به گزارش خبرنگار تاریخ رکنا، آرامگاه سرقبر آقا AT دوره قاجار.این مقبره در تهران، خیابان مولوی قرارداد.
در میان این همه شلوغی، خیابان مولوی با گنبد بزرگ فیروزه‌ای رنگش آرام گرفته است. وقتی از چهارراه سیروس به سمت خیابان مولوی رد شوید، حتما آن را در میان دود شدید خواهید دید. هر چند دور تا دور آن را محیط وسیعی به نام «باغ فردوس» فراگرفته و فقط ایوان و رواق و آیینه دارد، اما سهم تهرانی ها فقط همین گنبد فیروزه ای غبار آلود است. سالهاست که هیچکس اجازه ملاقات با او را ندارد.
هرکسی که به تقاطع مولوی و سیروس سفر می کند این مقبره را دیده است، اما بیشتر مردم فکر می کنند گنبد متعلق به یک مسجد است. بسیاری از کسانی که مقبره «مسیو قبر» را می شناسند، نتوانسته اند وارد باغ شوند. در عریض و سبز مقبره با یک قفل بزرگ قفل شده است. زنگ در را هم درآوردند که اگر هم خواستی راه ندهی.
«حاج میرزا ابوالقاسم تهرانی» در داخل این بقعه آرمیده است که امام جمعه تهران در زمان فتحعلی شاه، محمدشاه و ناصرالدین شاه قاجار بوده است. او را «میرزا ابوالقاسم امام جمعه» می نامیدند و از روحانیون تأثیرگذار زمان خود به شمار می رود. البته به غیر از میرزا ابوالقاسم، قبل و بعد از او چهره های دیگری نیز در این مقبره دفن شده بودند، اما از آنجایی که او مورد علاقه مردم و شاه بود، پس از مرگش شاه قاجار دستور داد گنبد و مقبره ای باشکوهتر برای این کار بسازند. مقبره . از آن زمان این مکان گورستان بزرگی بود که مردم برای زیارت قبور به آنجا می رفتند و نام آن را قبر آقا می گذاشتند.
این مکان به عنوان «موزه مطبوعات» در دولت محمود احمدی نژاد معرفی شد. موزه ای که عمر زیادی نداشت و فقط یک ماه کار کرد. مالک اصلی این مکان اداره اوقاف است که در واقع آن را به مدت یک ماه به موزه مطبوعات اجاره داده است.
اکنون سالها از رحلت میرزا ابوالقاسم امام جمعه و دفن وی در بقعه سر قبیر آقا می گذرد، اما هنوز هم کم و بیش کسانی هستند که او را در منطقه مولوی می شناسند، اما با اینکه در نزدیکی کار و تجارت کرده اند. قبر او را سالهاست که نتوانسته اند قبر را بردارند تا از نزدیک ببینند گنبد مقبره اکنون پر از کبوترهایی است که مدفوع آنها کم کم رنگ و سطح آن را از بین می برد.
در مورد این مکان روایات و احادیث فراوانی وجود دارد. مثلاً برخی می گویند در قدیم زنان نازا برای تسکین به «قبر مرد» متوسل می شدند. برخی می گویند تذهیب حرم به سرقت رفته است و برخی دیگر می گویند شایعه است و تذهیب همچنان وجود دارد.
وقتی از حسن آقا که چند سالی است در کنار مزار «سر قاب آقا» لباسشویی دارد می پرسم آیا تا به حال وارد مقبره شده اید یا نه؟ او می گوید: اینجا هیچ کس اجازه ندارد، سال ها تعطیل است، شاید 10 سال یا 20 سال، شاید بیشتر، هرکس به مهمانی رفت و آمد، یعنی از فلان جا نامه گرفته است، نگهبانش یک پیرمرد است. گاهي مي آيد بيرون مي نشيند به او بگو خبرنگاري شايد گزارشت را بدهد.
آنچه آقای حسن در مورد معرفی نامه فرمودند درست است. گفته می شود برخی از افرادی که می توانند به ضریح مشرف شوند باید از اداره اوقاف معرفی نامه داشته باشند تا سرایدار سابق اجازه ورود به آن ها را بدهد.
خود آقای ابوالفضل می گوید بیش از 10 سال است که در خط تقاطع پل خوبی-سیروس رانندگی می کند. مقبره را که نشانش می دهم با لبخند می گوید: این همه سال از این طرف رفتم و رفتم، ندیدم. یعنی دیده بودیم ولی حواسم نبود. چه چیزی باعث می شود اینقدر مرا دنبال کنید؟
به نظر می رسد مردم خیابان مولوی علاقه ای ندارند درباره «سرقبر آقا» صحبت کنند یا بخواهند وارد آرامگاه شوند. البته آقا جلال که از بزرگان محله است می گوید: «چند سال پیش رفتم دیدنش. دخترم خبری نیست پر از قبر است. البته چند سال پیش شنیدم که مقداری از تذهیب های مقبره تقریباً به سرقت رفته است، اما این اتفاق نیفتاد. آنها تا زمانی که او را رها نکردند اجازه ورود ندادند.»
اما مریم که از فعالان میراث فرهنگی است، یک بار توانست از فضای داخلی آرامگاه دیدن کند. وی درباره وضعیت «سرقبر آقا» می گوید: اطراف بقعه حوض بزرگی است که کاملاً گل و لای آن را پوشانده است و پر از سنگ قبرهای قدیمی است که بسیاری از آنها برداشته شده است و برق و آب ندارد و وجود دارد. آشفته. کاملاً ساکت و متروک.»
این بقعه تقریباً 3000 متر مربع مساحت دارد و چهره هایی چون سید مهدی امامی، ناظم الاطباء، سعید نفیسی و… دارد. در آنجا دفن شده اند. اگر قبلاً به آرامگاه «سرق بر آقا» رفته اید، در نگارش این گزارش شرکت کنید. آیا این منطقه تا به حال توجه شما را به خود جلب کرده است؟
منبع: هاستان
