تحول فرهنگی در دانشگاه با رویکرد اسلامی ایرانی

البته این بدان معنا نیست که تا زمانی که این فرآیند کامل نشود دست به دست هم می دهیم.
در این رویکردهای نظری، سیاست فرهنگی با مطالعه رابطه بین دو مفهوم فرهنگ و قدرت هویت شناسایی می شود و فرهنگ به عنوان میدان تعارضات معنایی و ادراکات متضاد از جهان های مختلف اجتماعی تلقی می شود.
انتهای پیام
یک استاد دانشگاه گفت: کارکرد اصلی سیاستگذاری فرهنگی ایجاد بستر نظری برای تدوین نظریه سیاسی جمهوری اسلامی ایران در محیط های علمی، چه در حوزه و چه در دانشگاه و به عنوان مبنای نظری برای شکل گیری ایده ای جدید از وحدت حوزه و دانشگاه.
به عقیده محقق این پژوهش، می توان در چارچوب بررسی تاریخ علوم جدید به مسئله «دانشگاه اسلامی» پرداخت. از این رو دانستن نقطه شروع تولد مفهوم کنونی دانشگاه در ایران و نیز پی بردن به ایده اصلی تحقق آن در آغاز، یکی از پیش نیازها و الزامات بحث دانشگاه اسلامی است.
نتیجه تحقیق یک مدل بومی است که توانایی توصیف، تجزیه و تحلیل و ارزیابی وضعیت فعلی سیاست های فرهنگی در محیط های علمی و همچنین توانایی یافتن مشکلات و ترسیم مدل ایده آل برای تصمیم گیری صحیح را با در نظر گرفتن امکان پذیر می سازد. شرایط فرهنگی محیط های علمی در دانشگاه های کشور را در نظر بگیرید.
پس از اجماع بر سر این صورتبندی نظری جدید و پس از انتقادات و نظرات فراوان در رابطه با مفهوم علم و ارتباط آن با مفهوم فرهنگ، امید میرود الگوی بومی سیاست فرهنگی در محیط علم شکل گیرد.
پژوهش حاضر با هدف مدلسازی تحول فرهنگی در محیطهای علمی و ارائه مدلی محلی برای ایجاد بستر سیاست فرهنگی در دانشگاه است. این تحقیق با روش نظریه زمینه ای که یکی از روش های تحقیق کیفی می باشد انجام شده است. این مطالعه بر فرآیندی متمرکز بود که ابتدا نظرات تخصصی برخی از محققین را به مطالعه هدفمند ادبیات تخصصی و اسناد قابل تحلیل برای مدلسازی نهایی رساند، سپس با تئوری کدگذاری و ارائه مدل نهایی تکمیل شد.
البته ما به جای مفهوم دقیق تر تحت عنوان «دانشگاه مورد نظر از دیدگاه دین اسلام» از ترکیب دانشگاه اسلامی با اغماض استفاده خواهیم کرد.
اگر ایده اصلی تأسیس و شناسایی مفهوم دانشگاه در جامعه ایران، ایده پیادهسازی و تسهیل تحقق دولت مدرن در جامعه ایران باشد یا حتی هدف اصلی آن جعل و آموزش جدید و جدید باشد. داستان های مهمی از زندگی انسان در جامعه ایرانی که قصد الگو شدن دارد در هر صورت ایجاد دانشگاه در ایران بدون تکیه بر سنت های علمی زیست کره فرهنگ ایران انجام شده است. تفاوت های محدود در ظاهر روابط انسانی، شکل گیری فضاهای کالبدی بر اساس میراث فرهنگی و تمدنی ایران و حتی برخی تغییرات ساختاری و محتوایی که پس از ورود به دانشگاه در ایران رخ داد، برای تغییر اساسی ماهیت و معنا کافی نبود. مفهوم دانشگاه وارد ایران شد.دانشگاه همچنان به خلق ایده هایی از دنیای مدرن در ذهن و تفکر انسان ایرانی ادامه می دهد.
عالم انقلاب اسلامی در جریان انقلاب فرهنگی همواره با چالش مفهومی دانشگاه دست و پنجه نرم می کند. ایجاد تحول اساسی در ماهیت، هدف و کارکردهای دانشگاه در گرو تغییر نظام ارزشی و معانی نهاد علمی در جامعه ایران است. بنابراین، اگر در فضای علمی به دنبال سیاستگذاری فرهنگی هستیم و میخواهیم در فضای علمی به وضعیت مطلوبی دست یابیم، باید شناختی از فرهنگ در جهان انقلاب اسلامی تدوین کرد. یعنی در مرحله اول باید نظریه ناب فرهنگ را در این جهان تبیین کرد و بر این اساس در مرحله دوم و در مقام تجویز باید نظریه فرهنگی را که منطبق بر ارزش ها و آرمان های انسان است تبیین کرد. انقلاب اسلامی ایران.
وی ادامه داد: امروزه فرهنگ و نحوه تحول و تغییر آن یکی از مقوله های مهم برای پیشرفت هر جامعه است و اکنون نوع فرهنگ و نحوه تأثیر آن بر پیشرفت جامعه بستگی به رویکرد برنامه ریزان و مسئولان دارد. برای امور اجرایی این شرکت.
به گزارش ای بی اس نیوز، دکتر علی جوادی جرتانی به تبیین جایگاه تحول فرهنگی در دانشگاه با رویکرد اسلامی ایرانی پرداخت و گفت:
از این رو، در این پژوهش سعی بر آن خواهد شد تا بر اساس تفسیری جدید از مفهوم فرهنگ از منظر حکمت متعالیه – مدلی نظری برای توصیف، تحلیل و ارزیابی موضوع فرهنگی در محیط علمی ایجاد شود. در اینجا مقدمه تحقق جهان انقلاب اسلامی است. بنابراین در این پژوهش نه امکان ارائه نظریه فرهنگی متناسب با جهان انقلاب اسلامی وجود دارد و نه امکان تدوین نظریه سیاسی جمهوری اسلامی ایران در ارتباط با فضای علمی. اما تا آنجا که شرحی از نظریه ناب فرهنگ در جهان انقلاب اسلامی و الگویی نظری برای نظم بخشیدن به نظریه سیاسی جمهوری اسلامی ایران در موضوع پیشرفت و تکامل در فضای علمی ارائه شد.
به عبارت دیگر، این الگو پیش درآمدی برای مدیران و پژوهشگران آموزش عالی از نظر تصمیم گیری خواهد بود. این مدل دارای مبنای منطقی و نظری محکمی است و کامل بودن و موانع لازم برای محاسبه دقیق نظام موضوعی آموزش عالی و نظام مسئله را برای مبنای تصمیم گیری های خرد و کلان در این حوزه فراهم می کند.
اما کارکرد اصلی این مدل، ایجاد چارچوبی نظری برای تدوین نظریه سیاسی جمهوری اسلامی ایران در محیط های علمی، چه در حوزه و چه در دانشگاه و به عنوان مبنای نظری برای شکل گیری یک ایده جدید است. بر وحدت حوزه و دانشگاه.
سیاست فرهنگی
این پژوهش تلفیقی از موضوعات مورد مطالعه از جمله مطالعات مدیریت، علوم سیاسی و مطالعات فرهنگی است. بنابراین مفهوم سیاست، فرهنگ و قدرت را در سنت ها و رویکردهای مختلف به این حوزه های مطالعاتی و با رویکردی بومی و انتقادی درک می کند.
اما در این تحقیق، سیاست فرهنگی که در قالب بازنمایی جهان بومیان درک می شود، اساس تحقیق است. به گونه ای که تمامی مدل های فرهنگی در حوزه سیاست گذاری و اشکال بازنمایی فرهنگی مورد بازنگری و گاه نقد قرار می گیرند و مفاهیم با پتانسیل خود به نفع دنیای بومی درک فرهنگی بازتولید می شوند. بررسی سیاست فرهنگی از منظر حکمت متعالیه و از دیدگاه نوصدرائی که بخش مهمی از مباحث نظری را به خود اختصاص می دهد، از این جهت با مفهوم هستی و به اشکال و اقسام خاصی پیوند دارد. دانش و هویت در مطالعات مشترک سیاست فرهنگی ظاهر و نشانه و پنهان است.
این اهمیت باعث شده است که در سند الگوی پیشرفت اسلامی ایرانی به مقوله فرهنگ توجه ویژه ای شود. از این رو، مرکز الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت، با توجه به اهمیت فرهنگ و تأثیرات آن، یکی از پژوهش های مرتبط با فرهنگ با عنوان «مدل سازی سیاست های تحول فرهنگی در دانشگاه با رویکرد بومی (اسلامی- ایرانی)» را مورد بررسی قرار داد.