زوم کنید روی یحیی، صحنه را بگیرید!

به گزارش ” ای بی اس نیوز ورزشی”، بلوار علی دایی منتهی به غرب و دروازه اصلی ورزشگاه آزادی هیچ ربطی به وضعیت برگزاری مسابقات ملی و باشگاهی در سال های اخیر ندارد. با صحبت با یکی دو نفر از سرنشینان خودروهای گیر کرده در ترافیک سنگین مشخص شد که همه آنها به دنبال جای پارک هستند اما آیا ورزشگاه آزادی با ظرفیت زیاد خود با حضور اعلام شده 45 هزار تماشاگر مشکل پارکینگ دارد؟ بودن
جواب این سوال را نیم ساعت بعد دریافتم که از کنار چند نگهبان رد شدم و در این بین طرفدارانی را دیدم که بلیط ندارند یا به سختی از گیت های نصب شده می گذرند. وقتی به جمع خبرنگاران رسیدم، دو سه دقیقه پیش بازی شروع شده بود، اما چیزی که بیش از همه جلب توجه کرد این بود که ورزشگاه آزادی یک بار دیگر از حضور در سکوها محروم شد، به استثنای چند جایگاه که آن هم متعلق به ماموران امنیتی بود. . جایگاه پر بود و آدم ها را از این شنل به شنل دیگر می دید.

جایگاه خبرنگاران مثل بازی های قبل نبود. تعداد نفرات حاضر در سکوها نسبت به سایر مسابقات بیشتر بود و حواسشان کاملا معطوف به مسابقه بود. شروع فوق العاده پرسپولیس این تمرکز و توجه را بیش از پیش افزایش داده بود. شاگردان یحیی گل محمدی پس از دقایقی فشار موفق شدند با سر شهاب زاهدی ورزشگاه را به هوا ببرند تا همه چیز در فضای خاص ورزشگاه آزادی که سال هاست ندیده بودیم شروع شود. یک رویا.
مثل پیش بینی های قبل از بازی که بسیاری از شاگردان گل محمدی تصور می کردند، به نظر می رسید پیروزی آسانی نباشد، اما دو دقیقه بعد، یک ضد حمله سریع، واکنش علیرضا بیرانوند و سپس ضربه نمایش مهارنشدنی محمد مونتری باعث خنده همه شد. . و هر چه بازی بیشتر پیش می رفت، بیشتر می فهمیدیم که روز سختی برای فوتبال ایران در ورزشگاه خاطره انگیز آزادی خواهد بود.

نیمه اول با همین نتیجه به پایان رسید. بازی برای پرسپولیس مساوی بود و با وجود اینکه تا پایان 45 دقیقه چندین موقعیت خطرناک ایجاد شد اما در 7 دقیقه ابتدایی بازی خبری از این حملات زهرآگین نبود.
وقتی بازی در نیمه دوم شروع شد، شرایط سخت تر شد. پرسپولیس که از برد حیفا در همان مسابقه خبر داشت، حملات شدیدتری داشت و الدحیل هر لحظه با حضور معزعلی در ضدحملات خطرناکتر شد. در این دقایق به وضوح می شد اهمیت نیم نشینی هواداران در ورزشگاه را دید. هواداران پرسپولیس قبل از اعلام پنالتی برای تیم محبوبشان چندین بار ایستادند اما دوباره نشستند اما پس از ضربه گلسیانی به تیرک پنالتی به نظر کار تمام شده بود.
الدحیل در ضد حملات خطرناک بود و اضافه شدن الونگا این مشکل را تشدید کرد. طولی نکشید که مقاومت بیرانوند آخرین سنگر پرسپولیسی ها در روز پر هرج و مرج فاز دفاعی این تیم فرو ریخت و مهاجم ترینیدادایی آب سردی را روی بدن همه هواداران پرسپولیس در آزادی ریخت.

دقایق پایانی با توجه به تمدید طولانی درخواستی داور ژاپنی می توانست متفاوت باشد. اما در حاشیه، بعد از گلزنی بازیکنان الدحیل و خوشحالی آنها مقابل هواداران خشمگین پرسپولیس در شمال شرقی ورزشگاه، هرج و مرج و جنجال آغاز شد. هر چه می توانستند دور ریختند و به مرور شعارها و رفتارهایشان تندتر و خارج از کنترل شد.
در 13 دقیقه وقت اضافه، پرسپولیس دو بار تلاش کرد تا نتیجه را تغییر دهد و هواداران با شعارهای خود از این تیم حمایت کردند اما در شبی که پرسپولیس 20 شوت به سمت دروازه داشت و 12 کرنر ارسال می کرد، به نظر می رسید عصر پرسپولیس اتفاق نمی افتد. برای پایان، از آن لذت ببرید و همه چیز در پایان است.

چند ثانیه مانده به سوت پایان، شعارهای عجیبی علیه یحیی آغاز شد. بازیکنان و کادر فنی پرسپولیس در میانه میدان ایستادند یا زمین خوردند و دو سه دقیقه فکر کردند که فرصت پیشروی چقدر راحت از دستشان می رود. یحیی جلوتر از بازیکنان به سمت سکوهای ضلع شرقی ورزشگاه و تونل خروجی رفت و با دست زدن سعی کرد هواداران را تشویق کند اما آنقدر عصبانی بودند که به این رفتار سرمربی تیم واکنش مثبت نشان ندادند. بنابراین همان کاری را کردند که دقایقی پیش در برابر بازیکنان الدیل دیدیم. آنها هر چه می توانستند روی زمین انداختند و شعار “شرمنده، من را رها کنید” سر دادند. یحیی شوکه شد و دستانش را در مقابل بطری هایی که به سمت او می آمدند باز کرد تا دلیل این برخورد را جویا شود. این رفتار هم جواب نداد و با ادامه جریان پرتاب آیتم و شعار، بازیکنان به زور سرمربی خود را هل دادند و او را به داخل تونل بردند.

خبرنگاران در شرایط خاص باور نمی کردند که چنین صحنه هایی در حال رخ دادن است. همه در حالی که مات و مبهوت بودند با تلفن همراه خود این لحظات را ثبت می کردند. البته از فاصله بسیار دور و در حالی که دستشان روی صحنه تلفن همراه بود تا روی تصویر زوم کنند.

دقایقی بعد درویش که خود را برای خروج از محل ویژه آماده می کرد با هواداران خشمگینی مواجه شد که در مقابل چشمانش شعارهای بسیار تندی علیه او سر دادند. این شعارها با دخالت یکی از همراهان درویش، مدیرعامل پرسپولیس به درگیری فیزیکی رسید و در نهایت او تصمیم گرفت که این شرایط نباید از قسمت ویژه ورزشگاه حذف شود!
هنوز چند هوادار در ورزشگاه آزادی حضور داشتند، اما بیشتر آنها ورزشگاه را ترک کرده بودند. پرسپولیس در این دیدار شکست خورد و ناکامی جدیدی برای فوتبال ایران در آسیا ثبت شد. البته این برای ما خیلی غیرعادی نبود. به هر حال چند دهه است که اینطور بوده است، اما روزی که این همه هوادار پس از چند سال دوباره ورزشگاه آزادی را احیا کردند، تیم باشگاهی پرسپولیس شب تلخی را در خاطره آنها به یادگار گذاشت.