چند نکته درباره عضویت ایران در شورای حکام/ایران در دوره قبل چگونه به این کرسی دست یافت؟- اخبار فناوری اطلاعات | اینترنت موبایل – اخبار کسب و کار ای بی اس نیوز
لازم به ذکر است اتحادیه بین المللی مخابرات ITU وابسته به سازمان ملل متحد بوده و هدف از تاسیس آن کمک به رشد ارتباطات در جهان می باشد.
اجلاس شورای حکام اتحادیه جهانی مخابرات هر چهار سال یکبار برگزار می شود و راهبردی ترین سیاست ها در حوزه مخابرات در این اجلاس تعیین می شود. در عین حال مصوبات زیادی صادر می شود و اسناد زیادی امضا می شود و هر چهار سال یکبار در همین مجمع اعضای شورای رؤسا تعیین می شوند.
کشورهای عضو اتحادیه بین المللی مخابرات در 4 اکتبر در بخارست، رومانی برای تعیین اعضای جدید شورای سران برای یک دوره 4 ساله از 2023 تا 2026 تشکیل جلسه دادند.
اگرچه حضور در این کرسی می توانست برای ایران مفید باشد (البته ایران همچنان در شورای حکام عضویت دارد و در روند صدور قطعنامه ها و تصمیمات مهم در صحنه تاثیرگذار خواهد بود)، اما توجه به چند مورد نکاتی در مورد انتخابات دیروز و دوره قبل که ایران توانست کرسی را کسب کند، خالی از لطف نیست.
اولین نکته رقابت پذیری این دوره از انتخابات بود به گونه ای که قرار بود از بین 16 کشور 13 کشور انتخاب شوند اما انتخابات دوره قبل اصلا رقابتی نبود و 13 کرسی دوره قبل به 13 کشور نامزد تعلق گرفت!
ممکن است برخی استدلال کنند که تعداد آرای ایران نسبت به دوره قبل که 146 رای بود، کاهش قابل توجهی داشته است. به راحتی می توان ثابت کرد که این کاهش آرا به دلیل افزایش تعداد نامزدها بوده است و نه به دلیل کاهش محبوبیت ایران در منطقه.
البته باید به این نکته نیز اشاره کرد که برخلاف ادعای برخی تحلیلگران مبنی بر عدم عضویت ایران در هیات مدیره اتحادیه جهانی مخابرات و عدم عضویت در این هیات، باید گفت: ایران همچنان عضویت رسمی خود را در این شورا حفظ کرده و تنها عضوی از رهبران این شورا نیست.
absnews
به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری ای بی اس نیوز ، سران کشورهای عضو اتحادیه بین المللی انرژی از 4 اکتبر در بخارست پایتخت رومانی در قالب اجلاس سران در حال برگزاری نشست بودند که روز گذشته (دوشنبه 11 مهرماه) انتخابات رؤسای هیئت رئیسه این اتحادیه برگزار شد. استانداران نیز در چارچوب این اجلاس برگزار شد و ایران نیز در بین 16 کشور قرار گرفت و منطقه E که کاندیدای این کرسی بود با 91 رای پانزدهم شد و برای حفظ کرسی در این هیات موفق نشد.
به عبارت ساده تر، دوره قبل عملاً غیررقابتی بود و تنها رتبه بندی کشور بر اساس آرا این بود که ایران در بین 13 کشور شرکت کننده و کاندید در رتبه سیزدهم قرار گرفت. این رده بندی در حالی است که ایران در این دوره آخری نشد و بالاتر از عراق در این رده بندی قرار گرفت.
در منطقه E که کشورهای آسیا و استرالیا در آن قرار دارند، استرالیا، بحرین، چین، هند، اندونزی، ژاپن، کره، کویت، مالزی، فیلیپین، عربستان سعودی، تایلند و امارات متحده عربی با 13 کرسی توانستند به عنوان عضو فعالیت کنند. شورای حکام برای 4 سال دیگر. ایران با 44 رای از سیزدهمین کشور آسیایی (چین) که توانست کرسی این شورا را کسب کند، فاصله دارد. در واقع چین به عنوان آخرین و سیزدهمین عضو با 44 رای بیشتر از ایران توانست به عضویت شورای سران دولت درآید.
نکته جالب دیگر این است که اکثر آرای ایران از کشورهای قدرتمند در این زمینه مانند روسیه می آید و ایران توانسته رای بیشتری را از کشوری مانند روسیه کسب کند.
نکته بعدی این است که در دولت اول حسن روحانی که اتفاقاً دوره رقابتی انتخاباتی هم بود و ایران نتوانست به کرسی شورای حکام برسد و تنها حدود هفتاد رای کسب کرد اما در این مدت ایران توانست حدود 20 رای کسب کند. آرا با وجود همه موانع و مشکلات و محدودیت ها برای کسب بیش از این مدت و این اتفاق می تواند پیشرفتی برای ایران محسوب شود.
نوشته های مرتبط:
