برخلاف مطالعات قبلی، تحقیقات جدید نشان می‌دهد که مصرف بیشتر زینک ممکن است به طور قابل توجهی خطر ابتلاء به اندومتریوز را در مقایسه با مصرف مقادیر کمتر افزایش دهد.
این مطالعه نشان می‌دهد که ارتباط بالقوه ای بین مصرف بالای زینک در رژیم غذایی و افزایش خطر ابتلاء به اندومتریوز در زنان در مقایسه با کسانی که زینک کمتری مصرف می‌کنند، وجود دارد.
زینک یک ماده معدنی کمیاب است که برای بسیاری از عملکردهای بدن، از تولید انسولین تا سلامت سیستم ایمنی ضروری است. همچنین در تنظیم هورمون، سنتز DNA و پروتئین و تقسیم و رشد سلولی نقش دارد.
بدن ما نمی‌تواند زینک را ذخیره کند، بنابراین باید آن را از طریق رژیم غذایی خود به دست آوریم. با این حال، حفظ تعادل مناسب کلیدی است، زیرا هم مقدار زیاد و هم کم زینک می‌تواند فیزیولوژی انسان را مختل کند.
بیماری اندومتریوز مزمن شامل رشد سلول‌های آندومتر در خارج از رحم است که حدود ۶ تا ۱۰ درصد از زنان در سنین باروری را تحت تأثیر قرار می‌دهد. اندومتریوز اغلب منجر به درد و عوارض بالقوه مانند ناباروری می‌شود که تا ۵۰ درصد از افراد تشخیص داده شده را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
مطالعه حاضر شامل تجزیه و تحلیل داده‌های جمع‌آوری‌شده از نظرسنجی ملی سلامت و تغذیه است که بین سال‌های ۱۹۹۹ و ۲۰۰۶ با تمرکز بر زنان آمریکایی ۲۰ تا ۵۴ ساله انجام شد.
شرکت کنندگان تشخیص اندومتریوز خود را در پرسشنامه سلامت باروری گزارش کردند و مصرف زینک در رژیم غذایی خود را با ارائه ۲۴ ساعته غذای دریافتی خود برآورد کردند.
محققان دریافتند که مصرف بیشتر زینک ممکن است احتمال ابتلاء به اندومتریوز را افزایش دهد.
به نظر می‌رسد زنانی که روزانه بیش از ۱۴ میلی گرم زینک مصرف می‌کنند، در مقایسه با زنانی که ۸ میلی گرم در روز یا کمتر مصرف می‌کنند، ۶۰ درصد بیشتر در معرض خطر ابتلاء به اندومتریوز قرار دارند.
آنها هیچ تغییر آماری قابل توجهی در خطر اندومتریوز در بین افرادی که روزانه ۸ تا ۱۴ میلی گرم زینک مصرف می‌کردند مشاهده نکردند.
در نهایت، این مطالعه مشاهده‌ای نمی‌تواند رابطه علت و معلولی را اثبات کند و تحقیقات بیشتری برای درک نقش زینک در اندومتریوز و سلامت باروری زنان مورد نیاز است.
