توجه به مسکن / درک عمیق حمل و نقل هوایی کافی نیست

انتهای پیام

بیات با تاکید بر لزوم توجه به برنامه هفتم توسعه و آثار آن به عنوان یک قانون بالادستی در حوزه حمل و نقل، گفت: طبقه بندی فرودگاه ها، ممنوعیت ساخت فرودگاه های بزرگ، سرسام آور ساختن محوطه فرودگاه های کوچک، تشکیل یک فرودگاه. وجوه مرکز توسعه هوانوردی با منابع حاصل از درآمدهای ارزی ناوبری هوایی پس از کسر هزینه‌های فرودگاهی و انتقال درآمد مالیات بر ارزش افزوده برای توسعه هوانوردی، نیاز به توسعه حمل‌ونقل هوایی کوچک و هوانوردی عمومی با تدوین دستورالعمل‌های مربوطه و خروج از صنعت هوانوردی سیستم تک بعدی مالکیت شرکت های هواپیمایی و یارانه دادن به سوخت برای پروازهای باری و غیر مسافری و همچنین سوخت موتورهای پیستونی، رفع محدودیت های ورود هواپیماها و حقوق آنها گمرکات از جمله محورهای اجرایی برنامه هفتم توسعه کشور است که نیاز به رایزنی سیاسی و پارلمانی دارد و این وظایف می تواند منجر به انقلاب صنعت هوانوردی شود.

آرمان بیات در گفت وگو با ای بی اس نیوز، با بیان اینکه امروزه نرخ رشد حمل و نقل هوایی در دنیای اقتصاد و شناخت زنجیره ارزش آن تاثیری اجتناب ناپذیر بر رشد پایدار جوامع گذاشته است، گفت: این نرخ رشد به گونه ای است که اپراتورها و شرکت‌های خدماتی محصولات صندلی مسافرتی و بدیهی است شرکت‌های هواپیمایی فعال در صورتی که نتوانند خود را با این تغییرات در حداقل بازه زمانی تطبیق دهند، همگی با کاهش سهم بازار، باعث افزایش سربار و متعاقباً تشکیل زیان‌های انباشته می‌شوند که از آنها جلوگیری می‌کند. از باقی ماندن در عرصه رقابت به عنوان حمل و نقل هوایی.

این کارشناس صنعت هوانوردی با بیان اینکه صنعت هوانوردی دستخوش تغییرات سریع جهانی به ویژه در حوزه های سیاسی و اقتصادی است، گفت: در دوره آینده مدیریت کلان صنعت هوانوردی باید به دیپلماسی هوانوردی در ارتباطات بین المللی و تحول توجه کند. مدل های کسب و کار. در اکوسیستم هوانوردی و فرودگاهی با رویکرد ایجاد زمینه ای برای تولد شرکت های کوچک هوانوردی و تقویت زنجیره تامین با بهره گیری از ظرفیت های دانش بنیان با هدف کاهش وابستگی به ارز به ویژه در حوزه تعمیرات قطعات، خواهد بود. یکی از استراتژی های اصلی

بیات ادامه داد: تغییر رویکرد از حمل و نقل هوایی بزرگ به کوچک و گسترش شبکه حمل و نقل کوتاه و گسترش ساخت فرودگاه های محلی و کوچک با هدف توسعه شبکه پروازی مویرگی و استفاده از مدل مرکز و حاشیه برای افزایش کارایی شبکه. پرواز و کاهش هزینه های سرمایه گذاری برای دستیابی و بهره برداری از ناوگان هوایی به عنوان اساسی ترین برنامه راهبردی و به صورت متوازن با اصلاح شاخص های هزینه راه اندازی ناوگان بزرگ تجاری، رفع موانع و مقررات زدایی، ایجاد محیطی برای اشتراک خدمات و ایجاد بستری برای ایجاد خطوط هوایی جدید با حداقل ناوگان به منظور افزایش عرضه صندلی، مهمترین تاکتیک برای غلبه بر شرایط پیچیده است، امروزه حمل و نقل هوایی و فرودگاهی است.

وی با تاکید بر اینکه امروزه حمل و نقل هوایی دلیل حیات اقتصادی است، گفت: وزیر پیشنهادی راه باید شناخت کاملی از وضعیت حمل و نقل هوایی و اثرات ناشی از آن بر سایر صنایع داشته باشد که هدف اصلی آن مدیریت فرصت است. هزینه ها، به ویژه برای تسهیل مبادلات تجاری و مبادلات، به ویژه با کشورهای همسایه، منطقه ای و فرامنطقه ای. بنابراین توجه صرف به حوزه مسکن و اولویت ندادن به سایر حوزه ها به ویژه حمل و نقل هوایی، مشکلات صنعت هوانوردی را تشدید می کند.

بیات ادامه داد: در صورت عدم انطباق با سیستم حاکم بر عملکرد حمل و نقل هوایی رقابتی، بحران گسترش می یابد و خروج از عرصه قطعی است و در صورت عدم تدوین برنامه مشخص، ساختار عملیاتی و احیای ماموریت. قدرت توضیح داده خواهد شد، حداقل شانس بقا برای خطوط هوایی وجود خواهد داشت.هیچ برنامه ای برنامه ریزی نشده است.

این کارشناس صنعت هوانوردی خاطرنشان کرد: وزیر پیشنهادی باید رشد کمی و کیفی حمل و نقل هوایی و فرودگاهی را مدنظر قرار دهد و از نهادهای ذی ربط بخواهد اقدام و برنامه راهبردی ارائه کنند. حداقل 30 درصد ناوگان هوایی فعال کشور یا کمتر از 40 درصد ناوگان موجود تا پایان سال 1406 به دلیل پایان یافتن عمر عملیاتی و عدم توجیه اجرای طرح از چرخه پرواز بازنشسته می شود. سفارشات صلاحیت پرواز سازنده، که می تواند تا 30 هواپیما را شامل شود و این مستلزم طراحی برنامه جایگزینی با تدوین سیاست های استراتژیک است.

این کارشناس صنعت هوانوردی ادامه داد: بنابراین وزیر راه نباید اسیر داستان سنتی قیمت گذاری بلیت هواپیما شود که همیشه به عنوان موضوع اصلی مطرح می شود. اگرچه مهم است که طرح‌های محاسبه نرخ را با توجه به نوع، رتبه و ساختار کسب‌وکار خدمات تغییر دهید و به همه طبقات اجازه بهره‌مندی را بدهید.

یک کارشناس صنعت هوانوردی امروز حمل و نقل هوایی را دلیل حیات اقتصادی دانست و گفت: وزیر پیشنهادی راه باید شناخت کاملی از جایگاه حمل و نقل هوایی و تاثیرات ناشی از آن بر سایر صنایع داشته باشد و تنها به آن توجه شود. به بخش مسکن و اولویت ندادن به سایر شاخه ها حوزه مسئولیت بویژه حمل و نقل هوایی منجر به تشدید مشکلات صنعت هوانوردی می شود.