ماجرای رقص تکدست در اردوی تیم ملی کشتی

کد خبر: 2060817
19 اوت 1403 در 10:59 ق.ظ |
38000 بازدید |
14دیدگاه
یل مازارونه، دلیر آیرونه
اگر با مازندرانی ها ارتباط نزدیک داشته باشید، می دانید که آنها به هیچ وجه از خواندن آهنگ مازندرانی بدشان نمی آید و منتظر کوچکترین فرصتی برای رقصیدن هستند.

به گزارش ” ای بی اس نیوز ورزشی”، اگر این روزها قصد دارید از جاده هراز به استان زیبای مازندران سفر کنید، قبل از رسیدن به آمل، بنرهای زیادی از کشتی گیران مازندرانی به چشم می خورد و با رسیدن به آمل و با ورود به خیابان هراز، این بنرها. ظاهر خواهد شد. به اشکال مختلف باشد و انواع نگاره ها و نوشته ها به بیشترین تعداد می رسد.
مازندرانیها علاقهمندیهای زیادی به ویژگیهای بزرگ، تبریک و تسلیت با بنرهها ی در سطح شهر دارند و دربارهی شخصی است که از یک شخص مراقبت میکند و شخصی که از یک شخص مراقبت میکند. در هر کوچه و خیابان و تاکسی و مدرسه که یک تورنمنت بزرگ کشتی برگزار می شود همه این ورزش و ورزشکارانش را آنالیز می کنند.
عامل نیز یکی از شهرهای مازندران است که مهد کشتی به شمار می رود و کشتی گیران بزرگی از آن تولید می شود. این روزها بیش از هر زمان دیگری به هادی ساروی افتخار می کنند و قهرمانی او در المپیک بهانه ای است تا مدت ها تصویر هادی را در خیابان های این شهر ببینیم.
هادی ساروی با مدال طلای خود طلسم را شکست و اولین قهرمانی کاروان ایران در پاریس را به دست آورد. با اینکه از فرط خستگی نتوانست حتی تشک را با خوشحالی لمس کند، اما نتوانست به آهنگ محلی مازندرانی نه بگوید و با زانوی یخ زده و بدنش که بیشتر زنده نبود شروع به رقصیدن و پایکوبی مازندرانی کرد.
در حالی که پس از کسب مدال طلا، امین حق پناه، ماساژور تیم ملی، از پیروزی پسر محل خود حتی از خود هادی خوشحالتر است، آهنگی از مازنی پخش می شود که در آن خواننده گفته است. “یل مازارون… آهن شجاع” و سروی همراه با آهنگ شروع به خواندن می کند و با همان خستگی مفرط که در ویدیو مشهود است به رقص مازندرانی با ماساژور تیم ملی به شیوه محلی خود راه می اندازد.

امین حق پناه، ماساژور تیم ملی کشتی فرنگی که در این مسابقات نیز حضور دارد در گفت و گوی کوتاهی با خبرنگار ما می گوید: نه تنها برای آملی، بلکه برای کل ایران خوشحال شدیم.
علاوه بر شادی سروی، خیابان های اصلی شهر عامل نیز با نوای محلی مملو از شادی شد و از این افتخار بزرگ برخوردار شدند و این رقص یک دست در المپیک باقی خواهد ماند.