سیاست راه خودش را می رود و هنر باید راه خودش را برود

به گزارش خبرنگار رکنا، اکبر عبدی او در طول چهار دهه فعالیت خود در سینمای ایران یکی از پرکارترین بازیگران سینمای ایران است و اشتباه نیست اگر بگوییم پرکارترین بازیگر سینمای ایران در این چهار دهه است. البته این آشفتگی در کمبود وقت برای گفت وگو با رسانه ها نیز منعکس شده است.

قبل از صحبت از امروز، برگردیم به گذشته اکبر عبدی، آقای عبدی! چرا بازیگر شدی؟

از دوران مدرسه بازیگری را دوست داشتم و در تئاتر مدرسه بودم. این و آن را بازی می‌کردم، نه اینکه آنها را مسخره کنم، مثلاً مثل معلمان و مدیران و برخی همکلاسی‌ها رفتار می‌کردم، بازیکن بودم و وقتی رفتار دیگران را تقلید می‌کردم و همکلاسی‌هایم خوشحال می‌شدند، لبخند می‌زدم. . روحم را شاد کن اما بازی حرفه ای من از تئاتر شهر و با «سیرک جهان باشکوه» به کارگردانی سالار هاتفی و در حضور مردم شروع شد. بعد از صحنه جلوی دوربین بودم: سال 59 در یک سریال تلویزیونی به نام «مشال آباد» بازی کردم.

نظر شما درباره نقد فیلم چیست؟

کار منتقدان نقد است. انتقاد اگر به درستی انجام شود می تواند سازنده باشد. صحبت کردن در مورد فیلم باعث می شود که تماشای آن کمتر لذت بخش باشد. فقط می توانم بگویم که یک فیلم کمدی است، یک فیلم اجتماعی برای تماشای خانوادگی، تفریح ​​و یادگیری با هم.

با سریال «دوباره مدرسه من دیر شد» فیلم هایی چون اجاره نشین ها، گراند سینما، دزد عروسک ها، مادر، ناصرالدین شاه، بازیگر، بازیگر، حتی اخراجی ها، رسوایی و… در معرض دید عموم قرار گرفته و می گذرد. هر روز مرور کنید شدید و این یعنی سخت. نگاه اکبر عبدی به آثارش چیست؟

درباره سریال «مدرسه من هنوز دیر است» گفتید، اگر برای شما و به قول خودتان این سریال برای بینندگانش به نوعی نوستالژی شده است، باید بگویم که برای من خاطره ای به یاد ماندنی است، شاید زندگی همین باشد. من خودم آنقدر این سریال را دوست دارم که همیشه دوست داشتم دوباره فیلم یا سریالی را بازی کنم که آنقدر مورد استقبال مردم باشد تا مردم بازی من را خیلی دوست داشته باشند.

عاشق بازیگری ات! آنها از فیلمی که شما در آن بازی کردید خوششان نیامد. فکر نمی‌کنم تا به حال بازیگری مثل شما را در تلویزیون یا در فیلم‌هایی ندیده باشیم که ارزش دیدن نداشته باشد. شما از معدود بازیگرانی هستید که مردم و منتقدان آن را توانا در بازیگری می دانند.

امیدوارم.

او هست! اما می گویند اکبر عبدی که با بازی اش همیشه ما را لبخند می زند، در پشت صحنه فیلم کمی عبوس به نظر می رسد…

اگر حرفه ای با من برخورد کنند، اخلاقم تند نمی شود. اگر سینمای ما حرفه ای است، همه مراحل باید حرفه ای انجام شود، من نمی توانم بی نظمی را تحمل کنم، همه چیز باید به موقع انجام شود. زمان سفر، رفت و برگشت، زمان غذا، ساعت ورود… همه چیز باید سر جای خودش باشد، چرا زحمت بکشید! سینمای حرفه ای معنایی دارد که ما فقط مدعی آن هستیم، اولین اصل حرفه ای بودن نظم است.

بیایید نگاهی دقیق‌تر به برخی از فیلم‌هایی بیندازیم که در گذشته‌های دور در آنها بازی کرده‌اید و نحوه عملکردتان در فیلم‌های کارگردانی (خروج‌ها و رسوایی‌ها) که قبلاً فیلم دیگر شما (بازیگر) را کارگردانی کرده است و او این کار را نکرده است. انجام نشد بذار بره ..

همه افراد در طول زمان تغییر می کنند، این تغییرات بر رفتار، افکار و دیدگاه آنها تأثیر می گذارد. من یکی از بهترین و راحت ترین محیط های کار سینما را با ده نمک داشتم، سیاست هم راه خودش را دارد و هنر هم باید راه خودش را داشته باشد و من کاری به سیاست ندارم. من در این حرفه (بازیگری) بازیگر بودم و هیچ گله ای از گذشته ندارم. وقتی دی نمکی از من برای بازی در فیلمش دعوت کرد، فقط به فضای حرفه ای کار نگاه کردم. رویکرد او در کارگردانی مناسب بود و به همین دلیل ترجیح دادم با او کار کنم. این فیلم ها فروش خوبی داشتند، فروش میلیاردی داشتند و بدون شک بخشی از آن فروش خوب به خاطر بازی من در این فیلم ها بود، اما دستمزد من برای بازی در این آثار 200 میلیون تومان هم نبود.

برخورد تهیه کنندگان فیلم با هنرمندانی مثل شما که حضورشان در اکران به معنای فروش فیلم است، چگونه است؟

بارها شنیده ام که می گویند «اکبر عبدی حقوق بالایی می گیرد»! من معنی این جمله را نمی فهمم. به من می گویند بازیگر حرفه ای، نگران دستمزد من هستند! اگر فکر می کنند من بازیگر خوبی هستم باید دستمزد خوبی بگیرم.

از سوی دیگر ماجرا از این قرار است که آنچه در روز اول از سوی برخی تهیه کنندگان به عنوان دستمزد و مبلغ قرارداد اعلام می شود و روی کاغذ ثبت می شود، مبلغی نیست که در پایان پرداخت شود. ما تهیه کننده های خوبی هم داریم و بسیاری از آنها حقوق هنرمند را تضییع می کنند.

پس دلیل اینکه برای مدتی از کار غیبت کردید به خاطر فحش دادن و فحش دادن بود؟

نه کاملا! مدتی شرایط بدنی خوبی نداشتم که بازی کنم، استراحت کردم، هنوز امیدوارم بتوانم سلامتی کامل را به دست بیاورم و اکبر عبدی سابق شوم، اما زمان برنمی گردد.

خبرنگار: آزاده مختاری