جنگنده های متعلق به نیروی دریایی آمریکا

نیروی دریایی ایالات متحده (USN) شاخه دریایی ارتش ایالات متحده است و قدرتمندترین نیروی دریایی در جهان است. نیروی دریایی ایالات متحده که در سطح بین المللی در آب های عمیق اقیانوس آزاد فعالیت می کند، یک نیروی آماده رزم است که مسئول دفاع از منافع کشور در آب های دور از سرزمین اصلی کشور است. در حالی که تاریخ نیروی دریایی ایالات متحده به دوران استعمار بریتانیا برمی گردد، قدرت آن با سایر نیروی دریایی در جهان بی نظیر بود تا اینکه در اوایل قرن گذشته شروع به ساخت کشتی های غول پیکر و ترسناک کرد. چند ماه پس از اینکه یک خلبان غیرنظامی به نام یوجین الی نحوه استفاده از هواپیما را برای نظارت و گشت زنی نشان داد، نیروی دریایی ایالات متحده اولین هواپیمای خود را به نام Curtiss Model E A-1 Triad دریافت کرد.

نیروی دریایی ایالات متحده شروع به استفاده از این هواپیما می کند

پس از فرود موفقیت آمیز هواپیمای شناور در کنار کشتی، سازنده هواپیما، گلن کرتیس، نیروی دریایی را از مفید بودن آن متقاعد کرد. کورتیس سپس نشان داد که چگونه می توان هواپیما را بر روی یک قایق بارگذاری کرد و با استفاده از جرثقیل به آب بازگرداند.

اولین ایستگاه هوایی نیروی دریایی آمریکا در خلیج پنساکولا فلوریدا قرار داشت و در ژانویه 1914، پنج ماه قبل از شروع جنگ در اروپا افتتاح شد. با احتمال حمله به کشتی های آمریکایی توسط زیردریایی های آلمانی در سال 1916، نیروی دریایی ایالات متحده توصیه کرد که ایستگاه های هوایی در پایگاه های دریایی در امتداد ساحل ایجاد شود.

عصر ناوهای هواپیمابر

پس از درک اهمیت نیروی هوایی در طول جنگ جهانی اول، برنامه ریزان نظامی شروع به جستجوی راه های بیشتری برای استقرار هواپیما در کشتی ها کردند. اگرچه نیروی دریایی امپراتوری ژاپن ناو هواپیمابر هوشو مانند را در سال 1922 به آب انداخت، اولین ناو هواپیمابر هدفمند HMS Hermes بود که در سال 1924 به آب انداخته شد.

پس از معرفی ناوهای هواپیمابر، جنگ دریایی وارد مرحله جدیدی شد و کشتی ها دیگر برای قدرت به تسلیحات بزرگ خود متکی نبودند. تطبیق پذیری یک ناو هواپیمابر برای اولین بار در سال 1940 ثابت شد، زمانی که HMS Illustrious سه کشتی جنگی ایتالیایی را در خلیج تارانتو در جنوب ایتالیا غرق کرد. پس از حمله غافلگیرانه ژاپن به پرل هاربر در 7 دسامبر 1941 با استفاده از شش ناو هواپیمابر، مشخص شد که جنگ دریایی وارد مرحله جدیدی شده است. در پاسخ به حمله ژاپن، نیروی دریایی ایالات متحده وارد 1000 کیلومتری خاک اصلی ژاپن شد و در 18 آوریل 1942، 16 بمب افکن B-25 را از عرشه USS Hornet برای حمله به توکیو پرتاب کرد.

از زمان جنگ جهانی دوم، ناوهای هواپیمابر نیروی دریایی ایالات متحده در جنگ کره، جنگ ویتنام و درگیری های مختلف در سراسر خاورمیانه شرکت کرده اند.

هواپیماهای فعلی مورد استفاده نیروی دریایی ایالات متحده

هواپیمای آموزشی نیروی دریایی آمریکا

Beechcraft T-34 Mentor: برگرفته از Type 35 Bonanza. T-34 Mentor یک هواپیمای تک موتوره و ملخ محور است که از اواخر دهه 1940 برای آموزش خلبانان استفاده می شود.

Northrop F-5: F-5 توسط Northrop در اواخر دهه 1950 طراحی شد و یک جنگنده برتری هوایی و هواپیمای سبک حمله زمینی است. نیروهای ویژه نیروی دریایی و تفنگداران دریایی ایالات متحده از F-5 به عنوان یک هواپیمای آموزشی در نقش دشمن استفاده می کنند.

McDonnell Douglas T-45 Goshawk: زمانی که نیروی دریایی ایالات متحده به دنبال یک هواپیمای آموزشی جدید برای جایگزینی T-2 Buckeye و TA-4 Skyhawk در اواخر دهه 1970 بود، مک دانل داگلاس و British Aerospace (BAe) یک نسخه را ساختند و انتخاب کردند. شاهین دریایی.

Northrop T-38 Talon یک جت آموزشی مافوق صوت دو موتوره است که برای نیروی هوایی ایالات متحده (USAF) طراحی و تولید شده است. نیروی دریایی همچنین از Northrop T-38 Talon در مدرسه آموزش خلبانی خود در رودخانه پتوکسنت مریلند استفاده می کند.

Beechcraft T-6 Texan II: Beechcraft T-6 Texan II بر اساس Pilatus PC-9 سوئیس، یک موتور توربوپراپ تک موتوره است که برای آموزش های اصلی هوانوردی دریایی استفاده می شود.

هواپیمای ترابری نیروی دریایی آمریکا

Bell Boeing V-22 Osprey: بل بوئینگ V-22 Osprey یک هواپیمای نظامی چند منظوره تیلتروتور با قابلیت های VTOL و STOL است که برای ارائه قابلیت های حمل و نقل هوایی یک هلیکوپتر با عملکرد کروز یک توربوپراپ طراحی شده است.

لاکهید C-130 هرکول: در اصل به عنوان یک هواپیمای نظامی، پزشکی و حمل بار طراحی شده بود، هواپیمای چهار موتوره لاکهید C-130 هرکول برای انجام ماموریت های مختلف از جمله سوخت گیری هوا به هوا استفاده می شود. نیروی دریایی ایالات متحده بر روی یک ناو هواپیمابر C-130 برخاست و فرود آمد، اما هواپیماهای ترابری هرگز در یک کشتی مستقر نشدند.

C-38A Courier: زمانی که این هواپیما در دست غیرنظامیان باشد، به هواپیمای تجاری Gulfstream G100 معروف است، اما نیروی دریایی آمریکا از C-38A Courier به عنوان هواپیمای پشتیبانی آزمایشی و ارزیابی استفاده می کند.

C-40 Clipper: نسخه نظامی بوئینگ 737NG که توسط نیروی دریایی به عنوان هواپیمای باری و مسافربری استفاده می شود.

C-26 Metroliner: C-26 Metroliner Fairchild یک هواپیمای دو توربوپراپ است که توسط نیروی دریایی برای حمل و نقل بار و مسافر واکنش سریع استفاده می شود.

C-20 Grey Ghost: C-20 Grey Ghost یک نسخه نظامی از هواپیمای Gulfstream IV است که توسط نیروی دریایی برای انتقال افراد VIP استفاده می شود.

C-12 Huron: Beechcraft C-12 Huron یک نسخه نظامی از هواپیمای توربوپراپ دو موتوره Beechcraft Super King Air است. نیروی دریایی از C-12 Huron برای پشتیبانی سفارت، تخلیه پزشکی و به عنوان یک هواپیمای باری سبک و هواپیما استفاده می کند.

گرومن C-2 Greyhound: C-2 Greyhound یک هواپیمای باری با بال بالا و دو موتوره است که توسط نیروی دریایی برای ارسال محموله، پست و حمل مسافر به ناوهای هواپیمابر نیروی دریایی استفاده می شود.

هواپیمای گشت دریایی نیروی دریایی آمریکا

لاکهید P-3 Orion: بر اساس لاکهید L-188 Electra، P-3 Orion یک هواپیمای نظارتی دریایی و ضد زیردریایی چهار موتوره توربوپراپ است که برای نیروی دریایی ایالات متحده طراحی شده است.

بوئینگ B-8 Poseidon: برگرفته از بوئینگ 737-800 غیرنظامی، نیروی دریایی B-8 Poseidon به عنوان یک هواپیمای گشت دریایی و شناسایی استفاده می شود.

هواپیمای جنگ الکترونیک نیروی دریایی آمریکا

EP-3 Orion: Lockheed EP-3 یک نسخه الکترونیکی تشخیص سیگنال P-3 Orion است. نیروی دریایی از EP-3 به عنوان هواپیمای رهگیری ارتباطات استفاده می کند.

EA-18 Growler: این هواپیمای نظامی نسخه حامل هواپیمای دو سرنشین Boeing F/A-18F Super Hornet است. نیروی دریایی از AE-18 Growler برای پارازیت تاکتیکی و حفاظت الکترونیکی برای نیروهای نظامی ایالات متحده در سراسر جهان استفاده می کند.

E-6 Mercury: بر اساس Boeing 707-300، Boeing E-6 Mercury به عنوان مرکز فرماندهی و کنترل هوابرد عمل می کند.

هواپیمای آواکس نیروی دریایی آمریکا

Northrop Grumman E-2 Hawk: این هواپیما یک هواپیمای حامل هشدار زودهنگام تاکتیکی هوابرد است که قادر به عملیات در هر شرایط آب و هوایی است.

هواپیماهای جنگی نیروی دریایی آمریکا

F/A-18E/F سوپر هورنت: بوئینگ F/A-18E/F سوپر هورنت مجموعه ای از هواپیماهای جنگنده مافوق صوت چند منظوره است.

F-35 Lightning II: F-35 Lightning II لاکهید مارتین نسخه دریایی F-35 Lightning است که با نام F-35C شناخته می شود. F-35C با قابلیت برخاستن کوتاه و فرود عمودی (STOVL)، یک جنگنده رادارگریز تک موتوره و چند منظوره است که می تواند برای ماموریت های مختلف مورد استفاده قرار گیرد.

تا 18 جولای 2023، تعداد کل هواپیماها و هلیکوپترهای عملیاتی در نیروی دریایی ایالات متحده 4012 بود.