وی افزود: از روزی که کلانشهر سقوط کرد، قلب همه ایرانیان زیر آوار غم فرو رفته است، همه ما در این غم بزرگ شریک هستیم و وظیفه داریم هر چه در توان داریم برای کاهش آلام خانواده های داغدار مردم عزیز آبادان انجام دهیم. ”
در تمام این موارد، ذینفعان و آژانس های متعددی درگیر هستند و نقش آنها اغلب در هاله ای از ابهام قرار می گیرد. با این حال، یافتن ایرادات تا حدی و شفاف سازی آنها می تواند کمک کند و فرآیند نظارت را – که مکانیسم ها معمولاً در آن ناکافی هستند – مؤثرتر کند.
سال‌هاست که بر سر کیفیت توسعه رشته‌های دانشگاهی، معیارهای صلاحیت حرفه‌ای و انطباق با نظرات استاد راهنما و الزامات قانونی اختلاف نظر وجود دارد. به نظر من نباید پرونده متروپل را به این پروژه محدود کرد و از روند حادثه «متروپل ساز» انتقاد کرد.
absnews
به گزارش ای بی اس نیوز، علی ربیعی در یادداشتی نوشت: آنچه می تواند مسئولیت همه ما در قبال قربانیان و تلفات جانی باشد، این بلایای ویرانگر سیل و زلزله در پلاسکو و کلانشهر است که هر از چند گاهی شاهد آن هستیم و تدابیری را برای آن آماده می کنیم. از عود آسیب های ناشی از این حوادث غم انگیز جلوگیری کنید.
تجربه و تحقیقات علمی نشان می‌دهد که افزایش هزینه‌های سهل‌انگاری و فساد در صدور مجوز و نظارت، عوامل مهمی در جلوگیری از تکرار حوادث مشابه است.
سازنده کلان شهر را نمی شناسم، اما با توجه به مدل های مشابه می توان پیش بینی کرد که متاسفانه ساختار سیاسی-اقتصادی و شرایط شهرها و شهرک ها به گونه ای است که مردم به راحتی می توانند حمایت سیاسی محلی را به دست آورند، به ویژه آنهایی که قوی هستند. منابع مالی. آنها برای خود جمع می کنند. در انتخابات جذب و موثر می شوند و متأسفانه در ناآرامی های سیاسی این افراد به عوامل تعیین کننده و تأثیرگذار شورای شهر، مجلس و… تبدیل می شوند. شفافیت سازوکار انتخاباتی در سطح شهر و محله متأسفانه زندگی سیاسی این حزب‌ها زمانی ادامه می‌یابد که فرآیند تصمیم‌گیری صرفاً مبتنی بر ملاحظات سیاسی و سختگیری‌های فکری باشد.
همچنین نقش افراد ناآگاه و غیراخلاقی در بخش های نظارت فنی و تصمیم گیری در بروز این حوادث قابل توجه است.
دولت کمیسیون تحقیق تشکیل داده است. سازوکار صحیح این است که کمیسیون ملی بررسی این حادثه و موارد مشابه تشکیل شود. این کمیته باید شامل نمایندگان سازمان های جامعه مدنی، کارشناسان دانشگاهی و حتی عزاداران باشد. انتشار گزارش کمیته ملی متروپولیتن ممکن است باعث اطمینان و افزایش اعتماد اجتماعی در مراقبت های پیشگیرانه در موارد مشابه شود.
معمولاً پس از موجی از تأثر و تأسف و فضای احساسی رسانه ها، سیستم ساخت و ساز مانند گذشته به کار خود ادامه می دهد و اثری از آسیب شناسی و طراحی سازوکار جدید نمی بینیم. راه درست پس از چنین حوادثی، بازنگری جدی در قوانین و مقررات و نظارت بر مسئولیت هاست. اصلاح مکانیک بسیار مهمتر از شناسایی مقصرانی است که معمولاً در چنین داستان هایی در فضای رسانه ای ردیابی می شوند.
