وی افزود: متأسفانه اقدامات قهری یکجانبه از جمله تحریم های یکجانبه اقتصادی، مالی و بانکی علیه ایران، حق دسترسی ایرانیان به خدمات بهداشتی به ویژه مبتلایان به بیماری ایدز را به شدت نقض کرده است. آنها مستقیماً تحت تأثیر این وضعیت قرار دارند».
زهرا ارشادی، سفیر و معاون نماینده دائم ایران در سازمان ملل متحد شامگاه جمعه در مجمع عمومی درباره ایدز گفت: ریشه کن کردن این بیماری تا سال 2030 عقب مانده است. بنابراین، کشورهای عضو باید اقدامات موثر و جدی برای برآورده کردن این بیماری انجام دهند. چالش ها. این امر باعث تاخیر در دستیابی به این هدف خواهد شد.”
دیپلمات عالی رتبه جمهوری اسلامی ایران ادامه داد: همانطور که در سومین توصیه گزارش دبیرکل تاکید شده است، نیاز است که جدیدترین داروها و فناوری های بهداشتی مرتبط با پیشگیری و درمان HIV در اختیار توسعه دهندگان قرار گیرد. به محض این که “ما آن موقع آن را دیدیم. همه موانع برای چنین دسترسی باید برداشته شود.”
وی افزود: ریشه کنی انتقال ایدز از مادر به فرزند یکی از اولویت های ایران است و برنامه مشترک سازمان ملل متحد در زمینه ایدز می تواند نقش مهمی در این زمینه ایفا کند.
دیپلمات ارشد جمهوری اسلامی ایران افزود: جهان در حال حاضر نه تنها با اپیدمی اچ آی وی، بلکه با پیامدهای اپیدمی کرونا نیز مواجه است و می بینیم که در چنین وضعیت وخیم، جامعه «جهان در حال مبارزه است تا غلبه بر موانع دسترسی برابر به مراقبت های بهداشتی.
سفیر و معاون نماینده ایران در سازمان ملل متحد با اشاره به دستاوردهای جمهوری اسلامی ایران در مبارزه با ایدز گفت: جمهوری اسلامی ایران از معدود کشورهای آسیایی است که در زمینه کنترل و مبارزه با ایدز پیشرفت چشمگیری داشته است. ایران همچنین یکی از کشورهایی است که دسترسی رایگان به نیازهای بهداشتی و مراقبت های تخصصی افراد مبتلا به ایدز را فراهم می کند.
معاون نماینده ایران در سازمان ملل متحد گفت: ایران این اقدامات غیرقانونی و ناعادلانه و سیاست‌ها و رویکردهای نامشروع را محکوم می‌کند که بخش سلامت کشورها را تحت تأثیر قرار می‌دهد و به بیماران از جمله مبتلایان به HIV خدمات ارائه می‌دهد. جامعه اقدامات موثر، فوری و عملی را برای رفع این تحریم های قهری انجام دهند.
ارشادی گفت: تحریم‌های یکجانبه، اجباری و ناعادلانه کانال‌های معمول همکاری‌های بین‌المللی را مسدود کرده و مایه نگرانی است که بر تلاش‌های ایران برای مبارزه با این بیماری‌ها و همچنین دسترسی سریع و مؤثر به تشخیص، دارو، درمان تأثیر منفی گذاشته است. تجهیزات پزشکی و فناوری های مورد نیاز برای ارائه مراقبت های بهداشتی جامع به ویژه برای افراد مبتلا به ایدز را به شدت محدود کرده است.
