09:03 – 15 اوت 1403
غلامرضا حدرآبادی در گفتگو با خبرنگار گروه استان های ای بی اس نیوز ؛ گفت: تمرکز نقشه بهداشتی حوزه های آبخیز، اولویت اجرای تلفیقی طرح های مدیریت جریان آب و کارهای کشاورزی در محل پروژه های احیای بیابان، مکان یابی مرکزی پروژه های جدید بر اساس نقشه های دیجیتال برای مدیریت و پایش بهینه، اولویت در حفظ و نگهداری محصولات چند ساله (کنترل آفات)، بیماری ها، آتش سوزی ها، قطع و قطع و… که) تمرکز بر روش های جایگزین مانند بادشکن های غیر زنده به دلیل محدودیت منابع آبی و بررسی اثربخشی روش های نوین در مقابله با بیابان زایی و باد. استفاده از توانمندی های مراکز تحقیقاتی و دانشگاهی مانند بادشکن نواری (CASE E) و مالچ سنگریزه ای یکی از اقدامات موثر برای مقابله با بیابان زایی است.
به گفته وی، توسعه بادگیرهای زنده اطراف مزارع و باغات مناطق کویری، نوسازی مراکز بحران فرسایش بادی با هدف ارتقای مدیریتی و توسعه طرح‌های کنترلی و توسعه بادشکن‌های غیر زنده با توجه به محدودیت منابع آبی با تکیه بر آموزش‌های کاربردی برنامه هفتم و غیره و راهکاری موثر برای مبارزه با بیابان زایی تلقی می شود.
پیش بینی می شود کانون های بحران فرسایش بادی و خاک در برنامه هفتم 20 درصد کاهش یابد
الحدارآبادی به برنامه هفتم مقابله با بیابان زایی اشاره کرد و افزود: در برنامه هفتم پیش بینی می شود کانون های بحران فرسایش بادی و فرسایش خاک 20 درصد کاهش یابد که به معنای انجام عملیات مدیریتی اعم از کشاورزی، آبدهی است. مدیریت، مدیریت چرا، و ساخت و ساز. بادشکن زنده و غیر زنده، ایجاد تله رسوب، اجرای طرح های مدیریت مشارکتی و مدیریت جنگل های دست کاشت و البته انجام یا به روز رسانی مطالعات مربوطه.
مدیرکل دفتر امور بیابان سازمان جنگل ها ادامه داد: در سال اول برنامه هفتم انجام عملیات مدیریتی به حدود 6 درصد اعتبار نیاز دارد و البته در سال های بعد به میزان بیشتری نیاز است البته بهره مندی از مشارکت جوامع محلی می تواند به حفظ هزینه ها و کاهش آن کمک کند.
وی به برنامه ریزی برای مقابله با بیابان زایی به دلیل پدیده تغییر اقلیم اشاره کرد و افزود: داده های اقلیمی سازمان هواشناسی کشور نشان می دهد که دمای هوای کشور به ویژه در پنجاه سال گذشته رو به افزایش است و میزان بارندگی نیز در حال افزایش است. در کشور. کشور نیز کاهش یافت، در عین حال میزان تبخیر سیر روندی افزایشی را نشان می‌دهد که بدون شک راهی موثر و کم‌هزینه برای کنترل روند تغییرات اقلیمی و گرمایش جهانی و حفظ و احیای پوشش گیاهی به‌عنوان یک جاذب است. دی اکسید کربن (مهمترین گاز در گرمایش جهانی).
مدیرکل دفتر امور بیابان سازمان جنگل ها گفت: اهمیت موضوع تغییر اقلیم در مناطق بیابانی به دلیل کمبود پوشش گیاهی، کمبود بارندگی و دمای بالا دوچندان می شود که زمینه ساز اخذ آن است. اقداماتی مانند مدیریت جریان آب، کاشت درختان، و توسعه بادشکن های غیر زنده برای کنترل تغییرات آب و هوایی، در نتیجه به مبارزه با بیابان زایی کمک خواهد کرد.
خبرنگار: آزاده محبی
