وی طرح ویلاسازی را تنها برای مناطق روستایی و شهرهای کوچک مناسب دانست و گفت: بلندمرتبه سازی برای کاهش حمل و نقل، کاربری بهینه زمین، کاهش حجم شبکه های زیرساختی در شهر، کاهش سفرهای درون شهری و کاهش اتلاف وقت. . ایجاد ساختمان های مختلط، ایجاد منظره زیبا و ایجاد فضاهای راحت و آرام به شرط طراحی مناسب و امکان استفاده بهتر و بیشتر از اراضی مرتعی و کشاورزی و زمین های صنعتی مرغوب با توجه به وجود زمین وسیع ضروری است. و زیرساخت هایی که از قبل برای شهرهای کوچک فراهم شده است، توسعه افقی و ساخت خانه هایی با حیاط بزرگ توجیه می شود. اما در کلان شهرها و حومه آنها که جمعیت زیادی دارند، ساخت خانه های بزرگ نوعی هدر دادن زمین های با ارزش در این مناطق است.
به گفته شماعی، امروزه در بحث شهرسازی و ساخت و ساز مسکن با وسواس به مسائل زیست محیطی اعم از منابع آب، فضای سبز، هوا، انرژی و زیرساخت های شهری نگاه می کنند. با توجه به اقلیم خشک ایران، اگر از این مشکلات چشم پوشی کنیم، با مشکلاتی مواجه خواهیم شد.
شماعی با اشاره به مشکلات تامین آب در شهرک های حومه ای گفت: بخش قابل توجهی از آب در مسیر انتقال هدر می رود. بخشی از آن به طور مداوم به لوله های اصلی که گاهی طولانی هستند می ریزد. یعنی در دو حوزه با هدر رفت منابع آب، انرژی و سرمایه مواجه هستیم. از سوی دیگر باید برای تامین زیرساخت ها و امکاناتی که بیش از 20 عنصر را شامل می شود، بودجه های هنگفتی هزینه شود.
این استاد دانشگاه گفت: احیای بافت های فرسوده در شهرها بسیار منطقی تر از ساخت مسکن در حاشیه شهرها است. اما در ایران شاید یکی از دلایل تمرکز طرح های شهری در حومه کلان شهرها و شهرهای جدید، نبود ساختار محله ای پایدار مرکزی با تمامی کاربری های مورد نیاز در هر محله و دشواری های ساخت و ساز در بافت های فرسوده باشد. ; چرا که ساخت و ساز در بافت های فرسوده به دلیل مشکلات جمع آوری پلاک، بحث ارث خانه، اخذ مجوز و عدم مدیریت یکپارچه و… دشوار است. بنابراین به نظر می رسد دولت کار آسان تری را که ساخت مسکن در شهرهای جدید است، انتخاب کرده است. تا زمانی که آنجا هستیم با مشکل ارائه تسهیلات مواجه هستیم.
انتهای پیام
علی شماعی در گفت وگو با ای بی اس نیوز، اظهار کرد: در حال حاضر اکثر کشورهای پیشرفته با ساخت برج ها و مجتمع های بزرگ از آب، برق و امکانات در شهرها استفاده می کنند. با توجه به تجمیع امکانات رفاهی و زیرساخت های شهری در کلان شهرها، ساخت ساختمان های بلندمرتبه نسبت به هزینه ساخت واحدهای یک طبقه در حومه شهر مقرون به صرفه تر است.
این کارشناس مسکن به مشکل کمبود آب در تهران اشاره و خاطرنشان کرد: جمعیت توکیو و اطراف آن حدود 36 میلیون نفر است. زیرا در مناطق مختلف این کلانشهر خدمات و زیرساخت های شهری برای حمایت از چنین جمعیتی در هر منطقه و منطقه شهری وجود دارد. اما ما در اکثر شهرها حتی در تهران با مشکل ارائه خدمات عمومی مواجه هستیم. در تهران کسانی که بالای شهر زندگی می کنند برای دریافت بسیاری از نیازها و خدمات روزانه مانند تعمیر خودرو و خرید برخی کالاها به مرکز شهر یا جنوب شهر سفر می کنند. در واقع تناسب و تعادل زیادی در امکانات رفاهی و عدالت فضای شهری از نظر اجتماعی و اقتصادی در سطح محله وجود ندارد.
یک کارشناس مسکن گفت: سیاست اخیر شرکت عمران شهرهای جدید مبنی بر واگذاری زمین به مردم برای ساخت ویلا و خانه های یک طبقه باعث افزایش هزینه ها و اتلاف منابع می شود. در حالی که تقریبا تمامی کشورهای دنیا و در اکثر شهرهای بزرگ به توسعه عمودی و ساخت آسمان خراش هایی با طراحی مناسب روی آورده اند.
