در میان اصلاح طلبان تمایلی برای رایزنی برای تایید صلاحیت خود در انتخابات نمی بینم/تصفیه یک بیماری اجتماعی است نه پروژه • رکنا

جهانبخش محیبی نیا، نماینده سابق شورای اسلامی در گفت وگو با خبرنگار ایلنا، در پاسخ به این سوال که چقدر ضرورت رایزنی و مذاکره اصلاح طلبان با نهادهای بالاتر در خصوص رد صلاحیت های انتخاباتی را جدی می دانید، گفت: نهادهای متولی که به وجود می آیند. از اراده، انتظار می رود. مردمی هستند و پس از گذشت 44 سال از انقلاب اسلامی مشروعیت دارند، به حدی از بلوغ و صلاحیت رسیده اند که بتوانند واقعیت های جامعه، واقعیت های جمهوری اسلامی و ایران عزیز را به طور کامل درک کنند و نیازی نیست. نیروهای واسطه و مردم امروزه در شرایطی به سر می بریم که باید درک درستی از سیاست و سایر موضوعات طبقه بندی شده در حوزه اقتصاد، فرهنگ و امور اجتماعی داشته باشیم. اگر ما غفلت، بی توجه و مغرور باشیم، دچار همان ضرر خواهیم شد و این ضرر گریبان همه کسانی را خواهد گرفت که دوست دارند در این کشور پهناور و بسیار گرانبها زندگی کنند.

وی گفت: رایزنی نمی تواند خیلی مهم باشد، اگر توازن و تعادل توسط نهادهای مسئول احراز صلاحیت ها با دقت بیشتری بررسی شود، جامعه بسیار متعادل می تواند بزرگترین رویداد سیاسی امسال را مدیریت و تجربه کند. انشاالله بتوانیم در مدیریت بهتر جامعه بر نتایج این آزمون و برگزاری این رویداد بزرگ سیاسی شاهد منافع خوبی باشیم.

محیبی نیا در پاسخ به این سوال که آیا این تمایل برای مشورت با نهادهای بالاتر وجود دارد، اظهار داشت: من مسئولیت نمایندگی جریانات سیاسی به ویژه اصلاح طلبان را بر عهده ندارم و هرگز در عرصه اصلاح طلبان بازی نکرده ام اما نمی بینم. این به آنها اجازه می دهد تا وارد موضوع مشاوره شوند. چرا که درها، شجاعت و میل به مشورت در جامعه ما ضعیف شده است و از سوی دیگر، تجربه های تلخی که در پی یکدیگر بوده و زیر چشم نخبگان و جریان های منتقد سیاسی به وقوع پیوسته، دلسرد شده است. آنها را تا حد زیادی. در بحث گفتگو، مشورت و تبادل نظر و از منظر تحلیل مشکلات جامعه ایران، من این تمایل را در میان مردم برای انجام این کار به صورت جمعی و با اراده عمومی نمی بینم.

وی افزود: اما شاید افرادی از جریانات اصلاح طلب و اصولگرایان منتقد زمینه مناسبی برای مشورت پیدا کنند، در قالب حزب یا جریان وارد شوند، اما شکاف های عمیقی را که ورود به قلب است، هرگز نمی بندند. نهاد سیاسی در جامعه ما پر نخواهد شد

محیبی نیا در پاسخ به این سوال که راه حل مقابله با تردد کاربران اینترنتی چیست، گفت: اینترنت یک بیماری اجتماعی است; فکر نکنید که این یک پروژه است. این وضعیت تنش های متفاوتی را در جامعه ایران ایجاد می کند. تطهیر خود را به عنوان یک بیماری نشان می دهد که بار دیگر به خوبی درک نشده است.

این فعال سیاسی می افزاید: از یک طرف پاکسازی توتالیتاریسم کسانی است که ترسو هستند، عیب و حیثیت خود را در حذف نیروهای جامعه می بینند، از طرف دیگر جنبش ها و مردم هستند. . که گاهی زمین بازی و قواعد بازی را به نفع پیروزی فراموش می کنند، اعتماد به سیستم را تعدیل و در مواردی آسیب می بینند و سیستم را به تقلیل گرایی وادار می کنند. امروز متأسفانه جریان اصلی فکری و سیاسی جامعه ایران به جایی رسیده است که همه دچار نوعی جنجال و کوری سیاسی هستند که در آن هیچ هویت، اعتماد و صلاحیتی در احزاب دیگر نمی بینند. اشتباهات بزرگ به نام دشمنی: نادیده گرفتن نیروهای خوب اجتماعی و اشتباهات بزرگ به نام ناآگاهی از خدماتی که نظام ارائه می دهد، یعنی کسانی که آلوده به سیاست هستند و کسانی که فکر می کنند کاری به سیاست ندارند. اگر سیاست تمام جنبه های زندگی آنها را پوشش دهد و نتیجه آن ضرر و زیان همه ما باشد.

محیبی نیا در پاسخ به این سوال که چه راهکاری برای پرداختن به این روند وجود دارد تا دیگر شاهد چهره های حذف شده نباشیم، گفت: با روندی که طی شد و با توجه به نتایج ضعیفی که در حوزه مدیریت داشتیم و با اقدام، انجام می دهم. به خودم اجازه نمی دهم راه حلی پیدا کنم چون واقعاً این امید و نگاه مثبت را نسبت به سال‌های قبل نمی‌بینم، چون فراتر از سنم نیستم، بلکه به این دلیل که واقعاً به کشور، جامعه و انقلاب اسلامی علاقه دارم. اولین چیزی که می تواند ما را به شادی، همبستگی و هم افزایی برساند، دیدن واقعیت های اجتماعی است. با این حال، در زمینه دانش، مشکلات عمده ای با عوامل و بازیگران وجود دارد. به عبارت دیگر، بازیگران، تصمیم گیرندگان و مدیران بر اساس یک موضوع اجتماعی خاص تصمیم گیری نمی کنند.

وی افزود: موضوع بعدی که بسیاری از کشورهایی که در عرصه جهانی مشکل دارند هنوز آن را تمام شده نمی دانند، بحث گفت وگو است که شما به عنوان مشورت از آن یاد کردید. متأسفانه مشورت، گفتگو و اعتقاد به دست دادن یا گرفتن در جامعه ما انعکاس ندارد و طبیعی است که از نظر پدیدارشناسی به سمت درک واقعیت های اجتماعی حرکت کنیم و اجازه ندهیم پیش فرض ها ما را به تصمیم گیری سوق دهند. پیش فرض ها قبل از اینکه بخواهیم تصمیم بگیریم بر تصمیمات ما تأثیر می گذارند و خود را به عنوان راهنمای جلوی چشم ما، به عنوان مدیر، بازیگر، منتقد، اصلاح طلب و اصول گرا معرفی می کنند.

این فعال سیاسی گفت: مشکل بعدی این است که صراحتاً می گویم، با وجود اینکه ما در حکومت دینی زندگی می کنیم و به آرمان های اسلام پایبند هستیم، متأسفانه کارگزاران ما و بخش بزرگی از جامعه که شامل بازیگران، فعالان سیاسی و منتقدان می شود. به اخلاق اهمیت نمیده همانطور که اخلاق در مقیاس جهانی مرده است، اخلاق نیز در جامعه ما در حال مرگ است. به عشق خدا و آینده این ملت و به عشق خون شهدا و اتحاد جمعی اوایل انقلاب، اخلاق خاصی را در تصمیم گیری های خود دخیل کنیم. تعظیم در برابر مردم اشکالی ندارد. این وظیفه قدرت است که در مقابل اراده عمومی و مردم انعطاف داشته باشد. آنها ما را سرزنش نخواهند کرد که با ملت خود سنجیده نشده ایم.

وی تصریح کرد: چالش بعدی این است که بخشی از این آگاهی عمومی را که به دست ما می رسد در تصمیم گیری ها، قضاوت ها و بررسی هایمان دخالت دهیم. اگر خدای ناکرده با این تصمیمات نادرست و اطلاعات نادرست با گزارش های غیرمعتبر سعی کنیم بخش زیادی از نخبگان خود را وارد خدمت نکنیم، نتیجه آن تکان دادن بدنه تمامیت ارضی است. آگاه باشیم که به هر دلیلی، چه در طرف مخالفان که متأسفانه به آنها گوش نمی دهند، چه از جانب کسانی که در داخل کشور در تعادل راست و چپ زندگی می کنند، لرزاندن پایه های تمامیت ارضی است. نه تنها به نفع ملت ایران، گذشته و آینده ما. اینطور نیست، اما ما همچنین بسیاری از جهان را به آشفتگی و مشکلات بزرگ خواهیم کشید. اگر ایران برای دنیا، خاورمیانه و خود کشور عظمت و عزت دارد، یقیناً چه به عنوان مدیریت و چه به عنوان منتقد مدیریت، نادیده گرفتن یا گذشت از این عظمت قابل بخشش نیست. در واقع گفت‌وگو، اخلاق و دعوت به آگاهی می‌تواند آب سردی بر این نفرت و این کدورت باشد که بخشی از جامعه را فرا گرفته است.

رکنا نیوز