بهینه سازی مصرف آب و انرژی در الگوی پیشرفت اسلامی ایران

ظرفیت، ظرفیت یا توان اکولوژیکی یک منطقه شامل انواع گونه‌های گیاهی و جانوری و منابع زیستی که وجود آنها برای ادامه حیات انسان و موجودات زنده در درازمدت ضروری است و حقوق و اخلاق بیولوژیکی مجموعه‌ای است. قوانین مربوط به حفظ محیط زیست و ارتباط انسان با محیط زیست و همچنین اصول اخلاقی بر تعامل انسان با محیط زیست حاکم است.

از سوی دیگر، این طرح مبتنی بر مبانی نظری الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت است که می‌گوید: «خداوند جهان مادی را در خدمت انسان قرار داد تا امانت‌دار و توسعه‌دهنده آن باشد. اگر انسان آگاهانه و عادلانه به سوی تحقق اهداف الهی پیش رود، نیازهای مادی او برآورده می شود. مربوط به همچنین این طرح ارتباط تنگاتنگی با اصول عملی مدل یعنی اصل «استفاده مؤمنانه و بهینه از منابع زیستی و طبیعی با تأمین عدالت و تاب‌آوری بین نسلی و با رعایت آستانه‌های بیولوژیکی» دارد.

در این طرح منظور از «بهینه سازی مصرف آب»، بهبود مصرف سرانه آب شرب، بهداشت و سایر مصارف در بخش های شهری، صنعتی، تفریحی و ثالثی با در نظر گرفتن ویژگی ها و محدودیت های اقلیمی و حفظ منابع آب تجدیدپذیر ملی است. و منظور از “بهینه سازی مصرف آب و انرژی” بهبود میزان و نحوه مصرف سرانه انرژی در بخش های مختلف مصرفی (مثل خانگی، سوم، صنعتی، کشاورزی…) با تاکید بر افزایش بهره وری و کاهش شاخص شدت انرژی

تنوع زیستی به تمامی گونه های متنوع گیاهی و جانوری روی کره زمین یا زیستگاه طبیعی یک کشور اطلاق می شود که برای ادامه حیات انسان و سایر موجودات زنده بسیار مهم و ضروری است.

با توجه به اهمیت این موضوع، با پیشنهاد اتاق فکر آب، محیط زیست، منابع طبیعی و امنیت غذایی و پس از بررسی های لازم در پیش نویس سند الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت در بخش اقدامات در قالب اقدامات: بهینه سازی مصرف آب و انرژی، حفظ هوای پاک، حفاظت و استفاده پایدار از محیط زیست و منابع حیاتی مانند خاک، آب، جنگل، مراتع و تنوع زیستی و هدایت فعالیت های زیربنایی، اقتصادی و اجتماعی به منظور استفاده از ظرفیت های اکولوژیکی با رعایت حقوق زیست محیطی. و اخلاق مبتنی بر آموزه های اسلامی به این مهم پرداخته است.

فعالیت‌های زیربنایی فعالیت‌هایی هستند که ساختمان‌های اساسی، اساسی و زیربنایی را برای تسهیل یا تکمیل سایر فعالیت‌ها از جمله فعالیت‌های اقتصادی و اجتماعی در یک کشور، شهر یا منطقه فراهم می‌کنند.

تحقق این طرح با هدف مدیریت و تغییر الگوی مصرف آب و انرژی و تامین هوای پاک برای زندگی سالم و فعال مردم شهرها و سایر مناطق و همچنین حفاظت از محیط زیست، محیط زیست انسانی و مدیریت پایدار است. انرژی های تجدید پذیر منابع طبیعی برای ادامه حیات انسان بر روی کره زمین. تمامی کشورهای پیشرفته جهان خود را متعهد به این عرصه خواهند دانست و در تدوین و اجرای برنامه های توسعه اقتصادی و اجتماعی خود به این موضوع توجه جدی خواهند داشت. این اقدام کلیه دستگاه های اجرایی کشور را موظف به هماهنگی و هماهنگی اجرای برنامه های ملی و منطقه ای با مشارکت نظام مند مردم در ارتباط با بهبود یا بهینه سازی مصرف آب و انرژی، تامین هوای پاک و حفظ آب و هوا می کند. انسان و محیط زیست پایدار مدیریت منابع طبیعی (خاک، آب، هوا، جنگل‌ها، مراتع، تالاب‌ها، دریاچه‌ها، تنوع زیستی و ذخایر ژنتیکی گیاهی و جانوری و…) و اجازه نمی‌دهد زندگی و سرنوشت نسل‌های آینده تحت تأثیر تأثیر سریع اقتصادی و اقتصادی قرار گیرد. برنامه های توسعه اجتماعی اجرای این طرح برای تحقق «اصل پنجاهم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران» و سیاست‌های کلی مربوط به «منابع طبیعی»، «محیط‌زیست»، «منابع موجود در آب»، مدل مصرف». اصلاحات» و «آماده سازی زمین».

به گزارش ای بی اس نیوز، به نقل از دفتر ارتباطات مرکز الگوی اسلامی ایران پیشرفت، تامین هوای پاک برای زندگی سالم در شهرها، محیط‌های زندگی غیر شهری و مراکز صنعتی ارتباط مستقیمی با مدیریت و کاهش مصرف سوخت‌های فسیلی تا کاهش مصرف انرژی دارد. شدت و استفاده بیشتر از انرژی های پاک و تجدیدپذیر. حفظ محیط زیست از جمله هوا، تنوع زیستی، ذخایر ژنتیکی گیاهی و جانوری، تالاب‌ها، دریاچه‌ها، دریاها و… و مدیریت پایدار منابع طبیعی تجدیدپذیر شامل خاک، آب، مراتع، جنگل‌ها و غیره. ظرفیت های اکولوژیکی کشور یکی از الزامات توسعه پایدار اقتصادی و اجتماعی هر کشور است. همه کشورهای جهان از جمله ایران با عضویت در کنوانسیون ها، موافقت نامه ها و معاهدات بین المللی متعهد به اجرای این برنامه ها هستند.

حفظ محیط زیست و مدیریت پایدار منابع طبیعی تجدیدپذیر بدون همکاری و مشارکت سیستماتیک مردم و هماهنگی بین سازمان های ذیربط امکان پذیر نیست. بر اساس اصل 50 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، «حفاظت از محیط زیستی که نسل‌های آینده باید در آن حیات اجتماعی رو به رشدی داشته باشند، وظیفه عمومی تلقی می‌شود، بنابراین فعالیت‌های اقتصادی غیر از آلودگی‌های زیست‌محیطی یا تخریب‌های جبران‌ناپذیر. ممنوع است.» در تامین آب کشور و اقدامات لازم برای ارتقای فرهنگ عمومی و جلب مشارکت مردمی در این زمینه انجام شود.

محیط زیست انسانی محیط شهرها، شهرک‌ها و سایر مناطقی است که در اثر فعالیت و زندگی انسان دستخوش تغییرات و دگرگونی شده و تحت تأثیر آلودگی‌های مختلف (مانند مصرف سوخت‌های فسیلی و تولید زباله، شهری، بیمارستانی و … صنعتی و پسماند). ) موضعی هستند.

محیط طبیعی با منابع طبیعی تجدیدپذیر مانند؛ گفته می شود از آب، خاک، جنگل، مرتع، تالاب و دریاچه و سایر منابع زیستی نیز می توان به عنوان ذخایر اقتصادی استفاده کرد.

برخی از الزامات تحقق این طرح عبارتند از: هماهنگی و انسجام بین نهادهای مختلف در رابطه با اصلاح الگوی مصرف آب و انرژی، تامین هوای پاک و همچنین حفظ محیط زیست انسانی و مدیریت پایدار منابع طبیعی وظایف مهمی هستند. از سوی دولت و مجلس، آنچه باید از نظر کمبود بودجه و نیروی انسانی و فناوری های مورد نیاز انجام شود باید مورد توجه ویژه قرار گیرد. متأسفانه در حال حاضر تعدد و پراکندگی مسئولیت های دستگاه های اجرایی در حوزه محیط زیست انسانی و طبیعی و رقابت ناسالم بین وزارتی، نقش ضعیف و مسئولیت سیستماتیک دانشگاه ها و مؤسسات پژوهشی در تدوین و اجرا را نشان می دهد. برنامه ها و دخالت های بی رویه و غیرقانونی افراد یا نهادهای قدرتمند، مدیریت صحیح و محیط زیست پایدار انسانی و منابع طبیعی کشور و بهینه سازی مصرف آب و انرژی را با مشکلات عدیده ای مواجه کرد. بسیاری از کشورهای مرفه جهان در ایجاد زیرساخت های لازم در زمینه تامین هوای پاک شهرها و نواحی صنعتی و حفظ محیط زیست انسانی و مدیریت پایدار منابع طبیعی با هماهنگی بین نهادهای مختلف و تدوین و تدوین و به موفقیت های بزرگی دست یافته اند. اجرای برنامه های جامع و مشترکی که می توانید از آنها در ایران بهره مند شوید.

این استراتژی با استفاده از بخش افق الگوی پیشرفت اسلامی ایرانی تدوین شده است. افق که چشم انداز 50 ساله کشور را ترسیم می کند و در سطح کلی تر به این پرسش پرداخته است. در بخش افق سند الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت، به بهداشت محیط و پایداری منابع طبیعی، آب، انرژی، امنیت غذایی و سیستم مسکونی و توزیع جمعیت بر اساس کاربری اراضی با حداقل نابرابری فضایی اشاره شده است. در کشور ارائه خواهد شد» که این طرح برای دستیابی به «پایداری منابع طبیعی، آب و انرژی» بسیار مهم و از اهمیت ویژه ای برخوردار است.