جرم انگاری یک ضرورت حیاتی برای جلوگیری از تخریب میراث طبیعی است

در این گزارش به خطر احتمالی تخریب میراث طبیعی به دلیل افزایش تعداد گردشگران از طریق تبلیغات اشاره شده و راهکار مقابله با آن لزوم جرم انگاری در حوزه میراث طبیعی است. بدیهی است که با گنجاندن هر اثری در فهرست ارزشی، تمایل گردشگران و بازدیدکنندگان به بازدید از آن افزایش می یابد. این یعنی کار روی پیشخوان و افزایش احتمال خرابکاری یا اعمال مجرمانه در اطراف آن. بنابراین ضرورت جرم انگاری و حفاظت از این میراث بیش از پیش احساس می شود.
در عین حال برخی از آثار طبیعی کشور مانند کوه دماوند یا چشمه آب معدنی باداب سورت از دهه 80 در فهرست آثار ملی کشور قرار گرفته و آثاری مانند جنگل های هیرکانی یا دشت لوت در فهرست آثار ملی قرار گرفته است. در فهرست آثار ملی. آثار میراث طبیعی یونسکو از دهه 1990.
در این گزارش پژوهشی، فقدان قوانین حفاظت از میراث طبیعی مورد انتقاد قرار گرفته و در خصوص انبوه قوانین حمایتی از میراث فرهنگی، عنوان شده است که بررسی قوانین موجود در کشور نشان می دهد که میراث فرهنگی از پشتوانه های حقوقی بسیار غنی برخوردار است. و به طور کلی، هر زمان که از میراث آن صحبت می کنیم، میراث فرهنگی محسوب می شود. در حالی که میراث طبیعی مکمل دیگری برای میراث فرهنگی محسوب می شود که هیچ مبنای قانونی دیگری جز قانون الحاق ایران به کنوانسیون حفاظت از میراث فرهنگی و طبیعی جهانی مصوب 1392 ندارد.
به گزارش مرکز پژوهش های مجلس ای بی اس نیوز، در این گزارش پژوهشگران دفاتر آموزش و پرورش و فرهنگ شناسی دو مقوله فرهنگ و طبیعت را دو مقوله تودرتو دانستند به طوری که نمی توان زندگی آنها را مستقل از یکدیگر تلقی کرد.
در شرح چگونگی درهم تنیدگی دو مقوله فرهنگ و طبیعت آمده است که شرایط طبیعی در شکل گیری و توسعه فرهنگ نقش دارد و فرهنگ در نحوه استفاده و معناسازی از طبیعت مؤثر است. همچنین یکی از مهمترین کارکردهای طبیعت امکان استفاده نمادین از جنبه های میراثی آن برای ایجاد وحدت و همبستگی ملی است. بنابراین آنچه میراث نامیده می شود را باید به دو نوع میراث طبیعی و فرهنگی طبقه بندی کرد.