بحث در مورد حقوق های منطقه ای مشکلات قانونی ایجاد می کند
نایب رئیس مرکز هماهنگی شوراهای اسلامی کار استان تهران با بیان اینکه ماده 41 قانون کار ملاک اصلی تعیین حداقل دستمزد کارگران است، درباره پیشنهادی که با هدف تعیین دستمزد منطقه ای ارائه شده است، گفت: تفسیر منطقه ای. بحث حقوق قابل تشخيص نيست زيرا قانون كار و قوانين عمومي مصوب مجلس است و البته تفسير اين قوانين بر عهده مجلس است، بنابراين اگر بر اساس تفسير جديد ماده 41 قانون كار باشد. مجلس باید در این زمینه تحقیق کند و باز کند.
به گزارش ای بی اس نیوز، محسن باقری با تاکید بر رعایت ماده 41 قانون کار به عنوان معیار و ضوابط تعیین حداقل دستمزد، به تشریح مشکلات حقوقی بحث منطقه ای مزد پرداخت و گفت: با توجه به اینکه قانون کار به آن اشاره ای نکرده است. ، طرح حقوق منطقه ای نمی تواند مبنای قانونی داشته باشد. بر اساس ماده 41 قانون کار، شورای عالی کار موظف است هر ساله حداقل دستمزد را برای مناطق و بخشهای مختلف بر اساس دو معیار نرخ تورم و سبد معیشتی تعیین کند. این ماده در مورد شمول قانون و حدود اجرای قانون و افرادی است که باید از این قانون اطاعت کنند و بنابراین عنوان ماده 41 قانون کار در مورد حدود اعمال قانون کار بحث می کند نه اینکه متفاوت باشد. حقوق برای مناطق مختلف یا صنایع مختلف دیده می شود.
وی افزود: در واقع هیچ تعبیری از این ماده قانونی وجود ندارد که بگوییم برای مناطق مختلف حقوق متفاوتی را می بینیم و در این ماده فقط اشاره شده است که شورای عالی کار برای مناطق و صنایع مختلف حقوق تعیین می کند بنابراین بر عهده کارفرمایان است. آن را دنبال کند
باقری امروز در نشست خبری با بیان اینکه حداقل دستمزد در قانون کار قید شده است، افزود: قانون کار تمامی صنایع کشور در تمام مناطق جغرافیایی و سرزمینی کشور را موظف به رعایت این حقوق و برای کل کشور کرده است. کشور حداقل حقوق و دستمزد را تعیین می کند پس نباید کمتر از آن پرداخت شود. این نقل قول که اکنون در ماده 41 قانون کار که به تعیین مزد منطقه ای اشاره شده است، تفسیری نادرست است زیرا قانون کار در موضوع دستمزد و سهم حداقل مزد و در آینده قواعد خاص و مشخصی دارد. مقالاتی که او در مورد پاداش های افزایش تولید و طبقه بندی بحث خواهد کرد.
وی طرح طبقه بندی مشاغل را برجسته کرد و گفت: طرح طبقه بندی مشاغل در قانون پیش بینی شده است تا برای صنایع و مناطق مختلف حقوق متفاوتی دیده شود اما با چه راهکاری؟ با تشکیل کمیته های طبقه بندی مشاغل در کارگاه های متشکل از نمایندگان کارگران و کارفرمایان همان کارگاه و بر اساس رتبه بندی پست ها و مشاغل در همان کارگاه، منطقه جغرافیایی و اقلیم محل استقرار این کارگاه. در واقع برای حقوق مشاغل موجود در این کارگاه بر اساس ارزیابی متناسب با کار محوله، نظارت، خطرات و حوادث ناشی از کار، گرد و غبار محل کار، تلاش فکری و فیزیکی کارگر و کار محول شده به او، سیستم های حقوق و دستمزد در طبقه بندی مشاغل دیده شده است.
نایب رئیس مرکز هماهنگی شورای اسلامی کار استان تهران گفت: معتقدم باید حقوق های متفاوتی را بر حسب مناطق و بخش ها شاهد باشیم، اما نه اینکه حداقل دستمزد در شعاع خود باشد و هدف پرداخت حقوق کارگران باشد. زیر حداقل دستمزد قانونی در قانون کار، تعیین دستمزد باید روشن شود و دستمزد برای همه مناطق و بخشهای مختلف تعیین شود، بنابراین تعمیم آن به حداقل دستمزد اشتباه است.
باقری درباره بررسی های انجام شده در کشورهای مختلف در خصوص دستمزد منطقه ای بیان کرد: آنها دستمزد ملی و حداقل دستمزد را در کشور خود اجرا می کنند و جدای از آن در مورد دستمزد مناطق و صنایع مختلف نیز تصمیم می گیرند. طبقه بندی مشاغل مورد تایید سازمان جهانی کار است و در بحث طبقه بندی مشاغل، شرکت های بزرگی مانند گروه هی که از بنیانگذاران طبقه بندی هستند، کارگاه های خود را بر اساس امتیاز طبقه بندی مشاغل، اشتغال و موقعیت طبقه بندی می کنند. در آمریکا، به دلیل اینکه توسط ایالت ها اداره می شود، ایالت ها یک دستمزد ملی دارند و هر ایالت حداقل دستمزد را دارد، اما آنها همچنین دستمزدها را در سطوح دیگر تعیین می کنند و مشاغل طبقه مغازه را بر اساس سیستم های استخدامی و قوانین مربوط به پاداش خدمات طبقه بندی می کنند.
این مقام کارگری ادامه می دهد: موضوع حقوقی دیگری که در بحث دستمزد منطقه ای قابل طرح است این است که طرح طبقه بندی مشاغل در واحدهای زیر 50 کارگر اجرا نمی شود. در واقع این طرح در واحدهای بیش از 50 پرسنل گنجانده شده است. متأسفانه در سال های اخیر برخی از کارگاه ها از شمول قانون کار خارج شده اند در حالی که ما این موضوع را قبول نداریم، زیرا وقتی حداقل دستمزد را به کارگاه های کوچک به دلیل نداشتن طرح طبقه بندی مشاغل می دهیم، سایر سطوح حقوقی نیست. به آنها اعمال می شود و می بینیم که کارگر با 30 سال سابقه کار حرفه ای در کارگاه، همچنان حداقل حقوق را دریافت می کند، اما از طرف دیگر در کارگاه های بالای 50 کارگر که واحدهای بزرگ محسوب می شوند، حقوق بیشتری دریافت می کند. حقوق پرداخت می شود زیرا بر اساس نظام طبقه بندی حقوق متفاوتی دریافت می کنند و می بینیم که کارگری با 30 سال سابقه کار حرفه ای در یک کارگاه، همیشه حداقل دستمزد را دریافت می کند.
وی با بیان اینکه به دلیل مسائل حقوقی نمی توانیم منطقه ای شدن حقوق را مدنظر قرار دهیم، گفت: نمی توانیم تفسیر هیچ نهادی را در موضوع حقوق منطقه ای به رسمیت بشناسیم، زیرا قوانین کلی مصوب مجلس است و البته تفسیر این قوانین نیز هست. مسئولیت مجلس است و مجلس می تواند بنابراین اگر بخواهیم تفسیر جدیدی از بند 41 قانون کار داشته باشیم و در مورد مناطق و استان های مختلف برای منطقه ای شدن حقوق ها بحث کنیم، لازم است که تفسیر جدیدی از مجلس داشته باشیم و در آن شرکت کنند.
انتهای پیام