«روح ترکمنستان» – ایسنا

به گزارش ای بی اس نیوز، فرش ترکمن روح و نماد مردم این کشور است. بر اساس سنت مردمان باستانی ترکمنستان «آب حیات بخش ترکمن اسب بال و فرش جانشان است». ترکمن‌ها معتقدند فرش ترکمن از سنگ محکم‌تر و از گل رز ظریف‌تر است.

ساکنان این کشور قدمت فرش‌های این سرزمین را به قرن چهارم و سوم قبل از میلاد (حدود 5600 سال) می‌دانند و به کشفیات باستان‌شناسان از دره سومبار در جنوب غربی این کشور اشاره می‌کنند.

فرش ترکمنی اکنون به نماد دولتی تبدیل شده است، فرش ترکمنی در پس زمینه عکس رئیس جمهور این کشور آویزان است و نقش و نگار فرش ترکمنی نیز در پرچم این کشور به کار رفته است.

اهمیت فرش در ترکمنستان به حدی است که حتی یک روز در تقویم ملی این کشور به آن اختصاص داده شده است.

به دلیل همین اهمیت و جایگاه است که حدود دو سال پس از استقلال ترکمنستان یعنی در سال 1993 میلادی، رئیس جمهور وقت آن کشور به منظور حفظ، احیاء و توسعه خلاقانه سنت باستانی ترکمن دستور تأسیس موزه ملی قالی را صادر کرد. . قالی بافی. این موزه حدود یک سال بعد افتتاح شد. امروزه بزرگترین و غنی ترین مجموعه فرش ترکمن را می توان در «عشق آباد» دید. موزه‌ای که کوچک‌ترین فرش‌های دست‌بافت جهان را به نمایش می‌گذارد، از حلقه کلید به وسعت 0.01 متر مربع تا بزرگ‌ترین فرش با وسعت 301 متر مربع.

این موزه دارای پنج اتاق است که بزرگترین شاهکارهای خود را از ابتدا افتتاح کردند. دو قالی بزرگ که یکی از آنها در سال 1941 میلادی بافته شده و 194 متر مربع است. در زمان جنگ روسیه تزاری و ترکمن ها به نشانه استقامت و سخت کوشی مردم «روح قوم ترکمن» نام گرفت. . در این موزه عکس هایی از گذشته این فرش به نمایش گذاشته شده است که نشان می دهد زمانی در تالار بولشوی مسکو آویزان شده است. در واقع هدف از بافت این فرش یک تنی که به حوصله حدود چهل زن و دختر نیاز داشت، استفاده از آن به عنوان پرده در تئاتر بولشوی مسکو بود. این فرش اولین فرش بزرگ ترکمن به شمار می رفت.

فرش دیگری که با گستردگی حیرت انگیزتر و مایه مباهات ترکمنستان است در سال 2003 به عنوان بزرگترین فرش جهان در کتاب رکوردهای گینس ثبت شد. فرش قهوه ای رنگ با نقش استان ترکمنستان “آخال” به ابعاد 301 متر در ابعاد 14 در 21.2 متر به مناسبت دهمین سالگرد استقلال ترکمنستان از اتحاد جماهیر شوروی در سال 2001 بافته شده است. وزن این فرش بیش از یک تن و 3340 گره گره خورده است. در هر متر مربع تا آن را به بزرگترین فرش زمان خود تبدیل کند. با این حال، این فرش در حال حاضر عنوان «بزرگترین فرش جهان» را ندارد. در سال 2007 فرش ایرانی بافته شده برای مسجد ابوظبی در امارات متحده عربی به مساحت 5630 متر این عنوان را در کتاب رکوردهای گینس به دست آورد.

ترکمنستان دارای پنج استان است که هر کدام نقش خاص خود را دارند. هر قالی از هر منطقه، خصلت و رنگ غالب آن استان را به خود می گرفت. معروف‌ترین نقش به استان آخال مربوط می‌شود، جایی که بزرگ‌ترین فرش ترکمن نیز همین نقش را دارد. پنج نقش در کنار هم حس دوستی و اتحاد را القا می کنند.

موزه ملی فرش ترکمنستان که به خاطر فرش های بزرگش معروف است، در مجموع حدود 2000 فرش را به نمایش گذاشته است. قدیمی ترین فرش های این موزه به قرن هجدهم باز می گردد. فرش های دوتایی و برجسته بر ارزش این مجموعه افزوده است. فرشی بافته شده در سال 1968 به نمایندگی از تمام اقوام ترکمنستان برای نشان دادن اتحاد به نمایش گذاشته شده است. این موزه همچنین دارای فرش هایی است که به نیازوف رئیس جمهور سابق این کشور تقدیم شده است.

هر آنچه در ترکمنستان اتفاق افتاد نادیده گرفته شد. ترکمنستان میزبان بازی‌های المپیک در سال 2017 بود و اکنون فرشی با نمادهای ورزش‌هایی که در المپیک آن سال شرکت کرده‌اند در موزه آویزان شده است. یا فرش ابریشمی طرح دار که ردیف های آخرش سیاه بافته شده است، چون همه بافندگان در زلزله 1948 کشته شدند، بافندگان جایگزین، ردیف های آخر را با نخ سیاه به یادگارشان به پایان رساندند.

بازدید از موزه ملی فرش ترکمن تقریبا دو ساعت طول می کشد. راهنمای موزه، بانویی با لباس سنتی ترکمنی، دائماً انواع فرش هایی را که در نگاه اکثر بازدیدکنندگان و در نگاه اول دارای طرح و رنگ یکسانی هستند، به تفصیل توضیح می دهد و تفاوت های آنها را بیان می کند. و داستان ها راهنمای موزه گاهی به بازدیدکننده اجازه دست زدن به برخی فرش ها را می دهد، آنها معتقدند فرش ترکمن چنان اصالت و طبیعتی دارد که دست زدن به فرش آسیبی نمی رساند.

بازدید از موزه تابع قوانین خاصی است، به عنوان مثال، نمی توانید از راهنما و همچنین هر قسمت از موزه عکس بگیرید. معمولاً راهنما به بازدیدکنندگان می گوید که کدام فرش ها و کدام قسمت های موزه مجاز به عکس گرفتن نیستند.

بسیاری از گردشگران خارجی که از ترکمنستان دیدن کردند، بازدید از موزه ملی فرش را پیشنهاد کردند و آن را ارزش گذراندن وقت در آنجا یافتند، حتی برخی برای توصیف آن از کلمه “فوق العاده” استفاده کردند.

انتهای پیام