زندگی سخت بیش از 40 خانواده پشت سد آیت الله بهجت • رکنا
به گزارش خبرنگار ایلنا، به نظر می رسد مشکلات اهالی شهرستان رودبار تمام نشده و سال هاست که شهرها و روستاهای این شهرستان با کم آبی و نبود جاده و دسترسی مناسب مواجه هستند. سفرهای مسئولان استانی که همیشه با سربلندی اعلام می شد، نتیجه چشمگیری نداشت و برای این مردم نه آب بود و نه جاده.
استاندار گیلان تا کنون دو بار از جاده های رانشی سندوس، رانشی خرشک، دفراز، سی دشت، پشتکلا و کلیشم بازدید کرد و البته دستور جهادی برای رفع سریع مشکل راه و آب این مناطق داد اما تاکنون هیچ اقدام مشخصی انجام نشده است. دور حتی دستور سولت مرتضوی در دوران تصدی معاونت اجرایی رئیس جمهور در سفر به رودبار نیز نتوانست مشکل مردم این منطقه را حل کند.
حدود 40 خانوار از روستاهای دلیه سرا، چانه سرا، آلوکله و لپه سرای بلوکات با افتتاح سد آیت الله بهجت منزوی شدند و ساکنان مرکز گیلان از این سد آب می نوشند. جاده مخزن سد یا جاده جنگلی صعب العبور را طی کنید و اگر فردی تصادف کند ممکن است به دلیل عدم دسترسی به امکانات پزشکی فوت کند.
اما این تنها مشکل بلوکاتی ها نیست و وعده مسئولان برای تامین آب سیزده روستای پایین دست سد هنوز عملی نشده است و ساکنان این روستاها حتی از آب آشامیدنی سالم و سالم بی بهره اند.
اصلان نصیری یکی از اهالی همین روستاهای نزدیک سد به ایلنا گفت: در سال 1362 کلنگ های سد آیت الله بهجت واژگون شد و این سد در سال 94 افتتاح شد.مسیر ارتباطی روستاهای بالادست شامل دولیا سرا، چانسرا. لنگه سرا، آلوکله، فیاو و تنگه رود متأسفانه مسدود شد و از 70 خانوار حدود 40 خانوار در آنجا ماندند و به دامداری خود ادامه دادند و بقیه مجبور به نقل مکان به روستاهای پایین دست شدند، زیرا امکانات دیگری در این روستاها وجود ندارد. .
وی ادامه می دهد: در حال حاضر اهالی روستاهای واقع در بالادست سد در دو نوبت صبح و عصر با قایق تردد می کنند. این روستاها علاوه بر نداشتن زیرساخت های لازم از جمله آب، برق، گاز و خدمات درمانی، حتی فروشگاهی هم برای تامین نیازهای اولیه خود ندارند و در شرایط اسفباری زندگی می کنند. مسئولان در این سال ها قول هایی داده اند، از معاون اجرایی رئیس جمهور گرفته تا استانداران زیادی که در این سال ها آمدند و رفتند و همچنین نمایندگان مردم در مجلس، اما متاسفانه تاکنون هیچ مسئول و نماینده ای این مشکلات را حل نکرده است.
نصیری تاکید کرد: مسئولان باید ابتدا برای اهالی این روستاها راه دسترسی ایجاد کنند و اگر انتقال برق به این مناطق برای آنها مشکل است، پنل های خورشیدی برای تولید برق در اختیار آنها قرار دهند. یک جاده 30 کیلومتری وجود دارد که باید زیرساخت های آن برای تردد مردم در این جاده مهیا شود.
وی با اشاره به اینکه به دلیل این مشکلات مجبور شدم از پشت سد مهاجرت کنم، ادامه داد: اگر نمی خواهند امکانات لازم را در اختیار مردم بالادست سد قرار دهند، حداقل در روستاهای پایین دست زمین در اختیار آنها قرار دهند. ، حتی اگر 500 متر دورتر باشد، آنجا خانه بسازند و از شر این شرایط سخت خلاص شوند. اما این امر باعث می شود روستاییان زمین های خود را رها کنند.
نصیری افزود: 45 خانوار از روستاهای پشت سد نه تنها آب نگرفتند، بلکه به روستای بلوکات بیش از 5 هزار نفر جمعیت و بیست روستای بالای 200 خانوار دارای شورا هم آب ندادند. و دهیاری ها و بسیاری از این روستاها با تانکر آبرسانی می شوند.
وی گفت: مردم را در شهرها حاشیه ساز و با هزاران مشکل نگذارید. با پرورش دو گاو، گوسفند و مرغ شرایطی را برای ساکنین فراهم کنید تا بتوانند امور خود را اداره کنند.
نصیری ادامه می دهد: هر بار که برای مردم پشت سد اتفاقی می افتد باید به بالای تپه هایی که آنتن دارد بروند تا با افراد پشت سد تماس بگیرند تا برایشان قایق بفرستند و مریض یا ببرند. قربانی دور، تصادف در مراکز درمانی، و ما یک مورد داشتیم. این فرد به دلیل دیر رسیدن به مراکز درمانی و یا به دلیل عدم دسترسی به جاده و تامین علوفه جان خود را از دست داد و مجبور به بالا رفتن از کوه شد و بر اثر سقوط و موارد اورژانسی که در روستاهای پشت سد با مشکل مواجه شد جان خود را از دست داد. ، آنها غیر معمول نیستند.