در 29 آوریل 2001، مأموریت ریزگرانشی Maxus 4 با موفقیت از شمال سوئد پرتاب شد.
این وسیله پرتاب یک چرخ 4B با سوخت جامد 11.5 تنی بود که محموله ای به وزن 489 کیلوگرم را از هفت آزمایش علمی با پیوندهای ویدئویی و تله متری مرتبط حمل می کرد.
این محتویات در پنج ماژول مستقل مرتب شده بودند و کل بسته شامل 14 دوربین فیلمبرداری و مادون قرمز بود.
شمارش معکوس و پرتاب در شرایط تقریباً عالی انجام شد. ماکسوس 4 به سمت بالا پرتاب شد و به حداکثر سرعت حدود 3600 متر بر ثانیه و حداکثر ارتفاع 704 کیلومتر رسید.
از سوزاندن بوستر تا ارتفاع 70 کیلومتری از جو و ورود مجدد 740 ثانیه بعد، محموله در ریزگرانش عالی قرار داشت. هر هفت پرتو علمی، که در پنج ماژول مستقل قرار گرفته‌اند، عملکرد خوبی داشتند و عملکرد تله‌متری مأموریت نیز خوب بود.
دانشمندان توانستند آزمایشات خود را به صورت تعاملی انجام دهند. با این حال، سیستم بازیابی چتر نجات به درستی مستقر نشد و بسته محموله در اثر برخورد با زمین به شدت آسیب دید.
دانشمندان با دریافت اینکه بسیاری از کارهای آزمایشی آنها قابل نجات است، آسوده خاطر شدند. ماژول های علمی قوی بودند، و اگرچه بیشتر تجهیزات آنقدر آسیب دیده بودند که قابل استفاده مجدد نبودند، بسیاری از داده های ذخیره شده در هواپیما قابل بازیابی بودند.
بسیاری از نمونه های ارزشمند تولید شده در ریزگرانش، به عنوان مثال کریستال های سیلیکون و زئولیت، از این حادثه جان سالم به در بردند.
منبع خبر: https://digiato.com/astronomy/maxus-4-launched
تحریریه ABS NEWS | ای بی اس نیوز