رهپیک: قوای سه گانه مسئول احیای حقوق عامه هستند/ مردم با حقوق عامه آشنا باشند

در جامعه امروزی، مصادیق جزئی حقوق عمومی کدامند؟

در این زمینه، خود مردم چه باید بکنند و چگونه می‌توانند درگیر مسئله حقوق عمومی باشند؟

بخشی از آنچه مردم نگران آن هستند، توضیح این حقوق برای آنهاست. بسیاری از مردم ممکن است ندانند که از نظر قانونی اینها حقوق هستند. اما ممکن است موارد کلی غیر قانونی در نظر گرفته شود. طبیعتاً اولین کار این است که مردم با این حقوق آشنا شوند و نهادها هم باید تلاش کنند، اما خود مردم نیز باید این حقوق را در خود بشناسند و می توانند این حقوق را چه شخصاً و چه در حوزه حقوق بشر توسعه دهند و مطالبه کنند. رسانه ها و سمن ها و نهادهای اجتماعی باید در چارچوب قوانین فعالیت کنند. اگرچه در قوانین در بحث حقوق عمومی، چه در تعریف و شناسایی آن حقوق و چه در نحوه پیگیری آن، ضعف هایی وجود دارد، اما در مجموع مقرراتی وجود دارد. در عین حال مردم، نخبگان و رسانه ها باید این حقوق را بهتر درک کنند و نسبت به آن آگاه شوند و مطالبات خود را مطرح کنند تا نهادها با انگیزه و توان بیشتری به وظایف خود عمل کنند.

رهبر انقلاب در دیدار مسئولان قوه قضائیه، تامین امنیت روانی را یکی از مصادیق مهم حقوق عامه برشمردند. به نظر شما چگونه باید از این موضوع دفاع و حراست کرد؟

** در تقسیم بندی علم حقوق و به لحاظ نظری، حقوق عمومی چه جایگاهی دارد و چه موضوعاتی در حقوق عمومی تعریف می شود؟

حقوق عمومی در تعریف کلی به معنای بخشی از حقوق جامعه به عنوان یک جمع است. گاه حقوقی برای افراد جامعه ذکر می شود، اما توجه می شود که هر فردی حقی دارد; مثل انواع حقوق شهروندی که مردم دارند، چه جنبه مثبتی دارد که به کسی حق داده شود، چه جنبه منفی دارد که حق او مورد حمله و دفاع قرار گیرد. در اینجا، جنبه فردی مهم است. اما در حقوق عمومی یک سلسله حقوق و امتیازات برای افراد جامعه نه به عنوان افراد، بلکه به عنوان یک جامعه و گروه وجود دارد; مثلاً فرض کنید انواع مصادیق حقوق عمومی مثل حق بر محیط زیست یا حق سلامت و… همه حق دارند، اما وقتی می گوییم حقوق عامه یعنی این حق برای همه است. به معنای جمع است. فردی که تحت تأثیر آلودگی محیط زیست قرار می گیرد، در اینجا اهمیت حفاظت از محیط زیست درست است، اما این یک حق عمومی نیست و یک حق فردی است. اما اگر کیفیت و کمیت این آلودگی افراد جامعه را تحت تأثیر قرار دهد، صحبت از حقوق عمومی است. بنابراین در این تقسیم بندی ها حقوق عمومی با حدودی در نظر گرفته شده است.

مثلاً حق بر محیط زیست، حق سلامت و بهداشت عمومی و حق گنج و انواع حقوقی که در جامعه مد نظر است. در حال حاضر، گاهی اوقات ممکن است تفاوت های ظریف بین این تقسیم بندی ها وجود داشته باشد. مانند حقوق عمومی، حقوق شهروندی و غیره، اما این انواع متعدد است; مثلا حق در انفال که خودش فصل بزرگی در آب و محیط زیست و کوه دارد. اخیراً این بحث هایی که در مورد تصرف سواحل یا سواحل و امثال آن مطرح شده است که برای دفاع از حقوق عمومی در برابر این تصرفات غیرقانونی صورت می گیرد، نمونه هایی از حقوق عمومی به معنای وسیعی است که عرض کردیم. حال ممکن است برخی در زمینه های معنوی و غیر آن انواع دیگری را ذکر کنند که قابل بحث است.

با توجه به تعریفی که از حقوق عمومی ارائه کردید، وظایف قوای سه گانه و ادارات مختلف دولتی برای دفاع و حفظ حقوق عمومی چیست؟

بخشی از حقوق عمومی بحث های مادی است مانند این بحث در مورد محیط زیست. بخش دیگر مربوط به حقوق اخلاقی عمومی است. یعنی حقی که جامعه نسبت به امور معنوی به عنوان جامعه دارد. یکی از این سؤالات معنوی به بحث در مورد اخلاق اجتماعی و آنچه در مباحث حقوقی تحت عنوان شرافت عمومی، اخلاق حسنه و غیره مطرح می شود، مربوط می شود. بخشی دیگر احساس امنیت و امنیت روانی است که جزو حقوق جامعه نیز هست. البته این منافاتی با این ندارد که همه حق دارند امنیت داشته باشند. اما جامعه به عنوان یک جامعه حق دارد از امنیت روانی برخوردار باشد و احساس امنیت کند. خودش یک حق است. حال برای تامین آن امنیت، برخی از دستگاه هایی که نام بردیم وظیفه ردیابی را دارند. برای مثال، گروهی ممکن است غیرقانونی باشد و اقداماتی انجام دهد که احساس امنیت یا امنیت روانی جامعه را به خطر بیندازد. همانطور که دستگاه قضایی وظیفه دارد با متخلف از حاشیه رودخانه برخورد کند و باید از حقوق عمومی دفاع و احیا کند، اینجا هم همینطور است. چرا؟ زیرا آن نیز از اقسام حقوق عمومی است و شاید به نوعی اهمیت بیشتری دارد و بحث های اخلاقی، روانی، عاطفی و ادراکی در حوزه اجتماعی اهمیت بیشتری دارد. بنابراین باید با آن منبعی که احساس امنیت یا امنیت روانی را در آن منطقه تضعیف می کند برخورد قانونی شود. علاوه بر این، قوه مقننه نیز مانند سایر موارد باید برای قانون گذاری در این زمینه تلاش کند، همچنان که قوه مجریه باید برای ایجاد سازوکارهای اجرایی برای تامین امنیت تلاش کند.

این حقوق عامه که در قانون اساسی عنوانی پیدا کرده از قدیم الایام مطرح بوده و شرع نیز به این حقوق عمومی توجه داشته است. در حوزه حقوقی نیز به این موضوع توجه شده است. نظام حقوقی و قانونگذاری ما باید برای پرورش، تقویت و برخورد با این بخش از قانون تلاش کند. اگر این بخش مورد توجه قرار گیرد و جامعه پذیری در خصوص این حقوق صورت گیرد، یعنی خود جامعه بپذیرد که این حق خود است و نسبت به کسانی که این حق را تحت تأثیر قرار می دهند واکنش منطقی نشان دهد که می تواند در زمینه پیشرفت و توسعه کشور کمک کند. . . مانند بسیاری از مسائل دیگر، اگر یکپارچگی در جامعه و در اجرای قانون رخ دهد، قطعاً می تواند در ایجاد سازوکارهای اجرایی، منطقی شدن قواعد حقوقی و گردش آنها نقش مثبتی داشته باشد.

برای توسعه و پیشرفت در حوزه حقوق عمومی چه کاری لازم است؟