دسته دوم شامل متغیرهای اقتصادی است. اگرچه به طور کلی اقتصاد دو کشور ماهیت مکمل هم ندارد، اما بازار مصرف کوچک اما غنی کویت زمینه مساعدی را برای صادرات مواد معدنی و محصولات کشاورزی و غذایی فراهم کرده است که نیاز به شناخت ذائقه مصرف کنندگان کویتی دارد. و برای مطابقت با استانداردهای ملی، این کشور است.
– ترغیب کویت در خصوص ایجاد کنسولگری در استان خوزستان
موضوع صادرات گاز ایران به کویت علیرغم شکست چندین دور مذاکرات، بزرگترین فرصت ایران در سطح ملی برای توسعه روابط اقتصادی با کویت است. انعقاد مذاکرات و اجرای صادرات گاز ایران به کویت، جدای از پیامدهای راهبردی، می تواند الگویی برای صادرات گاز ایران به عمان و امارات و همچنین مشارکت بخش دولتی و خصوصی ایران در پروژه های عمرانی کویت باشد. به عنوان شهر ابریشم و کاهش موثر وابستگی ایرانیان در دبی.
اتاق بازرگانی در ادامه تحلیل خود، چهار پیشنهاد مشخص برای توسعه روابط دو کشور ارائه کرد:
در بخشی از این گزارش آمده است: روابط اقتصادی و تجاری ایران و کویت تابع دو دسته متغیر است. دسته اول مربوط به مسائل سیاسی در سطح منطقه است، مانند روابط ایران و آمریکا و ایران و عربستان سعودی. اگرچه کویت سیاست بی طرفی فعال در منطقه را در پیش گرفته و سعی کرده نقش میانجی را در روابط بین بازیگران منطقه ایفا کند، اما ماهیت روابط کویت با آمریکا و عربستان سعودی همواره محدودیت هایی را برای توسعه روابط با ایران ایجاد کرده است.
اتاق بازرگانی ایران در تازه ترین تحلیل خود به بررسی وضعیت تجارت مشترک ایران و کویت پرداخت و راه های توسعه همکاری های دو کشور را مورد بررسی قرار داد.
– تمرکز تعاملات تجاری و اقتصادی با کویت در منطقه آزاد اروند با هدف احیای نقش اقتصادی و احیای بنادر ایران در مرز اروند.
انتهای پیام
به گزارش ای بی اس نیوز، اگرچه کویت از نظر سیاسی در زمره کشورهای بی طرف منطقه به حساب می آید، اما در عین حال نزدیکی این کشور به عربستان، گاهی برنامه ریزی برای توسعه همکاری ها را با مشکل مواجه کرده است. این سوال اتاق بازرگانی را بر آن داشت تا مقدمات لازم برای رشد همکاری های تجاری بین دو کشور را تحلیل کند.
– تشکیل جلسات منظم کمیته مشترک کنسولی ایران و کویت برای حل مشکلات موجود در خصوص ویزا
– تجهیز کشتی های ایرانی به ابزارهای موقعیت یابی به منظور رعایت استانداردهای مورد نظر کویت برای ورود کشتی های ایرانی.
