توضیح وزارت اقتصاد درباره آمارهای اقتصادی دولت قبل

به گزارش ای بی اس نیوز، به نقل از وزارت امور اقتصادی و دارایی، وی در واکنش به اظهارات اخیر حجت الاسلام حسن روحانی درباره آمارهای اقتصادی دولت قبل، توضیحاتی را به شرح زیر ارائه کرد:

در سه ماهه اول سال 1400 که آقای روحانی ادعا می کند رشد اقتصادی 6.7 درصدی بوده و با این رشد اقتصادی کشور را به دولت بعدی سپرد، رشد مولفه های اقتصادی قابل توجه است. رشد بخش نفت 36.6 درصد، رشد بخش کشاورزی منفی 2.3 درصد، رشد بخش صنایع و معدن 1.7 درصد و رشد بخش ساختمان منفی 11.3 درصد بوده است.

وضعیت سه ماهه دوم که بار دیگر کارنامه عملکرد این دولت را تشکیل می دهد به این شرح است: رشد اقتصادی یک درصد، رشد در بخش نفت 5.4 درصد، رشد در بخش کشاورزی منفی 2.5 درصد، رشد اقتصادی بخش صنعت و معدن منفی 4.4 درصد و بخش ساختمان منفی 15.6 درصد است.

در عین حال باید گفت که این رشد 6.7 درصدی در بهار 1400 پس از رشد صفر درصدی در بهار 1396، رشد منفی 4.8 درصدی در بهار 2019 و رشد 0.7 درصدی در بهار 1398 ایجاد شده است. مقدار تولید بهار است. در سال 2019، یک تغییر جزئی منجر به رشد قوی شد، به طوری که تولید در بهار 1400 تنها 2.2 درصد بیشتر از بهار 2016 بود که به طور متوسط ​​0.55 درصد در سال بود.

اما آقای روحانی از چه وضعیت اقتصادی صحبت می کند؟ کارنامه اقتصادی دولت قطعا فصلی نیست که رشد اقتصادی تنها با ماده نفتی افزایش یابد. رشد اقتصادی از سال 1392 تا 1399 روندی سینوسی داشته و با فراز و نشیب همراه بوده است. در واقع رشد سالانه دولت قبل در 8 سال گذشته علاوه بر کاهشی بودن، نوسانات شدیدی را تجربه می کند و وابسته به نفت است و اگر متوسط ​​رشد اقتصادی دولت قبل را در نظر بگیریم حدود 1 درصد است و نه 4 درصد از سوی رئیس این دولت اعلام شد.

نمودار زیر رشد اقتصادی 8 ساله دولت قبل را نشان می دهد. رشد در نوسان، به طور متوسط ​​1.1 درصد.

اگر رشد تشکیل سرمایه منفی را به این موارد اضافه کنیم، تصویر دقیق تری از عملکرد اقتصادی دولت قبل به دست می آید. در سال 1392 (سال قبل از شروع دولت آقای روحانی) میزان تشکیل سرمایه ثابت ملی به قیمت های ثابت سال 1394، 399 میلیارد تومان بوده است که با شیب شدید نزولی به 257 میلیارد تومان در سال 1395 رسیده است که به معنای منفی است. نتیجه کاهش 36 درصدی نتیجه این رویداد کاهش شدید ظرفیت سرمایه گذاری و رشد اقتصادی در این دهه است. علاوه بر این، جذب سرمایه های ایرانی به بازارهای سفته بازی و دلالی نیز از دیگر معایب ایجاد شده در این دهه است. یعنی در دوره آقای روحانی نه تنها نسل فعلی به دلیل رشد کم دچار مشکل شدند، بلکه نسل های آینده نیز با این عملکرد دچار مشکل خواهند شد.

یکی دیگر از جنبه های مورد ادعای رئیس دولت سابق، حفظ معیشت مردم در داخل این دولت است. در این حوزه حافظه تاریخی مردم و آمار می تواند قضاوت کند. در سال 1391 (سال قبل از شروع دولت آقای روحانی)، کل مصرف خصوصی کشور به قیمت سال 1395 معادل 710 هزار میلیارد تومان بوده و این شاخص در سال 1399 به 702 هزار میلیارد تومان کاهش یافته است که اگر جمعیت در این 8 سال رشد کند. فکرش را بکنید معنای حفاظت از معیشت را بهتر می فهمیم!!!

نمودار زیر درصد رشد سرانه مصرف واقعی خصوصی را نشان می دهد که به طور متوسط ​​منفی 2.3 درصد است و کاهش رفاه عمومی را نشان می دهد.

اما از این آمار آقای روحانی به این نتیجه رسید که «تفاوت ما با این دولت فقط یک چیز بود، حمایت مردم»!

به نظر می رسد رئیس دولت قبل تا حد زیادی بر فراموشی افکار عمومی تکیه کرده بود. زیرا صحت ادعاهای آماری تنها با مراجعه به سایت بانک مرکزی و مرکز آمار قابل بررسی است.

شاید این آمار در ذهن مردم باقی نماند، اما هنوز برای افکار عمومی زود است که ضربه مهلکی را که دولت سابق به اعتماد شهروندان به بازار سرمایه در سال 2019 وارد کرد، فراموش کند و بد نیست که آقای روحانی هنگام صحبت در کنارش باشد. در مورد حمایت عمومی ذهن او باید به قضاوت بازندگان بازار سهام در سال 2019 معطوف شود.

انتهای پیام