ماهیت مخفی کردن اسرار آن چیزی است که وجود داشت – قانون مهر مهر و نشانه ای است که بوده است
حالا بعد از چهل سال ، همان آمل و همان مردم و فرزندان این افراد در یک اجتماع بزرگ انسانی با یک روحانی و یک عالم دینی از یکی از روستاهای آمل (ایرا) خداحافظی می کنند.
جمعیت آنقدر زیاد است که دوربین تلویزیون نمی تواند آن را نشان دهد. زن و مرد ، پیر و جوان ، شهری و روستایی ، همه در عزاداری هستند. آنها آمدند تا اتحاد را با همه ارزشهای وجودی آیت الله حسن زاده آملی تجدید کنند. از نظر آنها ، آیت الله حسن زاده نمونه ای از ایمان ، دین داری ، عرفان ، اخلاق ، علم و دانش و پایبندی به انقلاب اسلامی و وفاداری به امام خمینی (ره) و رهبری انقلاب امروز است.
شب 6 بهمن ، شهرنشینان خانه های خود را ترک کردند ، از روستاهای اطراف به شهر آمدند و در خیابان ها سنگر ساختند و با کمک سپاه ، بسیج و نیروی انتظامی ، این ایمان را قهرمانانه با ایمان خود خفه کردند. از آن زمان ، آمل به عنوان “شهر هزار ترانشه” شناخته می شود.
بار دیگر سلام خود را به روح این عالم ربانی و مردم متدین و غیور آمل و همه مردم شریف مازندران می فرستم.
دوشنبه 14 مهر 1383 ، مراسم تشییع پیکر بزرگ و باشکوه آیت الله حسن زاده آملی را در اخبار تلویزیون مشاهده کردم ، به عارف وارسته روحانی سلام کردم و به مردم آمل آفرین گفتم.
وی عزاداران را همان افراد و فرزندان همان مردم چهل سال پیش توصیف کرد که در یک اجتماع بزرگ انسانی گرد هم آمده بودند تا با همه ارزشهای وجودی آیت الله حسن زاده آملی عهد را تجدید کنند.
جنگ تحمیلی هشت ساله با همان قدرت و ظرفیت اعتقادات مذهبی پیروز شد و این اعتقاد دینی است که امروز در ایالات متحده و غرب نتوانسته است “بدترین تحریم های اقتصادی” را برای ایران بیشتر فلج کند. کسانی که قدرت دین را در سیاست و امنیت ایران دست کم گرفته اند ، مردم ایران را نمی شناسند. درس بزرگ ، خیره کننده و شگفت انگیز مردم آمل در دفن پیکر آیت الله حسن زاده آملی ، شناخت مردم ایران و قدرت شناسایی و وحدت آئین دین است.
تجمع بزرگ ساکنان آمل در مراسم تشییع جنازه من ناخواسته مرا به یاد حادثه 26 فوریه 1981 انداخت. در آن زمان ، برخی از مارکسیست ها در یک عملیات مسلحانه از جنگل به شهر آمل حمله کردند و معتقد بودند که با تصرف این شهر ، آنها می تواند با مشارکت دیگر نیروهای کمونیستی و چپ خیزش مسلحانه ای را علیه جمهوری اسلامی ایران آغاز کند. پس از آمل ، کل مازندران و سپس ایران را فتح کنید. اما مردم آمل حتی برای چند ساعت به آنها اجازه ندادند طعم پیروزی را بچشند.
بله ، این افراد همان افرادی هستند که چهل سال پیش حماسه را خلق کردند و نگذاشتند شهرشان به دست ضدانقلاب بیفتد. آنها دهها نفر را به شهادت رساندند ، اما از انقلاب زاییده دین و ایمانشان دفاع کردند. امروز با خلق حماسه ای دیگر نشان دادند که به قول حافظ:
انتهای پیام /
به گزارش گروه یاس ABSNEWS ، غلامعلی حدادعادل ، یکی از اعضای شورای تشخیص فرصت ، درباره تشییع جنازه “آیت الله حسن زاده آملی” در یادداشتی به یاد حادثه 5 فوریه 1981 ، گفت: که آمل را به “شهر هزار دژ” تبدیل کرد. وی آن را درس عبرتی برای مخالفان جمهوری اسلامی دانست.
این دو تجربه با فاصله چهل سال می تواند درس عبرتی برای کسانی باشد که آرزوی سرنگونی جمهوری اسلامی ایران را دارند. حقیقت این است که کمونیست هایی که به آمل و دیگر همفکرانشان حمله کردند و همه کسانی که در طول سالها پس از پیروزی انقلاب ، پا در پای اردوگاههای شرق و غرب گذاشتند ، در محاسبات خود اشتباه کردند. آنها به شدت اشتباه می کنند ، زیرا مردم ایران از عمق اعتقادات مذهبی مردم و میزان آن اطلاع ندارند و از آن آگاهی ندارند. آنها نمی توانند قدرت اجتماعی دین و ظرفیت دین را برای سازماندهی و بسیج توده ها تشخیص دهند.
متن کامل خاطرات حداد عادل با عنوان «آمل؛ از 6 بهمن ، شصت تا پنجم مهر ، هزار و چهارصد “به شرح زیر است:
