زنگ خطر برای صنعت داروسازی کشور؛ بسیاری از کارخانه های داروسازی نیمه خصوصی در کشور به فروش می رسند

در حاشیه نهمین نمایشگاه بین المللی داروسازی و صنایع وابسته (ایران فارما) جلسه بحث و گفتگو پیرامون سرمایه گذاری در صنعت داروسازی و چالش های پیش رو برگزار شد. در این جلسه محمد عابدزاده رئیس هیئت مدیره سندیکای صنایع دارویی انسانی ایران، نیما پرجانیان مدیرعامل گروه کبل و مرتضی خیرآبادی از اعضای هیئت مدیره سندیکای صنایع دارویی انسانی در ایران، فیدون مهبودی، موسس گروه دارویی Cinegen، محمدرضا زیلایی، مدیر پورتفولیوی شرکت مشاور سرمایه گذاری ترنگ، فریال مستوفی، رئیس امور مالی و سرمایه در این جلسه شرکت کردند بازرگانی، مرتضی آذرنوش، مدیر گروه دارویی شفیع و سرمد امامی، کارشناس تحلیل بازار سرمایه در شرکت مشاور سرمایه گذاری ترنگ.

نرخ رشد درآمد شرکت های داروسازی کمتر از نرخ تورم است
نیما پرجانیان، مدیرعامل گروه کوپل در این جلسه با بررسی روندها

تامین مالی شرکت های بورسی در سال های 1398 تا 1402 رشدی حدود 35 درصدی در فروش انباشته و سود عملیاتی این شرکت ها داشته است. به گفته وی، مقایسه این نرخ رشد با سایر صنایع نشان می دهد که شرکت های دارویی نرخ رشد سود کمتری نسبت به نرخ تورم دارند و با سایر صنایع فاصله زیادی دارند.

پرجانیان افزود: در بسیاری از شرکت های دارویی بورسی، انتقال سهام از کارخانه به شرکت توزیع متعلق به همان شرکت، فروش تلقی می شود که در واقع بیع کاذب است.

مدیر عامل گروه کوپل افزود: یکی دیگر از اتفاقات مهم تأثیرگذار بر صنعت دارو این است که دوره جمع آوری در این صنعت نسبت به سایر صنایع بسیار بالاست که این رقم در سال 1402 حدود 228 روز برآورد شده است سود، می بینیم صنعت داروسازی در کل سود اقتصادی مثبتی ندارد. در این صورت سرمایه گذاران طبیعتا ترجیح می دهند در صنایع دیگر سرمایه گذاری کنند. رگولاتوری هم معتقد است که توان مالی مردم پایین است. این در حالی است که دارو حدود یک درصد از تولید ناخالص داخلی کشور را تشکیل می دهد.

تا

سرمایه گذاری با نرخ کاهش ارزش صنعت داروسازی انجام نمی شود
به گفته مدیرعامل گروه کوپل، اگر همین روند در صنعت ادامه یابد، با خروج سرمایه مواجه خواهیم شد: «حتی میزان مصرف در صنعت داروسازی نیز سرمایه‌گذاری نمی‌شود اقتصاد، و محصولی که خرید و فروش می کنند در محیط اقتصادی وجود دارد، واقعی نیست.»

پرجانیان معتقد است تقاضا برای داروخانه ها این است که از صنعت به عنوان منبع جریان نقدی استفاده کنند. اگر محصول موجود در انبار داروخانه با نرخ تورم رشد نکند، طبیعتا متضرر می شود. در اقتصاد صنعت دارو، رگولاتوری دغدغه اقتصاد داروخانه را ندارد.

برای تغییر ذهنیت باید با دولت جدید صحبت کنیم
پرجانیان راه برون رفت از شرایط کنونی را گفت و گو با دولت جدید برای تغییر ذهنیت مدیران عنوان کرد: آنچه در چند دهه گذشته به آن می بالیدیم باعث عقب افتادن زیرساخت های کارخانه های داروسازی ما شده است با توجه به نیازهای دهه های گذشته طراحی شده است و علیرغم برخورداری از قابلیت های خوب، چالش هایی در زمینه کیفیت نیز وجود دارد.

آنها در حال مبارزه هستند و ظرفیت تولید آنها بسیار کم است. به کارخانه های بزرگ داروسازی نیازمندیم. نمی توان دارویی تولید کرد که با یک دهم قیمت جهانی توزیع شود، اما تولید آن مستلزم خرید مواد اولیه تولید داخل است که حداقل 30 درصد گرانتر از قیمت جهانی است.

پرجانیان بر این باور است که در صنعت داروسازی فرصت های زیادی برای رشد اقتصاد کشور و صادرات آن وجود دارد: «ترکیه 20 برابر، اردن 10 برابر و عربستان سعودی 3 برابر بیشتر از ایران، اقتصاد دارویی در این کشورها وجود دارد به عنوان مثال، در ترکیه، قیمت دارو با توجه به نرخ تورم رشد می کند و گاهی اوقات قیمت دو برابر در طول سال افزایش می یابد.

صنعت داروسازی باید استقلال خود را حفظ کند
مدیرعامل گروه کوپل در آخرین بخش از سخنان خود با تاکید بر اینکه برای تداوم صنعت دارو باید به زوایای مختلف نگاه کنیم، گفت: درست است که باید روی فناوری های جدید سرمایه گذاری کنیم، اما بیشترین تعداد دارویی که مردم مصرف می کنند. داروهای رایج هستند، بنابراین باید برنامه داشته باشیم صنعت داروسازی همیشه به دنبال حمایت دولت بوده است

“من فکر نمی کنم این روند درست باشد.”

برجانیان گفت: اگر صنعت می‌خواهد رشد کند، باید استقلال خود را حفظ کند و از دولت درخواست حمایت نکند. به منظور بهبود پیش بینی پذیری صنعت داروسازی نمی دانیم که نرخ ارز در سه ماه آینده چقدر خواهد بود در قیمت ها در تاریخ مشخصی این موارد مشخص نیست در ایران نمی توان از این حباب غیراقتصادی خارج شد و نیازی به حمایت دولت نداشت.

وی در پایان سخنان خود تاکید کرد: بسیاری از کارخانه های نیمه خصوصی داروسازی در کشور در حال فروش هستند و این زنگ خطری برای این صنعت است. آیا بخش خصوصی در صورت نبود برنامه مناسب می تواند این کارخانه ها را خریداری کند؟ خطرات صنعت داروسازی نباید بیشتر از خطرات سایر صنایع باشد