راه اندازی کلینیک حجاب ترکیه. یک طرح بی پروا و اشتباه دیگر

سالم خبر: سامان توکلی، روانپزشک در

طرح هایی مانند «کلینیک ترک حجاب» (https://t.me/scientometrics/491) هیچ ربطی به استفاده از «روانشناسی علمی» و استفاده از اصطلاحات «کلینیک»، «ترک، «درمان» و موارد مشابه نمونه‌هایی از استفاده ضعیف و «استفاده ابزاری از روانشناسی» هستند.

روانشناسی علمی و حرفه ای سبک زندگی و ترجیحات شخصی افراد را به بیماری تبدیل نمی کند، چه رسد به اینکه بخواهد آنها را “درمان” یا “ترک” کند.
پیامدهای منفی این نوع طرح بد بسیار است.

اگر واقعاً افراد به عنوان متخصص و متخصص در زمینه روانشناسی در طراحی یا اجرای این پروژه نقش و مشارکت دارند، لازم است این متخصصان را به جامعه و متخصصان معرفی کرده و حمایت خود را اعلام کرده و دیدگاه های خود را به صورت علنی، واضح و روشن نشان دهند. آگاهی و انتقاد عمومی را به صاحب نظران بسپارید

انجمن‌های علمی حرفه‌ای و گروه‌های روان‌شناسی دانشگاه و سایر رشته‌های مرتبط با سلامت روان باید موضع علمی، حرفه‌ای و اخلاقی خود را در برابر اعلام این اقدامات نشان دهند.

بدیهی است هر نوع مداخله و ایجاد مرکز در زمینه های سلامت روان مستلزم کسب مجوز از مراجع ذیصلاح قانونی است. به عنوان یک قاعده کلی، برای ایجاد مراکزی با این نام باید از مؤسسه ای مانند وزارت بهداشت یا یک سازمان روانپزشکی مجوز گرفته شود.

در صورت اعطای این مجوز، لازم است جامعه را از این موضوع آگاه کنند، در غیر این صورت باید به وظایف خود برای جلوگیری از مداخله غیرمجاز در درمان عمل کنند.

همانطور که در بیانیه اخیر انجمن علمی روانپزشکان ایران توصیه شده «درمان نباید به یک موضوع سیاسی تبدیل شود» و البته اگر این اتفاق نیفتد، مسائل سیاسی یا عقیدتی نباید وارد حوزه خصوصی زندگی مردم و مسائل مربوط به آن شود. به سلامت و درمان.