پژوهشگران دانشگاه صنعتی امیرکبیر با استفاده از یافته های خود در طول تحقیقات موفق به بهبود عمق میدان دید خلبان شده اند تا از برخورد با زمین و جلوگیری از حوادث جلوگیری کنند.
به گزارش ای بی اس نیوز، مریم مبینی بیدگلی دانشجوی دانشگاه صنعتی امیرکبیر و مجری طرح “ارتقای کیفیت عمق میدان دید خلبان برای جلوگیری از برخورد با زمین” که با راهنمایی دکتر مهدی سبزپرور انجام شد. یکی از اعضای هیات علمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر گفت: دلیل اصلی انتخاب مشکل جلوگیری از تاخیر و حوادث ناشی از عدم دید در مرحله فرود است.
وی افزود: در حال حاضر برای فرود ایمن راهکارهایی مانند استفاده از کمک ناوبری توانسته در اکثر موارد خواسته خلبانان را برآورده کند. اما اگر این دستگاه ها آسیب ببینند یا در شرایط بد آب و هوایی با دید محدود قرار داشته باشیم، استفاده از این سیستم ها گمراه کننده بوده و منجر به تصادفات فرود می شود.
به گفته وی، در این مواقع هواپیما با زمین یا موانعی برخورد می کند که به دلیل عدم وجود مرجع بصری خارجی دیده نمی شد. از طرفی استفاده از وسایل کمکی جاری برای ناوبری فقط در کشورهای توسعه یافته رایج است و می توان گفت به دلیل نبود زیرساخت های لازم، استفاده از آنها در کشورهای کمتر توسعه یافته غیرممکن است.
مبینی بیدقلی گفت: این مشکلات ما را به سمت استفاده از روش های کمک ناوبری بصری و ایده فرود بصری سوق می دهد. در طرح فعلی برای نمایش صحیح منطقه پرواز و بهبود کیفیت عمق میدان دید خلبان و کمک واقعی به فرود ایمن، طراحی سیستم فرود مدل سه بعدی ارائه شده است.
وی با بیان اینکه در این طرح سیستم فرود بصری را با استفاده از اطلاعات دیجیتال زمینی، داده های هوایی و دوربین مادون قرمز بر اساس الگوریتم های درک عمق سیستم بینایی انسان برای فرود دقیق هواپیما پیشنهاد دادیم، گفت: این سامانه به صورت شبیه سازی شده است. سیستم فرود که مدل سه بعدی نامیده می شود، در مرحله نهایی فرود روی باند فرودگاه تمرکز می کند.
مجری طرح ادامه می دهد: از محیط شبیه سازی شده برای فرود بصری در شرایط نامساعد جوی استفاده می شود و اعتبارسنجی نتایج نشان می دهد که استفاده از این سیستم خلبان را مجبور می کند در مرحله فرود، فرود و حتی در صورت عدم حضور بر روی باند فرودگاه تمرکز کند. دید کافی با سیستمی که برای فرود صحیح طراحی شده است.
وی خاطرنشان کرد: این طرح در صنعت هوانوردی برای هواپیماهای تجاری و مسافربری استفاده می شود و برای ادامه کار پیشنهاد می شود این شبیه سازی بر روی هواپیمای بدون سرنشین و سپس بر روی هواپیمای سبک برای آزمایش عملی اجرا شود.
مبینی بیدقلی با اشاره به مزیت های رقابتی این طرح گفت: در طرح حاضر تلاش شد با ارائه روشی جدید فرود بصری، شبیه سازی منطقه تقرب با الگوریتم دید در عمق چشم، راه حل مناسبی برای فرود ایمن ارائه شود. به این ترتیب با صرف هزینه های بسیار کمتر، دیگر شاهد تصادفات ناشی از عدم آگاهی، درک و توجه به محیط زیست نخواهیم بود.
وی گفت: نمونه خارجی این طرح، سیستم بینایی پرواز (FVS) و سیستم بینایی ماشین (SVS) است که ویژگی اصلی طراحی ما که اجرای الگوریتم درک عمق چشم انسان است را شامل نمی شود. از این نظر، طراحی ما دارای مزایایی از جمله شبیه بودن محیط با آنچه انسان در محیط واقعی مشاهده می کند و افزایش تمرکز کاربر در منطقه فرود هنگام استفاده از سیستم است.
محقق دانشگاه صنعتی امیرکبیر با اشاره به مزیت های رقابتی این پروژه خاطرنشان کرد: شباهت محیط با آنچه انسان در محیط واقعی مشاهده می کند و افزایش توجه کاربر به منطقه فرود، استفاده از نرم افزار و روش های ارزیابی سخت افزار از جمله نوآوری های این پروژه است که در قالب پایان نامه دکتری انجام شده است.
به گزارش دانشگاه صنعتی امیرکبیر، وی با اشاره به کاربردهای این پروژه گفت: از آنجایی که پایلوت تاثیر مستقیمی در مرحله نزدیک شدن و فرود دارد و خستگی، مهارت و حساسیت وی بر تصمیم گیری تاثیر می گذارد، با استفاده از سیستمی که در علاوه بر اینکه ارائه اطلاعات بصری تاثیر مثبتی در تصمیم گیری صحیح و کاهش حجم کاری آن دارد، حائز اهمیت است.
وی بیان کرد: این طرح با نمایش صحیح محدوده پرواز، ارتقای کیفیت عمق میدان دید خلبان و طراحی سیستم فرود مدل سه بعدی، به فرود ایمن و کاهش بار کاری خلبان دست می یابد. همچنین با اجرای این طرح بر روی هواپیما از تاخیر در پرواز و حوادث ناشی از دید محدود جلوگیری می شود.
انتهای پیام
