مراد از وحدت قطعاً وحدت دینی نیست / وحدت حفظ مصالح امت اسلامی است

به گزارش ای بی اس نیوز، گزیده بیانات حضرت آیت الله خامنه ای در این دیدار به شرح زیر است:

یکی از درس های زندگی و ولادت پیامبر(ص) این است که می فرماید: «من به سوی شما فرستاده ای در میان شما عزیزم، بر آنچه به من دادید، طمع بر مؤمنان، مهربان بر شما». من می خواهم بر اساس این سوال ایجاد کنم. شما که رنج می برید، پیغمبر عذاب می کشد. البته این مختص مسلمان معاصر پیامبر نیست، خطاب به همه مؤمنان در طول تاریخ است، یعنی اگر امروز مسلمانان در فلسطین، میانمار و… در رنج هستند، بدانند که این رنج باعث می شود. روح پاک پیامبر به رنج و عذاب. در سوی دیگر وضعیت دشمنانی است که به رنج شما راضی هستند. طبیعتاً وقتی آدم چنین حالتی دارد، این جبهه سعی می کند شما را به سمت سختی ها و بدبختی ها بکشاند.

نمونه کوچکش ما جمهوری اسلامی هستیم. ما با قدرت های بزرگ مخالفت کردیم. روزی این دنیا در دست دو قدرت بزرگ بود: قدرت ایالات متحده و قدرت اتحاد جماهیر شوروی سابق. دو قوه که در ده ها موضوع اختلاف داشتند، در یک موضوع اتفاق نظر داشتند و آن مخالفت با جمهوری اسلامی بود. آنها فکر می کردند که می توانند آن نهال را ریشه کن کنند. امروزه این نهال به درخت تنور تبدیل شده است. این اشتباه است که فکر کنیم کسی این کار را خواهد کرد. ایستادیم و ادامه دادیم.

پس علت این رنج امت اسلامی در حال حاضر چیست؟ یکی از مهم ترین دلایل تفرقه مسلمانان این است که: ما از یکدیگر جدا هستیم، وقتی پراکنده می شویم، زمانی که خیرخواه نیستیم، گاهی اوقات حتی نسبت به یکدیگر بدخواهی می کنیم. خب نتیجه همینه در اینجا دوباره قرآن واضح است: اگر اختلاف کنید، شکست خواهد بود. شکست یعنی تنبلی. وقتی تفاوتی پیدا کردی مجبور می شوی بنشینی و تحقیر شوی و به زور اسباب تسلط دیگران را فراهم کنی. مثل اونه. در اینجا نتیجه تقسیم است.

کسانی که مخالف اسلام هستند; آنها با شیعه و سنی خوب نیستند. اینها وارد بحث شدند. یک بار گفتم شیعیان انگلیسی و سنی های آمریکایی; برخی فکر می کردند که وقتی می گوییم شیعه انگلیسی، به دروغ تبلیغ می کردند که شیعه انگلیسی به معنای شیعیان ساکن انگلیس است، نه. شیعیان انگلیسی را می توان در خود کشور اسلامی یافت. قرار است از انگلستان الهام گرفته شود. یعنی شیعه می جنگد، سنی ها می جنگند. مثل داعش و مثل وهابی ها و دیگران که وارد دعوا می شوند. مانند تکفیری ها؛ به این افراد مسلمان می گویند، می توانند اهل احکام فردی اسلامی هم باشند، اما در خدمت دشمن حرکت می کنند. فرقی نمی کند در هر موقعیتی، در هر موقعیتی، در هر کشوری باشد. ما عمیقاً به آن اعتقاد داریم.

انسان آثار توحید و نشانه های عملی توحید را در روز ولادت خود می بیند. از درون کعبه که بت ها در آن جا واژگون می شوند، تا دیدار با بت های طاغوت، طاغوت بزرگ بشری این روز، دریاچه مقدس خشک می شود، آتش معبد مقدس خاموش می شود، طاق های طاق. سقوط، این حوادث رخ می دهد. بنابراین، تولد یک روز معمولی نیست، یک روز بسیار مهم، یک روز بسیار بزرگ است.

به همین مناسبت این روز را به عنوان عید جشن می گیریم. نکته اصلی این است که جشن عید فقط جشن، ماندگاری، بزرگداشت و آن چیزها نیست. عیدی گرفتن درس خواندن است. این برای الگو گرفتن از پیامبر اکرم است.

توافق و اتحاد بین ملل اسلامی ممکن است. اما او نیاز به کار دارد. ما از سیاستمداران و رهبران کشورهای اسلامی ناامید نیستیم، بلکه بیشترین امید ما به خواص جهان اسلام است. به علمای دین، به روشنفکران، به اساتید دانشگاه، به جوانان روشن فکر، به حکیمان، به نویسندگان، به شاعران، به نویسندگان، به ویراستاران، امیدواریم. آنها باید احساس استقلال، مسئولیت و وظیفه کنند. وقتی خواص به یک سمت می آیند، افکار عمومی را به آن سمت سوق می دهند. وقتی افکار عمومی در کشوری شکل می گیرد، سیاست های اداره کشور با قدرت به آن سمت می رود.

ما کسانی را که برادران اهل سنت را به حمایت از تشیع تحریک کردند جدی گرفتیم. این را باید تعمیم داد. باید اجماع وجود داشته باشد. البته در هر دو طرف تندروی وجود دارد، در بین شیعیان افرادی هستند که یا به دلیل اعتقاداتشان یا هر چیز دیگری تندرو هستند، در میان اهل سنت کسانی هستند که تندرو هستند، افراطی گری وجود دارد.

شخصیت پیامبر اکرم، شخصیتی منحصر به فرد در تمام هستی است. نشانه های عظمت خداوند متعال در تمام دوران زندگی او حتی در زمان تولد دیده می شود. ما امروز را به عنوان میلاد پیامبر گرامی داشتیم، حتی در روز ولادت آن حضرت، نشانه ها و آثار نعمت های خداوند که منشأ اصلی آن بالاترین نقطه، یعنی رسالت است، توسط انسان ها دیده می شود.

باید به سمت برپایی هفته وحدت برویم. حالا وحدت یعنی چه؟ مراد از وحدت مسلماً وحدت دینی نیست; یعنی این باید به دینش بیاید، باید به دین این بیاید; نه، قطعاً این هدف نیست. هیچ وحدت جغرافیایی وجود ندارد، مانند آنچه در دهه 1960 و 1970 اتفاق افتاد که برخی از کشورهای عربی دور هم جمع شدند و گفتند که یکی هستند، که ممکن نبود و ممکن نیست. وحدت یعنی وحدت در حفظ منافع امت اسلامی. ابتدا مشخص کنیم که منافع امت اسلامی کجا و چیست؟ بعد در این زمینه ملت ها بین خودشان توافق کنند، ببینند امروز امت اسلامی چه نیازی دارد، با چه کسی دشمنی کند، با چه کسی دوست شود و چگونه دوست شود. منظور این است: در عمل در برابر نقشه های استکبار شریک شود.

امروزه به طور فزاینده ای آشکار می شود که نقشه سیاسی جهان در حال تغییر است. مسئله تک قطبی بودن و تحمیل یک یا دو قدرت بر کشورها و ملت ها مشروعیت خود را از دست داده است، یعنی ملت ها بیدار شده اند. سیستم تک قطبی رد شده است، بیشتر و بیشتر طرد می شود.

آنچه امروز باید بیش از هر چیز روی آن حساب کنیم، مسئله دینی است. شیعه و سنی. نباید اجازه دهیم اختلاف عقاید و اختلافات مذهبی منجر به درگیری شود. مواردی وجود دارد که درگیری ایجاد می کند، ما باید به طور جدی از آنها جلوگیری کنیم. حالا که سیاستمداران آمریکایی و انگلیسی وارد بحث شیعه و سنی در محافل خودشان شده اند، این کار بسیار خطرناکی است.

جمعی از مسئولان نظام و مهمانان شرکت کننده در سی و ششمین کنفرانس بین المللی وحدت اسلامی با حضرت آیت الله خامنه ای دیدار کردند.

امت اسلامی در این دنیای جدید کجاست؟ ما امت اسلامی، ما، کشورهای اسلامی و ملت‌های اسلامی می‌توانیم در دنیای جدید که به تدریج در حال شکل‌گیری است، جایگاه بالایی داشته باشیم، می‌توانیم الگو باشیم، می‌توانیم رهبر باشیم، اما به یک شرط. دولت چیست؟ اتحاد، تفرقه نداشتن، رهایی از وسوسه های دشمن، وسوسه های آمریکا، وسوسه های صهیونیست ها، وسوسه های شرکت ها، وسوسه های اینها. گاهی اوقات این وسوسه ها توسط افراد مبتکر شنیده می شود. اگر بتوانیم این شرط را اجرا کنیم، قطعاً می‌توانیم امت اسلامی را در جایگاه رفیع جهان آینده و شکل آینده جغرافیای سیاسی جهان قرار دهیم.

سیستم تک قطبی به چه معناست؟ یعنی مثلاً فرض کنید آمریکا بنشیند و برای عراق یا سوریه یا برای ایران یا برای لبنان یا برای فلان و فلان نقشه بکشد: «باید این کار را بکنید، این اتفاق بیفتد، نباید اتفاق بیفتد»، گاهی اوقات او می گوید، گاهی اوقات نه، اما او عمل می کند. امروز هم همینطوره آنها برای کشورها طراحی می کنند و نیروهای آنها را بسیج می کنند. خب اونا یه برنامه دارن استکبار برنامه دارد. بتدریج این وضعیت سلطه ای که استکبار جهانی بر کشورها، ملت ها و مناطق مختلف داشت، در حال تغییر است، دقیقاً مانند تغییری که در جریان جنبش های ضد استعماری نیمه دوم قرن بیستم رخ داد، زمانی که کشورها یکی پس از دیگری قیام کردند. . دیگری در اواسط قرن بیستم علیه استعمار مستقیم.