فرصتی برای ایران برای درآمدزایی از طریق کریدورهای بین المللی

کریدور چین – قرقیزستان – تاجیکستان – افغانستان – ایران با مبدأ چین و مقصد آن ایران و اروپا از غرب به شرق واقع شده و دارای شکاف طولانی در افغانستان است. با تکمیل این کریدور، چین و کشورهای مشترک المنافع به ایران و سپس به اروپا متصل می شوند و حمل و نقل تانزیت در آسیا و اروپا بهبود می یابد.

کریدور اسلام آباد-تهران-استانبول یکی دیگر از کریدورهای ترانزیتی مهم کشور به طول 6566 کیلومتر است که مبدأ آن از اسلام آباد پاکستان و مقصد استانبول ترکیه است. این کریدور می تواند کشورهای جنوب آسیا را به آسیای مرکزی، خلیج فارس و اروپا متصل کند. همچنین این کریدور با اتصال زاهدان به رازی و سپس ترکیه به کاهش ترافیک جاده ای و افزایش حمل و نقل کمک کرده است.

تراسیکا به عنوان مسیری با کمترین هزینه و زمان برای اتصال جمهوری های آسیای مرکزی با بازارهای جهانی و بنادر اروپایی و آذربایجان، ایران، ارمنستان، گرجستان، قزاقستان، قرقیزستان، تاجیکستان، ازبکستان، بلغارستان، مولداوی، رومانی، ترکیه و اوکراین یکی از اعضای این کریدور است.

برنامه کریدور تراسیکا در مه 1993 در نشست وزرای حمل و نقل و تجارت هشت کشور عضو (پنج جمهوری آسیای مرکزی و سه جمهوری قفقاز) در بروکسل ارائه شد که طی آن یک کریدور حمل و نقل در غرب از مسیر سیاه عبور می کرد. دریا و قفقاز جمهوری-دریای خزر و آسیای مرکزی بین اروپا و آسیای مرکزی تعریف شد.

به منظور فعال سازی پروژه کریدور “جنوب غرب” و جذب کالا در مسیر کشورهای عضو، جلسات متعددی بین راه آهن های عضو برگزار شده است.

کریدور جنوب غرب یکی از مهم ترین کریدورهای کشور است که با هدف حمل کالا از جنوب شرق آسیا، هند، کشورهای حوزه خلیج فارس به اروپا و بالعکس توسط راه آهن ایران، آذربایجان و گرجستان در سال 1395 راه اندازی شد. ، و مورد استقبال کشورهای مسیر قرار گرفته است. .

کریدورهای حمل و نقلی که از ایران عبور می کنند شامل کریدور بین المللی شمال – جنوب، کریدور قزاقستان – ترکمنستان – ایران، کریدور اسلام آباد – تهران – استانبول، شاخه جنوبی جاده ابریشم از چین به ترکیه و اروپا، ایران – افغانستان – تاجیکستان است. کریدور – کریدور قرقیزستان – چین، کریدور آلماتی – بندرعباس و آلماتی – استانبول و کریدور جنوب غربی.

کریدور شمال – جنوب (سه شاخه)، کریدور چین – اروپا، کریدور آلماتی – بندرعباس، کریدور آلماتی – استانبول و کریدور ترکیه – ایران – پاکستان از مسیرهایی هستند که کشورهای محصور در خشکی در آسیای مرکزی و شرقی از آن استفاده می کنند. رسیدن آب های آزاد بین المللی و اروپایی به هم متصل می شوند.

کریدور حمل و نقل بین المللی شمال-جنوب در 12 سپتامبر 2000 در سن پترزبورگ توسط سه کشور ایران، روسیه و هند به منظور ارتقای همکاری های حمل و نقل بین اعضا ایجاد شد. این کریدور اقیانوس هند و خلیج فارس را از طریق ایران به دریای خزر و سپس از طریق روسیه به سن پترزبورگ و شمال اروپا متصل می کند.

هدف از ایجاد این کریدور حمایت سیاسی و اقتصادی از استقلال جمهوری ها و افزایش ظرفیت های آنها از طریق دسترسی به بازارهای اروپایی و جهانی با استفاده از مسیرهای حمل و نقل متعدد ذکر شده و البته اهداف دیگری از جمله تقویت همکاری های منطقه ای بین کشورهای عضو، استفاده از Tracica به عنوان یک کاتالیزور برای جلب حمایت، همچنین سازمان های مالی بین المللی و بخش های خصوصی را دنبال می کند و Trasica را به شبکه فرا اروپایی متصل می کند.

موقعیت خاص جغرافیایی ایران و موقعیت آن در کریدورهای بین المللی شمال-جنوب و شرق-غرب و ارتباط خاورمیانه، آسیا و اروپا به کشورمان جایگاه ویژه ای در حوزه ترانزیت بخشیده است که می تواند درآمد قابل توجهی برای کشور داشته باشد. .

این کریدور دارای اهدافی از جمله توسعه روابط حمل و نقل به منظور ساماندهی حمل و نقل کالا و مسافر در کریدور حمل و نقل بین المللی شمال-جنوب، افزایش دسترسی طرفین این قرارداد به بازارهای جهانی از طریق راه آهن، جاده، دریا، رودخانه است. و تسهیلات حمل و نقل هوایی، کمک به افزایش حجم حمل و نقل بین المللی کالا و مسافر، تضمین ایمنی سفر، ایمنی محصولات و همچنین حفظ محیط زیست بر اساس استانداردهای بین المللی، هماهنگ سازی سیاست های حمل و نقل و همچنین ایجاد قوانین و مقررات لازم برای اجرای این موافقتنامه و ایجاد زمینه رقابت برای ارائه دهندگان انواع خدمات حمل و نقل بار و مسافر. این کریدور بین المللی حمل و نقل شمال-جنوب در کشورهای درگیر را دنبال می کند.

مبدأ کریدور شمال – جنوب اروپای شمالی (فنلاند) و مقصد آن جنوب خلیج فارس و کشورهای اقیانوس هند و کشورهای جنوب شرق آسیا است. این کریدور از کشورهای فنلاند، روسیه و آذربایجان عبور می کند و به کشورهای حوزه جنوبی خلیج فارس، اقیانوس هند و آسیای جنوب شرقی می رسد.

شبکه ریلی ایران از غرب کشور (مرز رازی) به ترکیه و از آنجا به اروپا، از شمال غرب کشور (مرز جلفا) به جمهوری آذربایجان، از شمال کشور از طریق بنادر امیرآباد، نکا و ترکمن، امکان دسترسی به دریای خزر و بنادر ترکمنستان، قزاقستان، آذربایجان و روسیه فدرال از شمال شرق کشور (مرز سرخس، اینچه برون و لطف آباد) تا ترکمنستان و آسیای میانه، روسیه و چین. ، از جنوب شرق کشور (مرز میرجاوه) به پاکستان و از جنوب کشور از طریق بندرعباس و بندر امام خمینی (ره) به خلیج فارس و آبهای آزاد جهان دسترسی دارد.