به گزارش ایلنا، امیرحسین هدایی و برادران عالمیان قهرمانان فدراسیون تنیس روی میز بودند که پس از 65 سال امکان تکرار مدال تیمی در بازی های آسیایی فراهم شد.
عدهای لژیونر و ملی پوش جوان که نقش مهمی در این تاریخ داشت، این مدال را تولد دوباره تنیس روی میز می داند و خوشحال است که این رویداد تاریخی سکوی پرتابی برای او و تیمش شده است. هم تیمی ها
نسل بی بدیل تنیس روی میز به این مدال راضی نیست و به گفته هدایی این تنها آغاز ماجراست تا پس از هانگژو، پینگ پنگ ایرانی این بار با کسب سهمیه تیم المپیک در آسمان پاریس بدرخشد. . .
از واکنش های بعد از این برنز تاریخی صحبت کنید.
خدا را شکر مقابل تیم قدرتمند ژاپن به یک اتفاق تاریخی دست یافتیم. متاسفانه از فرانسه دیر به چین رسیدیم و فقط یک روز قبل از بازی اول در هانگژو مستقر شدیم. به همین دلیل، ما بازی اول مقابل هنگ کنگ را رها کردیم. اما در بازی بعدی شکست خوردیم و ژاپن را با نتیجه قاطع شکست دادیم. این پیروزی در ژاپن بیشتر از ایران سر و صدا کرد و بسیاری از روزنامه های کشور برای ما تیتر یک شدند. آنها در برنامه های تلویزیونی شکست تیمشان مقابل ما را تحلیل کردند و گفتند تیم تنیس روی میز ژاپن برای شکست چین برنامه 9 بر 10 داشت اما ناگهان با مانعی به نام ایران مواجه شد و حالا باید نگران این تیم باشد. همچنین
مدال تاریخی که گرفتی شیرینی دیگری برای ورزش ایران داشت.
خدا را شکر می کنم که با شکست تیم قدرتمند ژاپن با ترکیب اصلی این مدال را کسب کردیم. اگر یک تیم معمولی می بردیم این مدال چندان قابل توجه نبود.
شاید افراد کمی روی این مدال حساب کرده باشند. چگونه این داستان را ساختید؟
در بازی با ژاپن نیما بازی را خوب شروع کرد سپس نوشاد خیلی خوب ادامه داد. من به عنوان آخرین بازیکن وارد زمین شدم و فشار زیادی داشتم.
ساعت 13 بازی مرحله یک چهارم نهایی را مقابل ویتنام انجام دادیم و قرار بود ساعت 18 با ژاپن بازی کنیم. من بلافاصله بعد از برد ویتنام گفتم که فکر می کنم بازی ژاپن کاملا ذهنی است. قبل از این اتفاق، ما به این پیروزی و تاریخ اعتقاد داشتیم و می‌دانستیم که باید همه چیز را در چنته بگذاریم. خدا را شکر یک مسابقه انجام دادیم و پیروز شدیم.
به نظر می رسد این مدال آینده این رشته را متحول کند.
این مدال رنسانس تنیس روی میز را ایجاد کرد. این مدال بعد از رده بندی در بین امیدها بزرگترین دستاورد من است و حالا جسارت بیشتری برای ادامه کار به من می دهد.
برای خودم و هم تیمی هایم خوشحالم چون این مدال سکوی پرتاب ماست و قطعا نسل پشت سر ما را به آینده امیدوارتر می کند.
کلا 3 نفر بودیم و 2 مدال گرفتیم، این مدال کمتر از مدال المپیک نیست چون قدرت های دنیا همه در آسیا هستند. ما با برد تیمی مثل هند و هنگ کنگ به این مدال نرسیدیم، با برد ژاپن که سومین تیم المپیک توکیو بود به این مدال رسیدیم.
از همین جا باید از آقای احسان مهر، حامی همیشگی ام تشکر کنم که از ابتدای راه قهرمانی تا امروز مثل یک پدر خوب از من حمایت کردند و این مدال را مدیون لطف ایشان هستم.
در مسابقات انفرادی چه گذشت؟
در مسابقات انفرادی هم خوب عمل کردم، در اولین مسابقه حریف سنگاپوری رتبه 65 را شکست دادم، اما در دور بعد به پینگ پنگ باز چین تایپه که در رده هفتم جهان بود شکست خوردم، چون این بازیکن کاملا جا مانده است. -دست دارد و کارهای خاصی انجام می دهد که کار را برای من سخت کرده است.
واکنش ها به این مدال در هانگژو چه بود؟
استقبال چینی ها از بازی ما مقابل ژاپن به قدری بود که حتی 2 روز گذشته که به شهر رفتیم برخورد عجیبی با ما داشتند و ما را شناختند و با ما عکس گرفتند.
این مدال چقدر ما را به سهمیه تیمی المپیک امیدوار می کند؟
تیم ما خیلی خوب است. علاوه بر ژاپن، تیم های خوبی را هم شکست دادیم، مثلا ویتنام 3 بازیکن چینی داشت که قدرت آنها را نشان داد.
با این نتایج، توقعات ما افزایش یافته است، همه به ما متفاوت نگاه می کنند. همچنین باید حرفه ای تر باشیم و نقاط ضعف خود را اصلاح کنیم تا بتوانیم از این سکوی پرتاب استفاده کنیم.
از این به بعد، چند نما از تنیس روی میز نیاز به تغییر دارد؟
تیم های خوب آسیایی که در دنیا حرفی برای گفتن دارند را با کمترین راحتی شکست دادیم و این مدال تاریخی را کسب کردیم.
اما نه تنها در این تورنمنت، بلکه در تورنمنت های قبلی نیز نتایج خوبی کسب کرده ایم که نشان از پتانسیل و استعداد این تیم دارد که نیاز به حمایت و دیده شدن دارد. امیدوارم رویکرد حرفه ای در پیش گرفته شود تا بتوانیم در آینده به نتایج بهتری برسیم.
تو، نوشاد و نیما همیشه در مسابقات انفرادی رقیب یکدیگر بودی و چنین همدلی بین شما دیده نشده است. این همدلی و انرژی خوب از کجا می آید؟
در آن مسابقات، زمانی که نیما و نوشاد بازی می کردند و زمانی که من بازی می کردم، از هم حمایت می کردیم. تنها راه موفقیت و تاریخ سازی همین عزم بود. با هم صحبت کردیم و مشکلات بینمان را حل کردیم. به هر حال، این رشته فردی است و رقابت تمام عیار وجود دارد. هم به دلیل فردیت و هم سهمیه هایی که در مسابقات مختلف وجود دارد. هدف اصلی ما بازی های آسیایی و کسب سهمیه تیمی المپیک بود که بدون همدلی میسر نمی شد.
این انرژی خوب را حتی در طول مسابقه و روی میز با هم تقسیم کردیم و احساس کردیم که تاثیر زیادی در این ماجرا داشت.
بلافاصله بعد از بازی های آسیایی به مدعی عمان رفتید. خستگی چقدر روی نتایج این مسابقات تاثیر گذاشت؟
در دور اول این مسابقات استراحت کردم، در دور دوم مقابل سنگاپوری رتبه 113 پیروز شدم و متأسفانه در دور سوم مقابل اسلواکی رتبه 63 جهان شکست خوردم.
آنقدر خسته و از نظر روحی خسته بودم که باید مقابل پینگ پنگ باز اسلواکی پیروز می شدم، اما فقط کمی بدشانس بودم.
