این سهل انگاری ها و تخلفات غیرقانونی تاثیر مستقیمی بر فعالیت اسقاط خودروهای فرسوده نیز داشته و علاوه بر مشاغلی که طی 15 سال گذشته از بین رفته و حتی باعث ورشکستگی مالی بسیاری از افرادی شده است که در این زمینه سرمایه گذاری کرده اند. فعالیت این مراکز به مدت 15 سال به حداقل رسیده بود. شرایط به گونهای است که تقریباً 10 درصد از 220 مرکز فعال در زمینه تخریب امروز در حال فعالیت هستند. حتی مدیران بسیاری از این مراکز معتقدند در همین 10 درصد مراکز کاری نمی توان کرد. مدیر یکی از مراکز به جام جم می گوید: «در پنج ماه گذشته هیچ خودروی شخصی برای شکستگی به مرکز نیامده است و اگر خرابی هم بوده مربوط به کامیون ها بوده است. . دلیل آن هم به گفته وی «تفاوت آشکار قیمت خودرو با تعداد تسهیلات ارائه شده به صاحبان خودروهای اسقاط شده» است. وی گفت: «وقتی قیمت خودروی شخصی اسقاط شده در بازار 150 میلیون تومان است، چرا یک نفر باید با وعده 50 میلیون تومانی خودروی خود را اسقاط کند؟ پاسخ سوال واضح است. تفاوت قیمت خودرو در بازار و عدم الزام خودروسازان از سوی دولت به این معناست که در 15 سال گذشته تنها 10 درصد از مراکز نجات خودرو فعال بوده اند. همین تعداد اندک با کاهش کار مواجه هستند. یعنی طبق قانون سالانه 360 هزار خودروی فرسوده باید اسقاط شود. این در حالی است که از سال 1998 تاکنون به طور متوسط سالانه 8000 خودرو در خوشبینانه ترین حالت اسقاط شده است و نگران کننده است که سالانه 350000 خودروی فرسوده به تعداد خودروهای اسقاط شده اضافه می شود.
از زمانی که قانون هوای پاک تصویب شد، سن خودروهای اسقاط محل اختلاف بوده است. واقعیت این است که تا بهار سال گذشته سن فرسودگی خودروها بر اساس مقررات قانون هوای پاک تعیین می شد. به عنوان مثال طبق این قانون سن استفاده از خودروی سواری شخصی ۲۵ سال تعیین شد و بر این اساس خودروهای تولید شده قبل از سال ۱۳۷۵ فرسوده محسوب می شدند. این سن برای وسایل نقلیه ناوگان عمومی 15 سال بود، اما یک سال و نیم پیش این قانون به نوعی نقض شد. از این رو مالک خودرو که خودروی آن از رده خارج شده بود با طرح شکایت به دیوان عدالت اداری از دیوان خواستار تخلف از تعهد اسقاط شد. دادگاه نیز با استعفای وی از شورای نگهبان این قانون را نقض کرد و عملاً سن فرسودگی حذف شد. دو دلیل شورای نگهبان برای لغو این آیین نامه این بود که مالکیت عمومی با توجه به حقوق عمومی قابل ابطال نیست و راه های بهتری برای تعیین سن خودروهای فرسوده وجود دارد. با این حال، انجمن مراکز بازیافت و خراش دادن خودروهای فرسوده دیدگاه متفاوتی داشت و معتقد بود که علیرغم احترام به مالکیت، سوار شدن در معابر عمومی شهری نیز حق دولت است و دولت میتواند محدودیتهای ترافیکی اعمال کند. گفتند اگرچه اجباری برای اسقاط وجود ندارد اما نباید اجازه تردد این خودروها را داد. این ماجرا اما تابستان امسال، روزهای پایانی دولت قبل، دوباره تغییر کرد. یعنی دولت طی مصوبه ای ضوابط بیشتری را در این زمینه تعیین کرده و بر این اساس به جای سن فرسودگی، سن «حد فرسودگی» تعیین شده است. به عنوان مثال برای خودروی شخصی سقف سنی فرسودگی شغلی 15 سال تعیین شده است، اما علاوه بر معیار فرسودگی، معیار دیگری به نام «کنترل فنی» اضافه شده است. به این ترتیب خودروهایی که به مرز فرسودگی رسیده اند باید سالی دو بار معاینه شوند! و در صورت رد شدن مجدد خودرو در معاینه فنی و عدم رعایت استانداردهای لازم، این خودرو فرسوده تلقی می شود. همین اتفاق به درستی رخ نداد، به این معنا که برخی از مراکز کنترل فنی بدون نیاز به صدور مجوز برای خودروهای فرسوده این کار را انجام دادند. این آیین نامه اجرایی در خرداد ماه سال جاری تصویب شد، اما در شهریورماه امسال سازمان حفاظت محیط زیست اعلام کرد که تعداد معاینه فنی سالانه وسایل نقلیه موتوری قبل از رسیدن به فرسودگی به صراحت در متن آیین نامه قید نشده است و بنابراین از خودداری می شود. هر گونه ابهام در اعمال این مصوبه به دولت پیشنهاد شد تا این آیین نامه را اصلاح کند
یک قانون فرسوده
بحران خودروهای دست دوم علاوه بر پیامدهای سلامتی و تعداد قربانیان تصادفات جاده ای، هزینه های بسیاری نیز دارد. برای درک این موضوع می توان به تعداد ارقامی که محمود مشهدی شریف، رئیس انجمن صنفی مراکز شکستگی و بازیافت خودرو اشاره کرد، اشاره کرد. وی تخمین می زند که «زیان سالانه این خودروها به 550 هزار میلیارد تومان برسد». وی با بیان اینکه طبق آمار سالانه 200 هزار میلیارد تومان برای خودروهای فرسوده از سوی دولت و در واقع در جیب مردم هزینه می شود، گفت: عناصر زیادی برای درک چگونگی رسیدن به این اعداد وجود دارد. تنها یکی از این اقدامات می تواند به ما اجازه دهد که به میزان قابل توجه مصرف سوخت این خودروها اشاره کنیم. یعنی هر خودروی فرسوده در هر 100 کیلومتر 6.5 لیتر بنزین بیشتر از خودروهای معمولی مصرف می کند. وقتی می دانیم تعداد فعلی این خودروها بیش از سه میلیون خودرو است، میزان سوء مصرف سوخت در این خودروها بالاست. خلاصه این ماجرا این است که در حال حاضر سه میلیون خودرو در ایران در هر 100 کیلومتر بیش از 6.5 لیتر بنزین مصرف می کنند! این رقم زمانی عجیبتر میشود که در نظر بگیرید طبق هشدار انجمن اسقاطها و مراکز بازیافت خودرو، تعداد خودروهای فرسوده در ایران تا سال 1404 به هشت میلیون دستگاه خودروی فرسوده میرسد، یعنی کمی بیشتر از سه سال آینده، تقریباً سه برابر تعداد فعلی. . همچنین خسارات مربوط به تردد خودروهای اسقاط شده در جاده ها به صورت جداگانه وجود دارد. همانطور که اعلام شد سالانه 80 هزار میلیارد تومان صرف هزینه های فوتی ناشی از فرسودگی خودرو می شود. یعنی 53 هزار میلیارد تومان مازاد هزینه سوخت و 10 هزار میلیارد تومان هزینه ناشی از کاهش ترافیک (فقط در کلانشهر تهران).
absnews
خستگی باعث مرگ می شود
به گزارش ای بی اس نیوز، روزنامه جام جم در ادامه نوشت: هر از چند گاهی این موضوع به گوش مسئولان می رسد و پس از مدتی دوباره برای به روز رسانی آن به بررسی می رسد. در تمام این مدت هیچ تغییری رخ نمی دهد، همان عواقب، همان آمار و همان مشکلات دوباره به وجود می آید. آخرین اظهار نظر در این زمینه مربوط به پلیس راهور است. چندی پیش رئیس پلیس راهور صفحه جدیدی از روند اسقاط خودروهای معیوب را فاش کرد. هادیان فر گفت: «کاری که مانند اسقاط خودرو انجام میشود، عمدتاً رسمی است و بیشتر حوالهها تا زمانی که خودرو اسقاط نشود، صفر میشود». این گفته زمانی عجیبتر میشود که در نظر بگیرید نرخ تصادفات رانندگی در حال حاضر در دورترین فاصلهای است که باید طبق قانون تعیین شود و جالب اینکه رئیس پلیس راهور نیز فکر میکند همین تعداد اندک اسقاط نمیشود و فقط اقساط آنها خواهد بود. معکوس شود. بر اساس اعلام پلیس راهور کشور حدود 37 میلیون خودرو سبک و سنگین از جمله 12 میلیون دستگاه موتورسیکلت در جاده های کشور تردد می کنند که حدود 32 درصد از این خودروها فرسوده هستند. علاوه بر این وضعیت ناوگان حمل و نقل عمومی نیز نگران کننده است چرا که 80 درصد این ناوگان نیز دچار فرسودگی می شوند. در این میان برخی کارشناسان معتقدند باید نگران وضعیتی که در سه سال آینده پیش میآید، باشیم، زیرا در صورت عدم تغییر شرایط برای دفع خودروهای فرسوده، تعداد آنها در سه سال آینده سه برابر میشود.
مقابله با سایش گران نیست
هشدار مکرر در مورد چالش توسط کارشناسان و مدیران و نادیده گرفتن آن هشدارها توسط تصمیم گیرندگان، رویه جدیدی نیست. خودروهای دست دوم.
چرا بند 8 قانون هوای پاک که به موضوع سن فرسودگی خودروها می پردازد مهم است؟ لغو اساسنامه این قانون به چه معناست؟ عواقب این تصمیم چیست؟ ارقام و آمار رسمی اهمیت لغو این آیین نامه را به خوبی نشان می دهد. بر اساس مطالعات متعدد، سهم خودروهای فرسوده در آلودگی هوای کلان شهرها بین 40 تا 65 درصد برآورد شده است، در حالی که منابع متحرک شامل خودروهای دیزلی، خودروهای سواری و موتورسیکلت ها 60 درصد از انتشار ذرات را تشکیل می دهند. علاوه بر این، یافتههای پژوهشگران حاکی از آن است که در ایران سالانه حدود 40 هزار نفر به دلیل قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا جان خود را از دست میدهند و میانگین غلظت سالانه مهمترین آلاینده هوا یعنی «ذرات کمتر از 2.5 میکرون» در کشور. تقریباً سه برابر استاندارد و شش برابر مقادیر توصیه شده توسط سازمان بهداشت جهانی است. این دو آمار نشان می دهد که از رده خارج شدن خودروهای فرسوده که در سطح کشور و کلنگی ها کم نیستند، می تواند نقش مهمی در کاهش آلودگی هوا و آسایش تنفسی شهروندان داشته باشد. تاثیر قاچاق خودروهای فرسوده تنها بر ریه و سلامت شهروندان نیست و به گفته رئیس پلیس راهور، سهم 32 درصدی خودروهای فرسوده در ایران نیز یکی از دلایل اصلی افزایش تصادفات رانندگی است. به عبارت دیگر علاوه بر مرگ سالانه 40 هزار نفر، سهم قابل توجهی از مرگ و میر ناشی از حوادث رانندگی را باید به خودروهای شکسته نسبت داد.
دود از فرسودگی بلند می شود
حتی پیشنهادهایی برای ترغیب خودروسازان به اجرای قانون مطرح شد که نه تنها به معنای عدم الزام خودروسازان به اجرای قانون بود، بلکه پیشنهادهایی برای ترغیب این شرکت ها به اجرای قانون ارائه کردند! یکی از آنها شامل شروع از 20٪ اگر هزینه 30٪ برای سازندگان بزرگ است، اما به تدریج 10٪ اضافه می شود تا بعد از 9 سال به 100٪ برسد، یعنی یک ماشین دست دوم برای یک ماشین جدید. رها شده است، اما واضح است که در صورت عدم اعمال قانون توسط این شرکت ها، پیشنهادات آنها هیچ اثری نخواهد داشت.
اما چگونه می توان این روش معیوب را متوقف کرد و برطرف کرد؟ موضوع تازه ای نیست و در پانزده سال گذشته برای جلوگیری از شرایط نامساعد فعلی به اصطلاح «مراکز اسقاط و بازیافت خودرو» راه اندازی شده است. همان مراکز تخریب در سال 1386 ایجاد شد که متولی اصلی آن نهاد ریاست جمهوری بود، اما در همان سال وزارت راه و شهرسازی وظیفه مدیریت حمل و نقل سوخت در صورت تخریب را بر عهده گرفت که به این معنی است که کشور ستاد مدیریت حمل و نقل سوخت از سمت عالی خود به سمت دبیری در وزارت راه رسید. این اتفاق باعث شد تا تخلفات بیشتر شود و البته هیچکس مدیون این رویه نبود. مهمترین دلیل الزام به اسقاط خودروها مصوبه هیئت وزیران بود. بر اساس مصوبه دولت درباره اسقاط خودروها، خودروسازان موظف شدند به ازای هر چهار خودروی مصرفی با مصرف سوخت بیش از هشت لیتر، یک خودرو را اسقاط کنند، اما این مصوبه فراموش شده و خودروسازان همچنان به هیچ مصوبه ای احترام نمی گذارند. برخی بر این باورند که خودروسازان به دلیل اجاره بهای بالای خود موفق به اخذ مجوز دولتی نشدند.
معمای عصر فرسودگی شغلی
تحریریه ABS NEWS | ای بی اس نیوز