تغییر الگوی مصرف خانوارهای ایرانی/تامین نیمی از درآمد خانوار از بخش های غیرمولد

به گزارش ای بی اس نیوز، معاونت پژوهش های اقتصادی اتاق بازرگانی تهران در گزارشی با عنوان «بررسی الگوی مصرف و درآمد خانوارهای استان تهران» به بررسی داده های مربوط به درآمد و هزینه خانوار از مرکز آمار ایران پرداخت و بر اهمیت آن تاکید کرد. شناخت الگوهای مصرف خانوار برای برنامه ریزی و سیاست گذاری.

این گزارش نشان می دهد که طی سال های 1396 تا 1401 شاهد جایگزینی کالاهای مصرفی و تغییر ترکیب مصرف خانوارها به سمت کالاهای ضروری مانند غذا و مسکن هستیم. در مدت مذکور حدود 10 درصد به کل هزینه های مسکن و خوراک خانوارهای شهری و روستایی اضافه شد و از طرفی دیگر هزینه ها کاهش یافت. بر این اساس در سال های اخیر هزینه های مسکن و خوراک جای خود را به پوشاک، بهداشت و بهداشت، حمل و نقل، ارتباطات، اوقات فراغت و سرگرمی و لوازم خانگی داده است. به نظر می‌رسد این تحول نشان‌دهنده اثرات اقتصادی تورم و افزایش قیمت سبد مصرفی خانوارها به‌ویژه کالاهای اساسی است و این تحول برای دهک‌های درآمدی پایین‌تر قابل توجه‌تر بوده است.

اساساً در سال 1401، ترکیب هزینه‌های کل کشور شامل 03/38 درصد مربوط به مسکن، سوخت و روشنایی، 5/26 درصد هزینه‌های خوراک و دخانیات، 59/11 درصد مربوط به هزینه‌های متفرقه (شامل خدمات بهداشت فردی و نظافت، لوازم شخصی و بادوام) است. و کالاهای غیر بادوام). -خدمات پایدار، کمک های اجتماعی و مشاوره)، 7.45 درصد حمل و نقل و ارتباطات، 5.8 درصد بهداشت و درمان، 3.56 درصد پوشاک و کفش، 3.12 درصد لوازم خانگی و هزینه نگهداری آنها 1.08 درصد غذاهای آماده، رستوران ها و هتل ها 0.88 است. درصد مربوط به آموزش و آموزش، 0.88 درصد مربوط به اوقات فراغت و سرگرمی و 1.11 درصد مربوط به فروش کالاهای بادوام و سایر هزینه ها است.

تامین نیمی از درآمد خانوار از طریق مشاغل غیرحرفه ای

در بخشی دیگر از این گزارش به منابع درآمد خانوار پرداخته شد. بر این اساس درآمد خانوار را می توان به سه گروه درآمدهای مربوط به خوداشتغالی، دستمزد و درآمد غیر کاری تقسیم کرد. درآمدهای غیرحرفه ای شامل حقوق بازنشستگی، برآورد اجاره شخصی و سایر منابع درآمدی مانند اجاره بهای تاسیس، املاک و زمین، سود سپرده ها، بیمه و کمک هزینه تحصیلی و غیره است.

بر اساس این گزارش، میانگین درآمد خانوارهای شهری سراسر کشور در سال 1401 نشان می دهد که 33 درصد از کل درآمد مربوط به دستمزد و حقوق، 14 درصد مربوط به بخش غیرکشاورزی، 2 درصد مربوط به بخش کشاورزی است. . در بخش، 0.46 درصد از محل یارانه و سهم عمده آن 51 درصد است و به درآمدهای غیرحرفه ای مرتبط است.

به طور کلی، سیر تحول درآمد خانوار نشان می‌دهد که در طول سال‌های مورد بررسی، ترکیب درآمد از خوداشتغالی به سمت فعالیت‌های غیرحرفه‌ای تغییر کرده است. این ساختار درآمد ممکن است منعکس کننده این واقعیت باشد که بیشتر درآمد خانوار از بخش هایی حاصل می شود که غیرمولد به نظر می رسند. همچنین این اطلاعات حکایت از کاهش سهم درآمد یارانه ها در سال های اخیر دارد.

تفاوت درآمد خانوار در دهک های مختلف چقدر است؟

در بخشی دیگر از این گزارش، به عنوان معیار نابرابری، تفاوت درآمد خانوار در سال 1401 مقایسه شده است که نشان می دهد برای خانوارهای شهری سراسر کشور، درآمد دهک دهم تقریباً 30 برابر دهک اول است. این اختلاف برای خانوارهای روستایی 18.3 برابر و برای خانوارهای شهری تهران 8.6 برابر است.

از سوی دیگر، تفاوت بین درآمد متوسط ​​و مخارج خانوار در برخی سال‌های مورد مطالعه بسیار ناچیز است که ممکن است نشان‌دهنده پس‌انداز پایین خانوار باشد. در این راستا بر اساس داده های سال 1401، 28.2 درصد از خانوارهای شهری و 32.5 درصد از خانوارهای روستایی کشور هزینه زندگی کمتر از درآمد خود دارند. برای خانوارهای شهری کشور میانگین درآمد دو دهک اول کمتر از هزینه است و این سوال شامل سه دهک اول برای خانوارهای روستایی و دهک اول درآمدی برای خانوارهای شهری تهران و برای سایر دهک ها می شود. ، به استثنای دهک دهم، تفاوت هزینه و درآمد بسیار ناچیز است.

برای مطالعه کامل این گزارش اینجا را کلیک کنید.

انتهای پیام