محققان علت و درمان احتمالی بی اشتهایی عصبی را کشف کرده اند

پژوهش جدیدی که توسط محققان دانشگاه مک گیل کانادا بر روی موش ها انجام شد، نشان می دهد که بی اشتهایی عصبی ممکن است با ترشح یک ماده شیمیایی خاص در مغز مرتبط باشد. این محققان همچنین از کشف یک درمان بالقوه برای این بیماری خبر دادند.

بر اساس گزارش ScienceAlert، محققان دریافتند که کمبود استیل کولین (یک انتقال دهنده عصبی که در ناحیه ای از مغز به نام جسم مخطط یافت می شود) با سیستم پاداش مانند ترشح دوپامین مرتبط است و می تواند منجر به افزایش گرسنگی ناشی از خود در افراد مبتلا به بی اشتهایی عصبی شود.

علت اصلی بی اشتهایی عصبی و درمان احتمالی آن

یافته های محققان که اخیرا در مجله Nature منتشر شده است، می تواند زندگی میلیون ها نفر در سراسر جهان (عمدتا زنان) را که از این اختلال رایج رنج می برند، بهبود بخشد. این اختلال بیشترین میزان مرگ و میر را در بین بیماری های روانپزشکی دارد.

با بررسی دونپزیل، دارویی که به افزایش حضور استیل کولین در مغز کمک می‌کند، محققان دریافتند که این دارو می‌تواند بر رفتارهای خودتخریب‌کننده تأثیر بگذارد. به عبارت دیگر، این روش به طور کامل رفتار بی اشتهایی را در موش ها معکوس می کند و محققان معتقدند دونپزیل ممکن است بی اشتهایی عصبی را درمان کند.

البته ذکر این نکته حائز اهمیت است که تا زمانی که این کارآزمایی ها کامل نشود، نمی دانیم که نتایج این مطالعه در موارد انسانی چقدر خوب عمل می کند، به عبارت دیگر، مشخص نیست که بازگرداندن سطح استیل کولین یک درمان موثر در انسان باشد. . دونپزیل همچنین دارای برخی عوارض جانبی جدی است، بنابراین دوزهای پایین تر دارو احتمالاً باید در آزمایشات بالینی آزمایش شوند.

به طور کلی، تحقیقات فعلی و قبلی نشان داده است که بی اشتهایی می تواند عوامل بیولوژیکی و حتی ژنتیکی داشته باشد. در سال 2019، دانشمندان پس از تجزیه و تحلیل نمونه DNA از حدود 17000 بیمار مبتلا به بی اشتهایی عصبی و حدود 55000 فرد سالم، هشت نشانگر ژنتیکی مرتبط با بی اشتهایی را شناسایی کردند. با این حال، همواره باید به عوامل اجتماعی، روانی و محیطی که عناصر بیولوژیکی به آنها وابسته است توجه کرد.