مهار اسب نقدینگی سرکش در سال گذشته
رشد نقدی از 34.3 درصد به 26.4 درصد در سال گذشته کاهش یافته است. توقف استقراض دولت از بانک مرکزی، کنترل اضافه برداشت بانکی، اجرای قانون حساب واحد خزانه داری و تمرکز بر منابع نقدی بخش عمومی در بانک مرکزی از جمله برنامه های دولت طی دو سال گذشته برای کاهش نقدینگی و کاهش پایه پولی است. .
به گزارش ای بی اس نیوز، رشد نقدینگی به عنوان متغیر موثر بر نرخ تورم روند نزولی را دنبال کرده است. نقدینگی در واقع به ارز و شبه پول موجود در کشور اطلاق می شود که رشد آن یکی از عوامل موثر بر نرخ تورم محسوب می شود. اگر برای افزایش نقدینگی تولید کالا را افزایش ندهیم، اثرات افزایش نقدینگی بر تورم تشدید می شود. بررسی ها نشان می دهد که مقدار وجه نقد پس از افزایش 39 درصدی در سال 1400، شروع به کاهش کرد و در پایان پاییز 1402 تقریباً به 4/26 درصد رسید.
عوامل مؤثر بر رشد نقدینگی شامل مطالبات بخش غیردولتی و خالص داراییهای خارجی بانکها است. مرکز پژوهشهای مجلس اخیراً بر لزوم کاهش سهم بخش دولتی از تسهیلات به منظور امکانپذیر ساختن سیاست کنترل ترازنامه و رشد نقدینگی تاکید کرده است.
از سوی دیگر، پایه پولی به عنوان متغیر مؤثر بر نرخ تورم در نظر گرفته می شود. منظور از پایه پولی اسکناس، مسکوک تولیدی و اعتبارات مصوب بانک مرکزی است که بیشترین نقدینگی را در اقتصاد دارند. سال گذشته پایه پولی 42.4 درصد افزایش یافت و رشد بدهی بانک ها به بانک مرکزی یکی از عوامل رشد پایه پولی بود. کمبود ذخایر باعث افزایش بدهی بانک ها به بانک مرکزی می شود. بانک ها برای کسب و کار و پرداخت تسهیلات باید از بانک مرکزی برداشت کنند.
بر اساس اعلام بانک مرکزی نرخ رشد 12 ماهه پایه پولی در پایان مهر ماه 1402 به 39.6 درصد رسید که نسبت به مدت مشابه ماه قبل 2.4 واحد درصد کاهش داشت. نرخ رشد نقدینگی 12 ماهه نیز از 3/34 درصد در پایان مهر 1401 طی یک روند نزولی به 4/26 درصد در پایان مهر 1402 کاهش یافت.
حجم نقدینگی در پایان مهرماه امسال به 7 هزار و 177 میلیارد تومان رسید؛ در هفت ماهه منتهی به مهرماه امسال حجم نقدینگی 13.3 درصد افزایش یافته است که از ابتدای سال نه تنها مطابق با هدف رشد نقدینگی بوده، بلکه کمتر از هدف تعیین شده برای هفت ماهه نخست سال جاری است. امسال.
بخشی از افزایش رشد سالانه پایه پولی در نیمه اول سال جاری نه در تزریق پول پرقدرت به اقتصاد بلکه در افزایش نسبت سپرده های قانونی و کاهش آن منعکس شده است. در ضریب نقدینگی (در چارچوب برنامه پولی و اجرای سیاست کنترل رشد معین ترازنامه و اعمال جریمه برای بانکهای ورشکسته با افزایش نرخ سپرده قانونی)، نیاز بانکها به ذخایر برای پرداخت سپرده قانونی. با بانک مرکزی افزایش یافت که به دلیل عدم تعادل برخی بانک ها و موسسات اعتباری و نبود ذخایر کافی در حساب مازاد آنها نزد بانک مرکزی، منجر به افزایش بدهی بانک ها به سمت پایه پولی متمرکز و رو به رشد شد.
دولت برای کنترل نقدینگی اقداماتی از جمله توقف استقراض عمومی از بانک مرکزی، کنترل اضافه برداشت بانکی، اجرای قانون حساب واحد خزانه داری، تمرکز منابع نقدی بخش عمومی در بانک مرکزی و رفع اختلافات بین بانک ها را به اجرا گذاشته است. .
اوایل تابستان امسال محمدرضا فرزین – رئیس کل بانک مرکزی – گفته بود که رشد تولید با دور ریختن پول حاصل نمی شود و تجربه تاریخی کشور این را نشان داده است.
فرزین معتقد است جهت گیری هدفمند نقدینگی و تسهیلات به سمت تولید و مدیریت منابع مالی قطعا می تواند به شرایط بهتری برای رشد اقتصادی کشور کمک کند.
محمد شیریجیان – معاون اقتصادی بانک مرکزی – اوایل تابستان امسال گفته بود که در سال های گذشته به منظور تامین ارز مورد نیاز با نرخ ترجیحی برای واردات کالاهای اساسی، مابه التفاوت ریالی توسط بانک مرکزی پرداخت شده است. در عملیات خرید و فروش ارز به خالص دارایی های خارجی بانک. بانک مرکزی افزود و در نتیجه این اقدام مقدار قابل توجهی پول پرقدرت وارد شبکه بانکی شد و به این ترتیب عدم تعادل ساختاری نقدینگی شبکه بانکی تا حد زیادی از این طریق تعدیل شد، اما با اجرا در طرح عمومی سازی یارانه ها از خرداد 1401، منجر به این شد که افزایش چشمگیر پایه پولی و رفع ظاهری عدم تعادل در شبکه بانکی ناشی از عملیات فوق الذکر تا حد زیادی با اجرای طرح رفع شده است. طرح فوق؛ بنابراین دیگر نباید شاهد افزایش نقدینگی و در نتیجه ایجاد تورم مزمن و بلندمدت ناشی از اجرای این سیاست در اقتصاد باشیم.
وی در توضیح دلیل دوم دلیل دوم را این بود که در سال های اخیر حجم مناسبی از نقدینگی بخش دولتی (اعم از موسسات دولتی و بنگاه های اقتصادی) در شبکه بانکی و حساب با توجه به سهم بالای منابع بخش دولتی در کشور وجود داشت. اقتصاد از آنجا با حجم قابل توجهی از نقدینگی مورد نیاز شبکه بانکی تامین شد، اما با اجرای تقریباً کامل قانون حساب واحد خزانه داری و تمرکز منابع نقدی بخش عمومی در بانک مرکزی از سال 1401، نقدینگی موجود در شبکه بانکی به میزان قابل توجهی کاهش یافته است.
یکی از اقدامات دولت برای مهار رشد خلق پول، کاهش نارضایتی بانک ها و موسسات مالی است. از ابتدای دولت سیزدهم در سال 1400 مشکل عدم انطباق موسسات مالی در دستور کار قرار گرفت. در حال حاضر موضوعاتی مانند شفافیت، ارائه صورتهای مالی، داراییهای مالی و نقدینگی بانکهای غیر فعال به طور همزمان مورد رسیدگی قرار میگیرد.
به گفته وزیر اقتصاد، نارضایتی بانک ها ناشی از نبود نهادهای نظارتی است و ابزارهای نظارتی بازدارندگی لازم را ندارند.
وی اخیرا گفته است گام های خوبی برای کنترل نقدینگی و کاهش نارضایتی بانک ها برداشته شده که منجر به کاهش تورم شده است و امیدواریم تا پایان سال همین ثبات قیمت ها را داشته باشیم.
انتهای پیام