم با «تقریباً قطعی» بگوییم که برای یک میمون کاملاً غیرممکن است که بتواند آثار شکسپیر را در طول عمر جهان بنویسد.

«مرگ گرمایی جهان» نقطه‌ای است که در آن جهان چنان سرد و منبسط می‌شود که آنتروپی دیگر نمی‌تواند افزایش یابد. بنابراین جهان می میرد. با این تعریف، جهان گوگول است (10¹⁰⁰) سال آینده از بین می رود.

ریاضیدانان تصمیم گرفتند زمان میمون ها را به این مقدار محدود کنند. آنها همچنین تعداد میمون ها را محدود کردند اما سایر ملاحظات را نادیده گرفتند. از جمله آنچه میمون ها می خورند، یا اینکه چگونه پس از نابودی زمین و خورشید زنده می مانند.

میمون ها به طور تصادفی شکسپیر را می نویسند

محاسبات ریاضیدانان بر این اساس بود که یک میمون 30 سال را جلوی صفحه کلید می گذراند و در هر ثانیه یک کلید را فشار می دهد. این صفحه شامل 30 کلید (حروف انگلیسی و برخی از علائم نگارشی رایج) است.

تنها 5 درصد احتمال دارد که یک میمون بتواند به طور تصادفی کلمه “موز” را در طول زندگی خود بنویسد. اما مجموعه آثار شکسپیر دارای 884647 کلمه است و او حتی یک بار هم از کلمه موز استفاده نکرده است.

برای گسترش این آزمایش، ریاضیدانان به شامپانزه ها، نزدیک ترین خویشاوندان انسان، روی آوردند. در حال حاضر حدود 200000 شامپانزه روی زمین زندگی می کنند و ریاضیدانان تصور می کنند که جمعیت آنها تا پایان جهان یکسان خواهد ماند.

حتی وجود تعداد زیادی میمون به هیچ وجه برای نوشتن اشتباه شکسپیر کافی نیست. شانس آنها برای نوشتن شکسپیر یک در میلیون هم نیست. در واقع، اگر همه اتم های جهان همان جهان بودند، همه میمون های آن جهان ها نمی توانستند شکسپیر را بنویسند.

ریاضیدانان حتی سرعت نوشتن میمون ها را افزایش داده اند، اما بی فایده است. بسیاری از میمون ها هرگز نمی توانند بیش از چند متن بی اهمیت بنویسند.

ریاضیدانان استرالیایی نتایج مطالعه خود را در مجله Franklin Open منتشر کردند.