برای پیوستن به سازمان همکاری شانگهای ، باید برنامه ریزی کرده و اهداف را در داخل تعیین کنیم. تا به امروز ما تلاش کرده ایم تا به عضویت این سازمان دربیاییم ، اما امروز باید زمینه های مشترک همکاری را در نظر بگیریم.
فرازی افزود: ما اعضای دیگر سازمان های اقتصادی هستیم و یکی از بنیانگذاران ECO بودیم و من شخصاً مدت ها معاون دبیرکل این سازمان بودم.
وی به رادیو تاکینگ رادیو گفت: “اکثر تحلیلگران این واقعیت را نادیده می گیرند که بودن در شانگهای به معنای نادیده گرفتن معاهدات دیگر است ، اما این به هیچ وجه درست نیست.”
فرازی گفت: “ما از فرصت های اقتصادی ارزشمندی در منطقه برخورداریم و اگر از آنها به موقع استفاده کنیم به نتایج خوبی می رسیم.”
فرازی تقریباً همه اعضای شانگهای را همه مصرف کنندگان انرژی در جهان خواند و افزود: “ایران یکی از تامین کنندگان عمده انرژی است. این بعد باید به نظر ما باشد و باید در شانگهای مطرح شود.
وی ادامه داد: روند پیوستن به چنین سازمان هایی کوتاه مدت نیست و حداقل به یک دوره میان مدت نیاز دارد.
سفیر سابق ایران در مجارستان و قبرس تاکید کرد که ایران باید خود را از نظر ظرفیت تامین انرژی به سازمان همکاری شانگهای معرفی کند.
به گزارش ای بی اس نیوز ، علی اکبر فرازی در گفت و گو با برنامه “رویداد” با بیان اینکه سازمان همکاری شانگهای در حال بررسی همکاری های چند جانبه فرهنگی ، اقتصادی و منطقه ای است ، گفت: ایران در سه زمینه حرفی برای گفتن دارد.
فرازی گفت: “همکاری استراتژیک دائمی نیست و سایر کشورها منتظر تصمیم واحد ما نیستند و به همین دلیل است که وقتی خط لوله هند و پاکستان ناقص است ، دیگران از جاده های دشوارتر و گران تر به خطوط لوله تغییر مسیر می دهند.” جدید را تعریف کنید.
وی در پاسخ به این س whyال که چرا ایران ادعای کمتری در این سازمان ها دارد ، گفت: دلیل آن به شکل اقتصادی داخل ایران برمی گردد. اقتصاد ملی ما متولیان زیادی دارد که با حسن نیت یکدیگر را ناامید می کنند و در دستیابی به یک هدف مشترک شکست می خورند.
در عین حال ، وی یادآور شد که بسیاری از پروژه ها در زمینه اقتصاد به دلیل خرابکاری ناتمام مانده اند ، اما نباید فراموش کرد که برخی از پروژه ها به دلیل سوءمدیریت داخلی به تعویق افتاد.
انتهای پیام
وی تاکید کرد که باید برنامه ریزی های لازم در داخل کشور انجام شود و نهادی برای پیگیری امور ایجاد شود.
