جنگ سرد جدید بین آمریکا و روسیه / اسرار نظامی روسیه فاش شده است
اگر این مهندس روس هنوز ناشناخته همان چیزی باشد که ادعا می کند، می تواند برای سیستم اطلاعاتی آمریکا بسیار مفید باشد. بمب افکن Tu-160 بخشی از سه گانه هسته ای روسیه است که شامل بمب افکن ها، زیردریایی های هسته ای و موشک های زمینی پرتاب کننده هسته ای می شود. در صورت وقوع جنگ، Tu-160 بر فراز دایره قطب شمال پرواز خواهد کرد، در حالی که محفظه تسلیحات آن مملو از موشک هایی با کلاهک هسته ای است که می تواند از آنها برای هدف قرار دادن اهداف در ایالات متحده و کانادا استفاده کند. انتظار می‌رود نسخه‌های جدید White Strong تا 40 سال دیگر پرواز کنند، بنابراین هرچه سرویس امنیتی ایالات متحده بیشتر بداند، بهتر است.
دفتر طراحی توپولف در زمان اتحاد جماهیر شوروی بمب افکن Tu-160 را در اواخر دهه 1970 توسعه داد. این هواپیما از نظر ظاهری و عملکرد مشابه بمب افکن آمریکایی B-1 است، با دماغه ای باریک و نوک تیز، یک بال هندسی که به جلو و عقب خم می شود. .
به عنوان یک ناو موشک کروز، Tu-160 معمولاً با سرعت 0.77 ماخ پرواز می کند و سقف پروازی آن 39000 فوت است. اما مانند بمب افکن B-1، وایت استرانگ روسیه می تواند در ارتفاع کم به حریم هوایی دشمن نفوذ کند و با استفاده از سیستم ضد برخورد با سرعت 640 مایل در ساعت (1024 کیلومتر در ساعت) پرواز کند. . مشکلات اقتصادی روسیه پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، که تا دهه 2000 ادامه یافت، به این معنی بود که این کشور همچنان به هواپیماها و تجهیزات دوران شوروی برای تجهیز کامل نیروی هوایی خود متکی بود. ناوگان بمب افکن روسیه نیز از این قاعده مستثنی نبود: این ناوگان شامل ترکیبی از 66 بمب افکن Tu-95 “Bear”، 44 بمب افکن Tu-22M “Backfire” و 16 بمب افکن Tu-160 است. بمب افکن های Tu-160 در پایگاه هوایی انگلس در نزدیکی ساراتوف، 300 مایلی جنوب کازان مستقر هستند.
بر اساس گزارش ها، مقامات ایالات متحده به ویژه مشتاق هستند بدانند آیا بمب افکن های بلک جک ارتقا یافته قادر به حمل سلاح های مافوق صوت هستند یا خیر. پیش بینی می شود موشک بالستیک کوتاه برد Kh-47M2 که با نام Kinzhal (خنجر) نیز شناخته می شود توسط این بمب افکن مورد استفاده قرار گیرد. برد موشک کینجال 1200 مایل (1920 کیلومتر) است که تقریباً معادل برد موشک کروز هسته ای Kh-55SM است. اما Kh-55SM با سرعتی در حدود 500 مایل در ساعت (800 کیلومتر در ساعت) پرواز می کند، در حالی که حداکثر سرعت Kinzhal 7672 مایل در ساعت یا 10 ماخ (12275 کیلومتر در ساعت) است.
تمام 16 بمب افکن Tu-160 حداقل 34 سال سن دارند و برنامه نوسازی آنها تنها در سال 2014 آغاز شده است. فقط تعداد کمی از بمب افکن های Tu-160 به نسخه Tu-160M ارتقا یافته اند، اما کل ناوگان یک بمب جدید دریافت خواهد کرد. کابین شیشه ای، سیستم های ناوبری پیشرفته و تجهیزات ارتباطی ماهواره ای جدید. همزمان روسیه خط تولید بمب افکن های Tu-160 را راه اندازی مجدد کرده و قصد دارد 40 تا 50 فروند از این بمب افکن ها را تولید کند که به موتورهای جدید مجهز خواهند شد.
این پناهجوی ناشناس روسی همان چیزی است که محافل جاسوسی آن را «مهمان ناخوانده» می‌نامند: کسی که به جای جذب مخفیانه، داوطلبانه به مقامات اطلاعاتی آمریکا مراجعه کرده و اطلاعاتی را ارائه می‌دهد، اغلب در ازای چیزی. . اگر آن شخص همانی باشد که می گویند، اطلاعاتش بسیار مفیدتر از سال گذشته خواهد بود. با بدتر شدن روابط ایالات متحده و روسیه به دلیل جنگ در اوکراین و تهدیدهای روسیه برای استفاده از تسلیحات هسته ای، اسرار هسته ای مسکو بیش از هر زمان دیگری در دهه های گذشته ارزشمند است.
ظاهراً این مرد به همراه خانواده اش سوار بر یک SUV زرهی به مرز مکزیک و آمریکا رفته و درخواست پناهندگی سیاسی کرده اند. این مرد خود را به عنوان یک مهندس سابق معرفی کرد که در کارخانه هواپیماسازی کازان کار می کرد و ادعا می کند که در مورد هواپیمای تهاجمی تحقیق کرده است، اما از حمایت او از الکسی ناوالنی، مخالف سیاسی ولادیمیر پوتین، می ترسد که او را دچار مشکل نکند. این مرد به مقامات گفت که از سال 2018 تا 2021 برای شرکت توپولف کار می کرد و از بمب افکن Tu-160 به عنوان “سفید قوی” روسیه یاد کرد، لقبی که به رنگ سفید و ظاهر قوی بمب افکن داده شده است. کشورهای ناتو آن را با نام بلک جک می شناسند.
به نظر می رسد جنگ سرد جدید بین ایالات متحده و روسیه در مکانی غیرعادی و عجیب آغاز شده است: مرز ایالات متحده و مکزیک. مردی که ادعا می‌کند کارمند سابق یکی از پیمانکاران ارشد روسیه است، در مرز آمریکا و مکزیک حضور یافته و موافقت کرده است که در ازای دریافت پناهندگی سیاسی، اسرار نظامی روسیه را در اختیار ایالات متحده قرار دهد. این مرد ادعا می کند که روی Tu-160 کار کرده است، یک بمب افکن نیمه پنهان کار دو منظوره که قادر به حمل موشک های کروز روسی است.
دفتر طراحی توپولف در زمان اتحاد جماهیر شوروی، بمب افکن Tu-160 را در اواخر دهه 1970 توسعه داد. این هواپیما هم از نظر ظاهر و هم عملکرد شبیه بمب افکن آمریکایی B-1 است، با دماغه ای باریک و نوک تیز، یک بال هندسی که به جلو و عقب حرکت می کند و ظاهر کلی بسیار مرتب بمب افکن بلک جک در درجه اول به عنوان حامل موشک کروز عمل می کند. این بمب افکن می تواند تا 6 موشک کروز Kh-55SM را برای حمله به اهداف زمینی حمل کند که هرکدام دارای کلاهک حرارتی 200 کیلوتنی هستند، در حالی که نسخه Kh-555 دارای کلاهک معمولی با قابلیت انفجار قوی است و می توان روی این بمب افکن نیز استفاده کرد. در مقابل، بمب افکن آمریکایی B-1 دیگر بمب افکن هسته ای نیست.
بمب افکن روسی (2)
در صورت پرتاب با بالاترین سرعت، Kh-55SM پس از دو ساعت و 20 دقیقه به هدف خود برخورد می کند، اما این عدد برای موشک کینجال تنها 12 دقیقه است. معرفی سلاح های مافوق صوت ممکن است به طور جدی تلاش های فرماندهی دفاع هوافضای آمریکای شمالی برای از بین بردن موشک های Tu-160 پس از پرتاب را به چالش بکشد.