با این حال، او به طور کامل از صنعت سینما دور نشد و دو مستند با نام‌های «پرچم ناشناخته ایوو جیما» در سال ۲۰۱۶ و «ما مارین» در سال ۲۰۱۷ را روایت کرد.
به گزارش رز اند میل، بازیگر مشهور جین هکمن که برای مدت طولانی در انزوا زندگی می کند، پس از سال ها برای خوردن فست فود بیرون رفته بود. از آخرین باری که او جلوی دوربین رفت تقریباً 2 دهه می گذرد.
در سال 2003، او جایزه افتخاری گلدن گلوب، جایزه سیسیل بی. دمیل را دریافت کرد.
سپس در فیلم مکالمه فرانسیس فورد کاپولا بازی کرد و در سال 1978 در فیلم های سوپرمن، اتصال فرانسوی 2، پلی در دوردست و سخت بمیرد بازی کرد.
در سال 2008، او بازنشستگی خود از سینما را در حین تبلیغ سومین رمان خود با عنوان «فراز از اندرسونویل» دوباره تأیید کرد.
این بازیگر که اکنون 93 سال دارد، در سانتافه، نیومکزیکو، در حال بیل زدن و تمیز کردن خاک مزرعه اش دیده شد. بعد از خوردن یک ساندویچ در ون سفیدش، در پمپ بنزین پر کرد و قهوه خورد.
در دهه 1980 در فیلم هایی مانند قرمزها، زیر آتش، هیچ راهی وجود ندارد و می سی سی پی سوختن بازی کرد و در دهه 1990 برای بازی در نقش یک کلانتر سادیست در کنار کلینت ایستوود در فیلم نابخشوده در سال 1992 برنده دومین اسکار شد.
هکمن تقریباً 70 سال پیش زمانی که در سال 1956 به خانه نمایش پاسادنا پیوست و در آنجا با داستین هافمن دوست شد، حرفه بازیگری خود را آغاز کرد. او در سال 1963 به نیویورک نقل مکان کرد و شروع به اجرا در چندین نمایش خارج از برادوی و نقش های تلویزیونی کوچک کرد.
او در سال 1970 با نامزدی اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد برای فیلم «من هرگز برای پدرم نخواندم» به شهرت رسید.
در تابستان همان سال در مصاحبه ای نادر با لری کینگ اعلام کرد که فکر می کند دوران بازیگری اش به پایان رسیده است و دیگر هرگز جلوی دوربین نخواهد رفت.
هکمن که در بیش از 100 فیلم ظاهر شده است، آخرین بار در سال 2004 در کمدی “به موسپورت خوش آمدید” در کنار ری رومانو و کریستین بارانکس به عنوان رئیس جمهور ایالات متحده جلوی دوربین رفت.
در سال 2011 در مصاحبه ای با GQ از او پرسیده شد که آیا برای بازی در فیلم دیگری از دوران بازنشستگی خارج می شود یا خیر. پاسخ داد: اگر می توانستم در خانه بدون مزاحمت و تنها با حضور یک یا دو نفر این کار را انجام دهم. شاید…
در اوایل دهه 2000، هکمن به بازی در فیلم‌های «Heartbreakers» (2001)، «سرقت» (2001)، «پشت خطوط دشمن» (2001)، «هیئت داوران فراری» (2003) و برای فیلم کمدی وس اندرسون ادامه داد. The Tenenbaums در سال 2001 برنده جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر مرد – موزیکال یا کمدی شد.
سال بعد او یک بازیگر برتر بود و جایزه اسکار بهترین بازیگر مرد را برای بازی در نقش یک کارآگاه نیویورکی در فیلم The French Connection دریافت کرد.
“حاشیه باریک” (1990)، “جرونیمو: یک افسانه آمریکایی” (1993)، “شرکت” (1993)، “وایت ارپ” (1994)، “سریع و مرده” (1995)، “دریای سرخ” (۱۳۷۴)، «اتاق گاز» (۱۳۷۵)، «قدرت مطلق» (۱۳۷۶)، «قفس پرنده» (۱۳۷۵) و «دشمن ملت» (۱۳۷۷) از دیگر فیلم‌های او در این دهه هستند.
