سازمان غذا و دارو عامل همه کمبودهای دارویی در کشور است

سالم الخبر: دلیل کمبود دارو در کشور دقیقاً نتیجه سیاست های سازمان غذا و دارو است. این آیین نامه و سیاست های آن در عین حال باعث سردرگمی اجزای بازار دارو در کشور می شود.

به گزارش سالم خبر؛ اکبر عبدالله اصل، عضو هیئت علمی دانشکده داروسازی، دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی تهران و رئیس هیئت مدیره انجمن تولیدکنندگان و صادرکنندگان محصولات بیوتکنولوژی پزشکی ایران، در دومین کنفرانس اقتصاد و مدیریت دارو با AstraZeneca تحت عنوان کنفرانس کمبود مواد مخدر; ریشه ها و راهکارها: وی با بیان عواملی که باعث کمبود دارو در کشور می شود، افزود: بحث سیاست و سیاست در کشور ما بحث بسیار بزرگی است. یک مقام مسئول در سازمان غذا و دارو اظهار داشت: هر کاری در سازمان به کنترل محیط خارجی بستگی دارد. اما سوال اینجاست: این محیط خارجی که ما را کنترل می کند کیست؟ که هرگز ذکر نشد. آیا ایشان دکتر عین اللهی هستند؟ یا بالاترین مقام رئیس جمهور است؟ این محیط بیرونی دیگر کیست که فرض می کند مثلاً همه متخصصان و متخصصان حوزه پزشکی که علل و عوامل کمبود دارو را می دانند، اعلام کنند که ما راه حل ها را می دانیم و می توانیم آنها را برطرف کنیم، اما در این بین بدون توجه به ? نظرات کارشناسی کارشناسان متفاوت است. این عامل بیرونی کیست یا چیست که این نظرات را تیره می کند؟

وی گفت: چرا مدیرکل سازمان غذا و دارو می خواهد یک فایل اکسل با اطلاعات فروش 28 سال گذشته در سایت منتشر کند باید اول مبارزه کند و بعد این کار را انجام دهد؟ این شوخی نیست؟

عبدالله عسل ادامه داد: در بررسی علل کمبود دارو عوامل متعددی را می توان یافت. یک عامل ایدئولوژی است. مثلاً ایدئولوژی طب سنتی و اسلامی. یادم هست در یکی از جلسات فرهنگستان علوم پزشکی بحثی در مورد فلسفه پزشکی مطرح شد و من هم در آن حضور داشتم. با توجه به نظرات ارائه شده در این زمینه، آنچه در فضای این جلسه مشخص و مرتبط بود این است که برای کسانی که دیدگاهی کاملاً منطبق با طب سنتی دارند، کمبود مولکول آنتی بادی و طب شخصی سازی شده نقص محسوب می شود. یا نه؟ ! این ایدئولوژی اکنون وجود دارد

سیاست کلی کشور را می سازد. اکنون هیچ متخصصی فایده ای ندارد که بگوید وجود و وجود داروی جدید خاص برای دیابت یا سرطان در کشور ضروری است. در یک مقطع، FDA واردات اسپری بینی آسم را متوقف کرد و بیمار مجبور شد از آنچه در داروخانه موجود بود استفاده کند. اما مشکل اینجاست، اگر بیمار از دارو راضی نباشد قطعا کمبود محسوب می شود، حتی اگر قفسه های داروخانه پر از این دارو باشد. در حال حاضر در برخی جلسات داخلی شنیده می شود که با وجود بی اثر بودن دارو، صرفاً گذاشتن نام دارو روی جعبه ها و وجود آن در داروخانه کافی است تا کمبود تلقی نشود و یا عده ای فراخوان شوند. . داروها آنقدر طول می کشد که در داروخانه ها کمبودی وجود ندارد. این سیاست و این رویکرد برخاسته از ایدئولوژی است.

یکی از اعضای هیات علمی دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی تهران نیز گفت: نکته دیگری نیز در رابطه با سیاست، صندلی و قدرت صندلی وجود دارد. گاهی در این سیاست بازی درست است که در کشور کمبود دارو داریم، اما بیشتر اوقات اغراق شده است. برای مثال نگاهی به آمار کمبود دارو بیندازید که همگی اغراق آمیز هستند. طبق آماری که در اختیار داریم، 80 درصد کمبود دارو در کشور ما جزو کم درآمدترین 2 درصد کشور است. از این منظر سیاسی، آمار ارائه شده در مورد کمبود دارو متفاوت است.
نقص نیز تا حدودی انتزاعی است. ما گاهی اوقات به دلیل کمبود دارو جایگزین های بی شماری داریم. برای یک نوع دارو بحران ایجاد می شود و نسبت به همان نوع در جامعه احساس کمبود می کنیم.

وی با تاکید بر اینکه در صورت کمبود دارو نمی توان کاری انجام داد، گفت: در صورت کمبود دارو، سازمان غذا و دارو باید روال معمول را رعایت کند و برای واردات مواد اولیه مجوز بگیرد. . برای واردات فوری آنتی بیوتیک برای ارسال هواپیمای شخصی مظنه صادر یا مظنه می شود، باید متوجه باشیم که رئیس مواد اولیه سازمان 9 ماه پیش تمام نمونه های اولیه یک شرکت تولیدی را رد کرده است و به همین دلیل است. کمبود دارو در کشور بنابراین باید از کمبود دارو جلوگیری کرد. یعنی با توجه به تجربه ای که در سازمان دارم، کمبود باید حداقل 5 تا 6 ماه قبل شناسایی شود.

وقتی این اتفاق می افتد، برای حل آن باید داروهای بی کیفیت را از کشورهایی مانند هند و ترکیه جمع آوری و وارد کنید.

عبدالله عسل گفت که باید از کمبود دارو جلوگیری کرد تا از خود سازمان غذا و دارو جلوگیری شود. آنها چه کار می کنند؟ من وارد نمی شوم.

وی ادامه داد: یکی دیگر از کارهایی که باید برای جلوگیری از کمبود دارو انجام شود، ایجاد جایگزین های مختلف برای داروهای موجود در لیست است. وقتی برای تهیه داروی بیماری فقط یک جایگزین داشته باشم، واقعا نمی توانم کاری برای آن انجام دهم و همیشه خطر و کمبود وجود دارد، اما اگر چند گزینه جایگزین داشته باشیم، می توان مشکل را راحت تر حل کرد و داروهای دیگر تهیه کرد. جایگزین کردن از آنجایی که تا زمانی که دارو در کشور موجود است، ورود داروی جدید به کشور که اتفاقا رویکرد متولیان دارویی کشور است، وجود ندارد، مطمئناً با مشکل مواجه خواهند شد. اگر دارو یا سایر داروها گرانتر باشند، می توان از کمبود دارو جلوگیری کرد.

عبدالله عسل تاکید کرد: در حالی که سیاست فعلی سازمان این است که فهرست داروهای کشور بر اساس شرایط قیمت و جیب ما ارائه شود، اما این سیاست در دنیا بسیار عجیب است. یعنی اول به وضعیت جیبم نگاه می کنم و بعد اجازه می دهم دارو وارد کشور شود و این موضوع یکی از دلایل کمبود دارو است. در حالی که دارو قابل تهیه و در دسترس است و بیمه هزینه آن را پرداخت می کند.

وی همچنین به نظارت بیش از حد و تاثیر آن در ایجاد کمبود دارو پرداخت و گفت: نقش بیش از حد مقررات به این معناست که به نوعی به تصاحب کرسی و جایگاه برمی گردد. هرکس بر این صندلی تکیه بزند فکر می‌کند که تفکر جهانی است و فراموش می‌کند که دیگران نیز توانایی تفکر دارند و این مشکل ایجاد می‌کند، به‌ویژه در زمینه بهداشت عمومی که بدون توجه به اطلاعات مربوط به دوران پارینه سنگی نیز مشمول اطلاعاتی است که به دوران پارینه سنگی می‌رسد. آیا اینطور است. در دوره دسترسی رایگان به اطلاعات و CHAT GPT برای خود بیماران و گاهی اطلاعات دارویی آنها

او بیشتر از من یک داروساز است.

عبدالله عسل توضیح داد: دلیل کمبود دارو در کشور دقیقاً نتیجه سیاست‌های سازمان غذا و دارو است. در عین حال، آنها اجزای بازار را نیز مختل می کنند. کسانی که چنین سیاست هایی را اتخاذ می کنند، خود را سندرز کف رودخانه می نامند که 20 سال یا بیشتر در FDA بوده اند. اما سوال اینجاست که تاریخ مصرف چند میلیون داروی وارفارین تمام شده است و چرا؟ چون یکی از این ماسه های کف رودخانه به دلایلی آن را ترجیح داد و گفت حق ندارید به کشور آسیب برسانید، این دارو تا پایان دوره مصرف در گمرک نگهداری می شد. اگر عملکرد این ماسه ها را در بستر رودخانه بررسی کنید، می بینید که خود باعث کمبود بسیاری از داروها شده اند. علاوه بر این، آنها مسئولیتی در قبال سیاست های خود ندارند و کسانی که در سازمان هستند باید پاسخگو باشند. بنابراین این مقررات بیش از حد باید تا حد امکان حذف شود.

وی همچنین ادامه داد: یکی دیگر از مواردی که در ایجاد کمبود دارو موثر است این است که به وضع قوانین بد عادت می کنیم و سپس از همان قوانینی که وضع می کنیم فراتر رفته و فراتر می رویم. اگر تجویز داروهای خارج از فهرست دارویی ممنوع است و این قانون خوبی است، چرا باید آن را دور بزنیم اگر قانون بدی است، چرا آن را لغو نمی کنیم؟ به نظر من مجریان باید قانون بد را آنقدر خوب اجرا کنند که خود قانون زمین بخورد. واقعاً اگر دو سه جایگزین برای لیست درست نمی کردند، برنامه ای به نام اورژانس و نسخه های فردی برای آن نمی نوشتند و جالب اینکه یکی از افتخارات سازمان غذا و دارو این است که برنامه هایی برای آن انجام داده ایم. داروهای اورژانسی و داروهای تجویزی، و باید خیلی سریع باشد. اگر این غیرقانونی است، چرا این قانون را دور زدید؟

عبدالله عسل همچنین گفت: در عین حال خوشحالیم که بیشتر داروهای کشور در داخل تولید می شود، اما این موضوع را نباید نادیده گرفت چرا که شرکت های دارویی کشور ضرر بیشتری می کنند زیرا با اصرار بر داروهای تولید داخل، داروهای بی کیفیت تولید می شوند. همچنین اجازه ورود به بازار، به ویژه در بحث داروهای ژنریک، به کسانی که سعی در بهبود کیفیت داروهای تولیدی خود دارند، از دست خواهد داد.

وی ادامه داد: زمانی که در سازمان غذا و دارو بودیم، می ترسید.

ما را تهدید کردند که اگر تصمیم یا دستور جدیدی صادر شود، ما مسئول سیستم بازرسی و امنیتی هستیم. سطوح اداری در سازمان غذا و دارو همواره با این مشکل مواجه بوده اند اما اکنون این مشکل به بدنه کارشناسان سازمان رسیده است. در حالی که کارشناس سازمان غذا و دارو نباید تحت سیستم امنیتی کار کند، وظیفه رئیس سازمان است که مانع تداخل سیستم ها شود.

عبدالله عسل با اشاره به اینکه بدنه متخصصان حوزه دارو باید به سازمان غذا و دارو کمک کنند، گفت: اگرچه این موضوع به خواسته آنها برمی گردد اما آیا اصلاً می خواهند کمک کنند؟ زیرا یکی از ویژگی های صندلی های مدیریتی این است که خود را بدون کمک می دانند. طرح دارویی در دوره ریاست دکتر کبریا زاده و دکتر دیناروند به سازمان غذا و دارو نیز اعمال شد با این تفاوت که نامی برای آن در نظر نگرفتیم. تفاوت ارز آزاد با ارز دولتی کم شده است، اما ببینید دفعه قبل چه مسخره ای و چه مسخره ای ایجاد شد و اسمش را گذاشتیم و برای همه مشکل ایجاد کرد. ما تفاوت را جبران کردیم و شرکت های دارویی را به دادگاه کشاندیم. پرسنل امنیتی به شرکت های داروسازی هجوم آوردند. طرح دروار طرح خوبی بود، اما چرا به این سرنوشت دچار شد که می خواستیم از این موضوع بهره مند شویم؟

وی ادامه داد: در سطوح اداری در سازمان غذا و دارو باید جلساتی با اساتید و کارشناسان برگزار کنیم و تجربیات قبلی را تبادل کنیم. البته نه در سطح رئیس سازمان و بالاتر، چون سیاسی هستند و کار خودشان را می کنند. اما در حال حاضر راه حلی برای جلوگیری از کمبود دارو در کشور وجود دارد، کارشناسان و متخصصانی که بیش از 30 سال در این سیستم کار کرده اند و راه حل دور زدن سیستم های حقوقی عجیب و غریب را آموخته اند و می توانند از تجربیات خود در توسعه آن بهره ببرند. در اختیار آنهاست.

عبدالله عسل تاکید کرد: به شرطی که واقعا بخواهیم مشکل را حل کنیم و نه به دلیل مشکلات حوزه دارو و نمی دانم از چه منظر قیمت گذاری مکمل های غذایی را در برنامه پنج ساله لحاظ کردند. برنامه پنج ساله شرایط به این صورت است که الان در قیمت گذاری داروها گیر کرده ایم و از طرفی پیگیری قانونی لازم است تا این موضوع به حالت اولیه بازگردد یا اصلاح شود.