محمدی: کار مربیگری نه «منم» دارد و نه «انتها»/مهم است که با ۶ سهمیه کامل در پاریس حاضر باشیم

به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری علم و فناوری آنا، غلامرضا محمدی که امروز مهمان برنامه دایره طلایی بود، درباره قبول مسئولیت جدیدش در فدراسیون علیرضا گفت: در خدمت تیم ملی بزرگسالان بودم. تا المپیک توکیو، شاید بعد از آن دوباره با فدراسیون کار کنم. نکردم اما هنوز با کشتی هستم و قلبم برای کشتی می تپد. در این مدتی که نبودم همیشه و هر روز دعا می کردم که بچه ها در زمینه های مختلف موفق شوند و باعث سربلندی آنها شوند.

وی در خصوص رابطه اش با علیرضا دبیر در زمانی که مسئولیت نداشت، ادامه داد: با هم در ارتباط بودیم، او با من مهربان است. خیلی جاها درباره کشتی نظراتمان را رد و بدل می کردیم. من هرگز نمی توانم از کشتی جدا شوم و این را در عمل ثابت کرده ام، زیرا یک قلب است. اگر قبلا هم حرفی زدم از ته دل بود و همیشه باید در ذهنمان باشد که چون مردم از افتخارات کشتی راضی هستند، موفقیت در کشتی را هدف بگیریم.

وی که به تازگی مسئولیت تیم ملی جوانان و هدایت فنی تیم های پایه را بر عهده گرفته است، گفت: دو بار سرمربی تیم ملی جوانان بوده ام، قبلا هم گفته ام همکاری با آینده سازان کشتی جایگاه مقدسی است. زیرا می تواند مسیر کشتی باشد. در اینجا می توانید کار پایدار و کارآمد انجام دهید. جلسه ای با دبیر خارج از فدراسیون داشتیم، او به من گفت در این زمان لازم است شما بیایید و کمک کنید، قطعا مدیریت تیم های پایه مسئولیت سنگین، مهم و حساسی است و امیدوارم با حمایت ها از نظر فدراسیون و از دیدگاه رئیس فدراسیون، اتفاقات خوبی در سطح محلی خواهد افتاد. در آینده، کشتی ما سقوط خواهد کرد. یک بار دیگر به کشتی خدمت خواهم کرد و امیدوارم تاثیرگذار باشم. من فقط قطره ای از دریای کشتی هستم و همه باید کمک کنند تا نسل جدیدی به کشتی معرفی شود. در جلسه ای که داشتیم جمع بندی این بود که علاوه بر مدیریت تیم های اصلی به رده سنی جوانان هم خدمت کنم. تلاش می کنم با کمک فدراسیون راه را برای همکاری آنها با حسن طهماسبی و بهنام احسان پور در دو رده سنی نونهالان و نوجوانان هموار کنم.

وی که عضوی از کمیته فنی مسابقات قهرمانی بزرگسالان کشور بود، در خصوص این مسابقات گفت: در ابتدا این را بگویم که شأن کشتی مازندران یک اتاق حداقل 10 تا 15 هزار نفری است که امیدوارم این کار انجام شود. با حضور شایگان اتفاق می افتد. واضح است که اگر مسابقات روی تشک 3-4 برگزار می شد، روی کیفیت کشتی ها تأثیر می گذاشت. به دلیل طولانی بودن مسابقات کمی خسته کننده شد، اما به دلیل دو پشته چاره ای نبود. در مورد جوانان هم به آینده کشتی امیدوار هستم و باید از مربیان سازنده، پرتلاش و بی ادعا، خانواده کشتی گیران و کادرفنی سال های قبل که در همه رده ها تلاش کردند تشکر کنم. این بچه ها همه رصد خواهند شد. در مجموع مسابقات به خوبی برگزار شد و مسابقات بسیار نزدیک بود. این ماهیت قهرمانی کشور است. بیشتر وسایل کشتی ما ساری بود، قبلا هم گفتم راه سختی تا المپیک داشتیم. کشتی باید آرام و همدل باشد و از حاشیه دور نگه داشته شود. چرخه انتخابی تیم ملی نیز با مسابقات کشوری آغاز شده است، هنوز سه سهمیه المپیک را نگرفتیم و حضور در المپیک پاریس با 6 سهمیه کامل بسیار مهم است.

وی در حالی که پیش از این مسابقات قهرمانی جوانان کشور بدون حضور محمدی برگزار می شد، تصریح کرد: من در انزلی حضور نداشتم به همین دلیل خوب بود که کشتی ها را از نزدیک در ساری دیدم. قطعا کشتی گیران خوبی به اردوها دعوت خواهند شد، در روزهای آینده اعضای کادرفنی تیم ملی و همچنین زمان تمرین اردو و نفرات دعوت شده اعلام می شود. قبل از انتخابی تیم ملی که احتمالا اواخر بهمن یا اوایل اسفند برگزار می شود، سه مرحله اردو خواهیم داشت و در یکی دو تورنمنت شرکت می کنیم. مسابقات قهرمانی آسیا تیرماه در اردن و مسابقات جهانی بعد از المپیک در اسپانیا برگزار می شود. اینکه بازی های آسیایی چهار رده سنی نونهالان، نوجوانان، جوانان و امید در اردن برگزار می شود و می توانم در کنار بچه ها باشم، اتفاق خوبی است. هدف مهم ما معرفی مبارزات ملی به نسل جدید پایدار با کمک همه این عزیزان است.

محمدی از حضور کشتی گیرانی با شرایط سنی برای همراهی تیم ملی جوانان در چرخه انتخابی المپیک استقبال کرد و گفت: خیلی خوب است، بچه های خردسال باید به فکر تیم ملی شدن در رده بزرگسالان هم رده سنی باشند. شما باید باور داشته باشید که یک نسل این کار را انجام داده و نسل بعدی می تواند این کار را انجام دهد. برای اینکه پشتوانه خوبی از مبارزات کشور داشته باشیم، راهی جز تعامل نداریم. توافقی بین ما وجود دارد که اگر یک کشتی گیر جوان بتواند به یک بزرگسال کمک کند، رده سنی بزرگسالان در اولویت است.

سرمربی تیم ملی جوانان در پایان تاکید کرد: توصیه ای به مربیان جوان دارم چرا که به عنوان مربی با اکثر آنها بودم. کار مربیگری نه «من» دارد و نه «پایان». برای رشد باید همیشه خودت را فراموش کنی. تا یاد نگیریم رشد نخواهیم کرد. اگر مربی جوان احساس کند که همه چیز را در مورد مربیگری درک می کند، همان لحظه سقوط خواهد کرد.