عکس سنگی عجیب به نام «پیرزان» شمال تهران + عکس

پیرزن سنگ زمانی یکی از یادگارهای ولنجک بود. نام او حتی در اسناد و کتاب های تاریخی هم راه پیدا کرد و عکس او سال ها پیش در یک مجله خارجی منتشر شد. هرکسی که از کنار این سنگ عجیب رد می‌شد و داستان نام عجیب‌تر آن را شنید، داستانی برای گفتن داشت. اگرچه کشف سکونتگاه های کوهستانی شمیران به ویژه دربند، درکه، اوین، گلابدره و … مستلزم کشف بسیاری از این گونه سنگ ها در این سکونتگاه ها بود، اما سنگ پیرزن با ظاهر و نام متفاوت خود سنگی منحصر به فرد بود.

مرحوم «ایرج افشار» پژوهشگر فرهنگ و تاریخ ایران به آنچه در خاطرات عمادالسلطنه درباره سنگ پیرزن خوانده است، اشاره کرده و می نویسد: سنگی بی نظیر و عجیب در پای والنجک بود. کوهی که مردم محلی به آن سنگ پیرزن می گفتند سنگی بزرگ شبیه قارچ با پایه کوچک در زبان انگلیسی به این نوع سنگ قارچ قارچ می گویند و شاید معادل این کلمه در فارسی بتوان آن را سنگ قارچ نامید.

نام سنگ پیرزن در کتاب اعتمادالسلطنه روزنامه محمدحسن خان نیز آمده است. وی در این کتاب درباره نام عجیب این سنگ در حوادث 19 شوال سال 1298 قمری چنین می نویسد: «روز چهارشنبه صبح فراش خبر داد که پادشاه سوار بر اسب است. تو هم باید باشی پس از رفتن دزاشیب به سوی سلطان آباد شتافتم. پادشاه دیر سوار شد. خیلی سرسخت بودند. این روزنامه از سلطان آباد تا قلهک پخش شد. ناهار را در یک جای کثیف خوردیم. سنگ عجیبی در اینجا دیده می شد که موقعیت خاصی شبیه نارون داشت. البته هزار سنگ بود، خیلی محکم روی سنگ دیگری تکیه داده بود. معروف است که این سنگ بر اثر نفرین پیرزنی که به امامزاده ثمر نداد، تبدیل به سنگ شد. خلاصه سنگ را خیلی خوب با مداد چهره درست کردند.» اما سرنوشت پیرزن چه شد؟ اهالی و مسفیدان سابق والنجک می گویند پس از زلزله ای در این منطقه، سنگ پیرزن از اصل خود جدا شد. پی و به بستر خشک رودخانه در منطقه والنجک و اوین سقوط کرد.