اتاق بازرگانی ایران در گزارشی به بررسی وضعیت صنعت خودروسازی کشور در سال گذشته و بررسی گزینه های موجود برای بهبود وضعیت در سال 1402 پرداخت.
به گزارش ای بی اس نیوز، در بخشی از این گزارش، دو دیدگاه درباره انحصار یا نبودن بازار خودرو در ایران مورد بررسی قرار گرفت، دیدگاهی که مشخص میکند شورای رقابت همچنان باید وارد عرصه سیاستگذاری در یک کشور شود. بازار انحصاری یا اینکه آیا می توان قیمت گذاری را به روش دیگری پیگیری کرد.
در این گزارش آمده است: بازار خودرو در ایران انحصاری است، زیرا ویژگی اصلی رقابت یعنی اخراج تولیدکنندگان ناکارآمد از بازار در اینجا معنا ندارد. دیدگاه اقتصادی انحصار می گوید انحصار اگر با مقررات مناسب همراه نباشد هزینه های زیادی بر اقتصاد تحمیل می کند. زیرا باعث می شود تولیدکننده با تولید کمتر از حد بهینه اجتماعی، قیمتی بالاتر از هزینه ها دریافت کند و در عین حال باعث ناکارآمدی تولیدکنندگان و جلوگیری از ورود تولیدکنندگان کارآمد می شود.
مدتی است که مجلس با ارائه 70 درصد ظرفیت فروش صنعت خودرو در قالب طرح های امحا، درصدد اصلاح بازار خودرو است، اما خودروسازان معترض هستند. با این حساب دیگر خودروسازان مجبور نیستند 70 درصد ظرفیت فروش خود را در قالب طرح های تعیین شده از سوی مجلس و با قیمت پایه به فروش برسانند. بر اساس این ماموریت ها، خودروسازان باید 50 درصد از ظرفیت فروش خود را به مادران دو فرزند اختصاص دهند. همچنین باید 20 درصد دیگر از ظرفیت فروش خودروسازان برای بازنشستگی و جایگزینی خودروهای فرسوده به مالکان این خودروها اختصاص یابد. اکنون که قرار است تمامی خودروها در بورس عرضه شوند، تاثیر این روند بر بازار بیشتر خواهد شد. البته این لزوما به معنای کاهش قیمت خودرو در بازار نیست، اما ممکن است سرعت رشد را کاهش دهد.
البته این بحث زمانی مطرح شد که وزارت حراست در روزهای پایانی سال گذشته رسما اعلام کرد در حال حاضر امکان فروش خودرو در بورس وجود ندارد و باید دید در این خصوص چه تصمیمی اتخاذ خواهد شد. امسال.
محمدرضا نجفی منش -عضو اتاق بازرگانی و فعال بازار خودرو- می گوید: صنعت خودرو مشکلات زیادی دارد. برخی معتقدند راه حل در تغییر روش قیمت گذاری یا سازمان قیمت گذاری است. اما به نظر من راه حل اصلی رفع انحصار است. این محصول ماهیت انحصاری ندارد و به نظر می رسد دولت قصدی برای کاهش مداخله در این بازار و افزایش رقابت اقتصادی خودروسازان داخلی ندارد. واردات خودرو که مدتی است مورد توجه برخی سیاستگذاران قرار گرفته است، می تواند انحصاری که سیاست بر آن تحمیل شده را از بین ببرد.
به گفته وی، واردات خودرو اگر انحصاری نباشد، می تواند به عنوان انگیزه ای مثبت برای افزایش راندمان و جریمه ای برای اتلاف منابع مورد استفاده قرار گیرد. واردات خودرو لزوما به معنای ورشکستگی همه خودروسازان داخلی نیست، بلکه خودروسازانی که نمی توانند کارایی بیشتری داشته باشند از بازار خارج می شوند. از سوی دیگر تولیدکنندگانی که بتوانند از مزیت های داخلی اقتصاد برای تولید کارآمد استفاده کنند، رونق خواهند گرفت. واردات خودرو در صورتی موثر خواهد بود که واردات انحصاری نباشد و به نفع انحصار خودروسازان نباشد. تعیین سقف یا کف قیمت یا نوع خودرو یا ساخت آن یا ده ها متغیر دیگر معنا ندارد. تنها محدودیت ضروری واردات، رعایت استانداردهای معمول ایمنی و زیست محیطی است.
انتهای پیام