ستاره شناسان سیاهچاله ای را دیدند که یک کهکشان را می بلعد

در 15 می 1998، ستاره شناسان نگاهی بی سابقه به نزدیک ترین آدم خوار کهکشان داشتند. یک سیاهچاله بسیار پرجرم که در مرکز یک کهکشان غول پیکر پنهان شده است، در یک برخورد خیره کننده از کهکشان کوچکتری تغذیه می کند.

چنین آتش بازی هایی در اوایل کیهان، با شکل گیری و تکامل کهکشان ها رایج بود، اما امروزه نادر هستند.

روابط علت و معلولی هنوز نامشخص است، اما نماهای ارائه شده توسط دو ابزار در تلسکوپ فضایی هابل به ستاره شناسان بینش جدیدی در مورد نیروهای قدرتمند در کار در این گرداب پیچیده داده است.

محققان بر این باورند که این نیروها ممکن است محور سیاهچاله کلان جرم را از جهت مورد انتظارش تغییر داده باشند.

تصویر قابل مشاهده ای که توسط دوربین میدان وسیع هابل از کهکشان ادغام شده قنطورس A که با نام NGC 5128 نیز شناخته می شود گرفته شده است، یک خط غبار تیره کهکشان را احاطه کرده است.

خوشه‌های آبی از ستاره‌های تازه متولد شده شناسایی شدند و شبح‌های رشته‌های غبار با گاز نارنجی درخشان شکسته شدند. این کهکشان با ظاهر عجیب تنها 10 میلیون سال نوری از ما فاصله دارد. این کهکشان دارای نزدیکترین هسته فعال کهکشانی به زمین است و مدتهاست نمونه ای از کهکشان بیضوی است که در اثر برخورد با یک کهکشان مارپیچی کوچکتر از هم جدا شده است.

اخترشناسان با استفاده از دید مادون قرمز هابل، برای اولین بار به این دیوار غبار نفوذ کرده اند تا دیسک پیچ خورده ای از گاز داغ را ببینند که در گرداب گرانشی سیاهچاله جارو شده است.

سیاهچاله مشکوک آنقدر متراکم است که جرم آن یک میلیارد ستاره است. همچنین در ناحیه کوچکی از فضا که خیلی بزرگتر از منظومه شمسی ما نیست، فشرده می شود.