مدل تولید مبتنی بر دانش کاربردی-4 | از «قرار دادن بنیان های دانش بنیان در برنامه راهبردی صنعت» تا بررسی «شاخص های وام دهی بخش خصوصی» – اخبار اقتصادی ایران – اخبار اقتصادی ای بی اس نیوز

3. در سطح شرکت و بخش خصوصی، حمایت در حوزه های مالی، مالیاتی و گمرکی می تواند زنجیره های تولید سنتی موجود را تغییر دهد.

موضوع حمایت از دانش بنیان ها نباید سربار توزیع رانت مالیاتی و تامین مالی ارزان آن شود. برخی از کارشناسان بر این باورند که شرکت‌های سکتور خصوصی که وارد جرگه دانش‌بنیان شده‌اند، علی‌رغم زندگی گلخانه‌ای تاکنون از تسهیلات مختلفی برخوردار بوده‌اند، اما فضا برای تعداد زیادی از مالکان شرکت‌ها برای ورود به این منطقه بسیار دشوار شده است. از سوی دیگر، وقتی نقشه راه کلی برای توسعه تولید دانش بنیان وجود ندارد، مشخص نیست که بنگاه خصوصی دانش بنیان در کجا و در چه زمینه هایی باید به کار گرفته شود.

4. نقش فعلی دانش مبتنی بر دانش در تولید ناخالص داخلی در محاسبات بانک مرکزی و مرکز آمار مشخص شود و این اطلاعات آماری به طور مستمر در سال های آینده ارائه شود.

2- برنامه راهبردی صنعت را بر اساس تولید دانش بنیان تعریف کنید

از آنجایی که دولت به عنوان عالی ترین دستگاه اجرایی کشور نقش کلیدی دارد، در بحث تولید دانش بنیان و تغییر مسیر از تولید مبتنی بر منابع به تولید دانش بنیان، بار اصلی اقدامات و برنامه ریزی دولت است. . بر این اساس سازمان برنامه و بودجه پیش از این سند آمایش سرزمین ایران را تهیه و تنظیم کرده است که بر اساس آن ظرفیت های موجود در هر استان مشخص شده است.

1- ضمیمه دانش در پروژه های استانی را تعریف کنید

به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری ای بی اس نیوز ، بحث تولید دانش بنیان که از سوی رهبر معظم انقلاب مطرح و اجرا شد، الگویی جدید در اقتصاد ایران، پیشرفت و توسعه اقتصادی است. اما شرط مهم تحول اقتصاد با استفاده از مجموعه های دانش بنیان رهایی آنها از شرایط گلخانه ای و آزمایشگاهی است. در حوزه هایی مانند کشاورزی، صنعت و همچنین مسکن به عنوان لوکوموتیو اقتصاد ایران باید تولید دانش بنیان و اشتغال زا ایجاد شود.

لازم به ذکر است در دیدار نیمه بهمن ماه رهبر معظم انقلاب با فعالان اقتصادی، تولیدکنندگان و مدیران ارشد حوزه اقتصاد و صنعت، بیانات مهمی بیان شد و یکی از نتایج این دیدار توسعه برنامه استراتژیک برای صنعت در همین راستا اخیراً رئیس مؤسسه آموزش و پژوهش مدیریت و برنامه ریزی به عنوان گردآورنده برنامه راهبردی ارتقای صنعت و تولید فضای داخلی نامگذاری شده است. همچنین موسسه عالی آموزش و پژوهش مدیریت و برنامه ریزی به عنوان مرکز این مطالعات و تدوین برنامه تعیین شده است. بنابراین لازم است حضور و نقش مجموعه های دانش بنیان در برنامه مذکور به طور صریح و عملی تعریف شود.

این برنامه باید به دقت طراحی شود تا یک سازمان دولتی تمام وظایف خود را در پایان سال به عنوان دستاورد معرفی نکند. این برنامه باید عملیاتی شود تا هم در بعد کلان و هم در تعریف پروژه ها و هم در حوزه اجرا شاهد الحاق افراد با دانش در پروژه های دولتی باشیم.

به نظر می رسد اگر هدف اصلی دولت حمایت از اکوسیستم دانش بنیان است که منجر به تولید کاربران می شود، این حمایت باید در حوزه های مرتبط با برنامه توسعه صنعتی کشور تعریف شود. در واقع تنها شرکت های دانش و خدماتی باید مورد حمایت قرار گیرند که تولید آنها در مفهوم طرح توسعه صنعتی یا برنامه راهبردی ارتقای صنعت و تولید تعریف شده باشد. بنابراین در سه حوزه تنظیم زمان‌بندی دانش‌بنیان پروژه‌های دولتی در استان‌ها، تنظیم ارتباط بین طرح‌های توسعه دانش‌بنیان و صنعتی یا برنامه راهبردی صنعت و همچنین تعیین شاخص‌های جدید تسهیلات بخش خصوصی متناسب با استفاده از ظرفیت دانش‌بنیان.این مشکل قابل توضیح است؛

با توجه به این موضوع دولت می تواند از این سند به عنوان یک سند بالادستی استفاده کرده و طرح کلی توسعه دانش را ارائه کند، این موضوع از اهمیت ویژه ای برخوردار است زیرا هر استانی می تواند با توجه به ویژگی ها و ظرفیت های خود از شرکت ها حمایت کند. زمینه های مورد نیاز آنها

2. در سطح ایالتی اسناد آمایش سرزمین به عنوان یک اقدام، الزامات و محدودیت های پروژه های عمرانی مرتبط با فضای دانش را تشریح می کند.

3- ارتقای کیفیت و بهره وری از طریق همکاری با پایگاه های دانش. شرایط دریافت تسهیلات و امتیازات به بخش خصوصی

در سه یادداشت قبل به اختصار بر آن تأکید شده است.
1. تولید دانش بنیان به عنوان متا تگ باید در پروژه های مختلف کشاورزی، صنعتی و مسکن ادغام شود.

بر این اساس پیشنهاد می شود، بر اساس نقشه استراتژی صنعت آنچه در دولت در حال توسعه است، در حوزه‌هایی مانند مسکن، انرژی، کشاورزی و صنعت در نقاط مختلف کشور، چالش‌های مربوطه شناسایی شده است و باید برای رفع آنها فراخوان‌های عمومی برای همکاری با دانش آغاز شود. همچنین با توجه به آسیب شناسی های موجود، دو اصل ارتقای کیفیت و بهره وری باید به عنوان شاخص های اصلی همکاری دانش بنیان با بخش خصوصی فعال در اقتصاد مورد توجه قرار گیرد.
بنابراین دولت باید ضمن تکمیل هر چه سریعتر طرح توسعه صنعتی، جایگاه و ارتباط مجموعه های دانش بنیان را با بنگاه های بخش خصوصی مشخص کند. به عبارت دیگر، اگر قرار است از ظرفیت بنگاه های دانش بنیان در برنامه توسعه صنعتی دولت برای پوشش ریسک هایی مانند ارتقای کیفیت و بهره وری استفاده شود، باید در بحث توزیع تسهیلات و مزایا تغییر ریلی ایجاد کرد. این بدان معناست که بخش قابل توجهی از امتیازات گمرکی، مالی و مالیاتی باید به بنگاه‌هایی اعطا شود که به دنبال حل چالش‌های مختلف در حوزه صنعت و تجارت مربوطه در قالب برنامه توسعه صنعتی دولت با همکاری دانش هستند.