چهار پنج سال پیش بود که در کتاب های درسی ام درباره پدیده «فرار از شهر» خواندم. پدیده ای که به دلیل مشکلات اقتصادی مردم را از پایتخت به اطراف می برد. برخی هجرت را به ویژه در دوران بازنشستگی امری مثبت می دانند و علاوه بر این، تمام عمر خود را برای گذراندن دوران بازنشستگی در آرامش می کوشند. اما آیا واقعا «شهر فرار» مورد قدردانی همه قرار می گیرد؟
به گزارش خبرنگار گروه بصری ای بی اس نیوز، گرانی مسکن و به طور کلی افزایش هزینه های زندگی سناریویی به نام مهاجرت را ایجاد کرده است. برای برخی از شهروندان، این سناریو آنقدر دردناک است که تمام پس‌انداز خود را صرف ماندن در شهر می‌کنند. دیگران، برعکس؛ آن‌ها شب و روز کار می‌کنند تا زمانی که برای رفتن به جایی با آب و هوای بهتر، ترافیک کمتر و شاید امنیت بیشتر، کار می‌کنند.
«مسکن مهر» یکی از پروژه های بزرگی بود که به دنبال هزینه های اقتصادی شهرنشینی سعی در ساخت ساختمان در شهرهای جدید داشت. خانه هایی که شاید با مقدار جیب مردم سازگارتر باشد; اما آنچه در مورد این شهرها و خانه های جدید بود این بود که کمبود امکانات رفاهی در این شهرها دیگر «فرار شهری» را به یک پدیده کاملاً مثبت تبدیل نمی کرد. به طور خلاصه، «فرار از شهر» به تدریج به یک دستاورد اجباری برای بسیاری از شهروندان تبدیل شده است.
هاشم شاکری هنرمند عکاسی است که در مجموعه عکس های خود به پدیده «کوچ شهری» و کمبود امکانات رفاهی در شهرهای اطراف پایتخت پرداخته است.
او در توضیح عکس هایش نوشته است: «اینجا سرزمین کسانی است که از بهشت رانده شده اند. کلان شهر تهران و همه در تلخی سقوط شریک هستند.”
در ادامه تعدادی از عکس های این هنرمند را مشاهده می کنید:
انتهای پیام
