چاه ها و چشمه ها و نخلستان هایی که او در ینبع ساخت معروف است. در مورد ینبع گفته شده است: ینبع قلعه ای است که در آن آب فراوان است و مزرعه ای است که حجاج در آن توقف می کردند و از فضای درختان و نخلستان ها و آب های گوارا استفاده می کردند. اکنون 6000 تن سکنه دارد. این منطقه به داشتن آبهای زیرزمینی بسیار مناسب و مرغوب و زمین مناسب برای کشاورزی معروف است (کتاب المسالک و الممالک، ص 24). (بحارالانوار ج 41 ص 32 )
درباره این فایل بیشتر بدانید:
همچنین طبق روایات پیامبر خدا و امیرالمومنین علیه السلام با هم درخت کاشتند. امام صادق در این باره می فرماید: «امیرالمؤمنین با بیل خاک را آماده می کرد و پیامبر هسته خرما را خیس می کرد و می کاشت. (کافی، ج 5، 74)
بنابر گزارش های تاریخی، در ینبع چشمه های دیگری به نام های «خیف» و «خیف بطاس» ایجاد کرد که در آن نخلستان های وسیعی وجود دارد و «باغبغات» در جایی که این چشمه ها هستند، جایی است که خود علی (ع) در آنجا کار می کرد و همه آنها را وقف و وقف کرد. . (تاریخ مدینه ص 223)
امیرالمومنین علی (علیه السلام) با دست خود چاه ها و چشمه های فراوانی آفرید و پس از رسول خدا و قبل از خلافت چاه ها و چشمه های فراوانی حفر کرد و نخلستان های زیادی بی سابقه در کشور حجاز ایجاد کرد. پس از شهادت او خلفای مانند معاویه می خواستند آنها را تصاحب کنند، اما بیشتر آنها را به خدا بخشید.
و همچنین در حدیث دیگری آمده است که: حضرت علی (علیه السلام) برکات نهفته در دل زمین را بیل زد و استخراج کرد. (بحارالانوار ج 41 ص 43 )
انگیزه های اولیه او برای استخراج آب های زیرزمینی سبزه و نخل خرما بود. بر اساس روایات متعدد، علی (علیه السلام) به کاشت زمین و استحصال آب و در دسترس قرار دادن آن برای زراعت و باغداری از مهمترین عوامل اوست.
به گزارش خبرگزاری ای بی اس نیوزفایل معجزه آبخیزداری» ; 13 رجب مصادف با ولادت امیرالمومنین علیه السلام، بزرگترین الگوی جهاد، کار و تلاش، اخلاق و ایمان است. به همین مناسبت نگاهی به سبک زندگی امیرالمومنین علیه السلام در مسیر رشد و توسعه جامعه مسلمانان در آغاز اسلام با کشاورزی می اندازیم:
absnews
خلاصه اینکه امیر مومنان با ایجاد باغ ها و نخلستان ها و نهرها و چاه ها برای آبادانی زمین کوشید و سختی ها و مشقت های فراوانی را متحمل شد و در پرتو همین تلاش ها بود که چاه ها و چشمه های فراوان و متنوعی ایجاد کرد که اساس گزارش های تاریخی بسیار پربار و پربار بود. سیره امام علی (ع) در آبادانی زمین با کشاورزی، مسلمانان را بر آن داشت که از او الگو بگیرند و در این زمینه به پیشرفت های چشمگیر و شگفت انگیزی دست یابند. در هر حال به کشت و کاشت درخت و باغداری و باغداری پرداخت; و همین شیوه زندگی بود که زمینه ساز تمدن درخشان مسلمانان در عرصه اقتصادی شد.
در روایتی دیگر آمده است: حضرت علی علیه السلام هنگام بازگشت از جهاد به مردم تعلیم می داد و در میان خود قضاوت می کرد و هنگامی که آزاد شد به باغی که اموال اوبود در آن بود رفت و با دستان خود کار کرد. . داشت از خدا حرف میزد. (یعنی شیعه)
این امام در ینبع چشمه دیگری به نام «حدث» داشت و در مدینه نیز چاه هایی به نام «مالک» در منطقه قنات و «ادیبه» در منطقه اعظم داشت و این حضرت چاه ها و چشمه ها و نخلستان های مختلف داشت و خودش همه چیز را حفر می کرد و می کاشت. نکته مهم این است که به وصیت آن حضرت، همه این کالاها را در راه خدا به فقرا و نیازمندان بخشید (تاریخ مدینه، ص 220-225).
امیرالمومنین در آغاز زندگی و آغاز زندگی مشترک و در طول 25 سال انزوا همواره فقر را با کار و تولید ریشه کن می کرد. علاقه زیادی به کشاورزی و باغداری داشت. او برای کار و تولید به ویژه درختکاری و کشاورزی اهمیت زیادی قائل بود تا مخارج زندگی همسر و فرزندانش تأمین شود و نیازی به دیگران نداشته باشند. این امام و خاندان یگانه پیشوای معصوم پس از مصرف خرما، دانه های آن را جمع آوری و در باغ ها و زمین های آماده کاشتند. در این باره در روایتی آمده است: «مردی علی (علیه السلام) را ملاقات کرد و کیسه ای پر از حفره های خرما داشت. حضرت فرمود: صد هزار نخل انشاءالله. آن مرد گفت: امام تمام این حفره های خرما را کاشت و همه آنها رشد کردند و تمام شد. (کافی ج 5 ص 74 )
امام علی علیه السلام نیز در حدیثی طولانی می فرماید: «مردم از راه های مختلف امرار معاش می کنند: مناصب دولتی، کارهای عمومی، زراعت، تجارت، اجاره و صدقه; تا آنجا که می فرماید: اما زراعت خداوند متعال می فرماید: «هُوَ الَّذِی خَلَقَکُمْ وَدُعُوتُکُمْ بِالْأَرْضِ». خداوند متعال به انسان دستور داده است که زمین را آباد کند تا بهترین راه یعنی کشاورزی و فرآورده های آن از قبیل غلات و حبوبات و میوه جات زندگی را فراهم کند. (وسائل الشیعه، ج 12، ص 195)